Είναι δύσκολο να κάνεις κριτική για το «Antebellum». Μιλάμε για ένα αλλόκοτο φιλμ τρόμου και δράματος ταυτόχρονα με εξαιρετικά ασυνήθιστη κεντρική ιδέα. Μπορεί οι σκηνοθέτες και σεναριογράφοι του (Gerard Bush, Christopher Renz) να είναι πρωτάρηδες στο χώρο, παρόλα αυτά το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει σοβαρό και επαγγελματικό παρά τις όποιες χτυπητές αδυναμίες του έργου τους. Ας μπούμε κατευθείαν στο ψητό.
Η ταινία παρουσιάζει δύο ξεχωριστά πεδία δράσης. Το ένα αφορά την σπαρακτική ζωή των μαύρων σκλάβων στις παλιές φυτείες των Νότιων των ΗΠΑ ενώ το άλλο επικεντρώνεται στη ζωή μιας επιτυχημένης ακτιβίστριας-συγγραφέως που προσπαθεί με τις δυναμικές ομιλίες της να αντιμετωπίσει τον ρατσισμό και τις κοινωνικές προκαταλήψεις. Ένα θέμα που τον τελευταίο καιρό έρχεται συχνά στην επικαιρότητα.
Πώς κολλάνε τώρα αυτά τα δύο; Δείτε το «Antebellum» και θα καταλάβετε. Για ευνόητους λόγους δεν μπορούμε να πούμε περισσότερα. Είναι μια από τις πιο δύσκολες και αμήχανες στιγμές ενός κριτικού. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι το φιλμ καταφέρει μέχρι ένα σημείο να μεταδώσει το δράμα που βίωναν οι μαύροι σκλάβοι στις φυτείες του αμερικάνικου νότου χωρίς πάντως να εμβαθύνει ιδιαίτερα.
Και γιατί το «Antebellum» είναι ταινία τρόμου και όχι απλώς ένα ιστορικό δράμα; Ο λόγος εντοπίζεται στην απρόβλεπτη σύνδεση των δύο προαναφερθέντων κόσμων. Τρόμος ψυχολογικός, συνοδευόμενος από έντονο μυστήριο και διάσπαρτα crime στοιχεία. Η αλλόκοτη φύση της ταινίας δεν ενεργεί πάντα υπέρ της βέβαια. Η πλοκή κινείται αισθητά αργά. Σίγουρα το φιλμ θα μπορούσε να μας πει αυτά που ήθελε μέσα σε ένα 85λεπτο-90λεπτο όντας πιο μεστό και ουσιαστικό. Οι ερμηνείες πάντως είναι πολύ καλές για τα standards ενός φιλμ που δεν στηρίζεται από μεγάλα ονόματα.
Το φιλμ είναι εμπνευσμένο από έναν εφιάλτη που είδε ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Gerard Bush.
Είναι μια ταινία που ενώ προοριζόταν για το ευρύ κοινό των αιθουσών, τελικά η πανδημία του Covid-19 ανάγκασε τους υπεύθυνους της διανομής να το προωθήσουν μέσω streaming πλατφορμών. Εκτιμώ ότι το «Antebellum» όντως δεν ήταν για cinema. Είναι αρκετά αντι-εμπορικό στο ύφος και συγκρατημένο οπτικά για να δικαιολογήσει την παρουσία του στους mainstream κινηματογράφους. Βλέποντάς το στο πιο ήσυχο σπιτικό περιβάλλον μπορείς να το φιλοσοφήσεις περισσότερο.
Ας μην πούμε πολλά όμως. Το «Antebellum» είναι μια περίεργη ταινία που πραγματοποίησε μεγάλη προσπάθεια για να ενταχθεί στο horror genre. Η κύρια ιδέα του είναι ενδιαφέρουσα και το ανατρεπτικό του σενάριο θα σας σοκάρει. Όμως μην περιμένετε μεγάλα πράγματα από άποψη δράσης. Τα λίγα ωμά φονικά δεν διαθέτουν την πιο λεπτομερή απεικόνιση με τον δείκτη του gore να είναι αδικαιολόγητα χαμηλός σε σχέση με αυτό που περιμέναμε.
Γενικά το φιλμ εκεί που φαινόταν ότι θα κάνει το μεγάλο μπαμ, απέτυχε να εκτοξευτεί στα προσδοκόμενα ύψη σκοντάφτοντας πάνω σε βιαστικές, προχειροδομημένες ιδέες. Είναι προσεγμένο σκηνοθετικά και αξιοπρεπές σεναριακά αλλά δεν καταφέρνει να σε ενθουσιάσει σαν σύνολο. Κάποιοι ίσως κουραστούν κιόλας, αν και δε νομίζω ότι η αλλαγή πλεύσης μπορεί να αφήσει κάποιον αδιάφορο. Δώστε του μια ευκαιρία χωρίς να καλλιεργήσετε υψηλές προσδοκίες. Έτσι θα το ευχαριστηθείτε περισσότερο νομίζω.