Το «Attack of the Sabretooth» όσο εντυπωσιακό κι αν ακούγεται σαν τίτλος, άλλο τόσο κωμικοτραγικό είναι σαν φιλμ. Αλλά ας δούμε λίγο την υπόθεση. Σ’ ένα από τα νησιά Φίτζι του Ειρηνικού Ωκεανού λειτουργεί το «Πρωτόγονο Πάρκο», μια εξωτική ατραξιόν που προσφέρει στους επισκέπτες τη δυνατότητα να θαυμάσουν πανάρχαια ζώα μακρινών προϊστορικών εποχών.
Στο εν λόγω πάρκο ο ιδιοκτήτης διατηρεί ορισμένους σμιλόδοντες ή μαχαιρόδοντες – ένα σαρκοβόρο ζώο που έζησε 2-3 εκατομμύρια χρόνια πριν- τους οποίους αναδημιούργησε από διατηρημένο dna σε απολιθώματα. Ύστερα όμως από μια τεχνική βλάβη στο σύστημα ασφαλείας του πάρκου οι μαχαιρόδοντες ελευθερώνονται και σπέρνουν τον θάνατο στους ανυποψίαστους επισκέπτες και στο προσωπικό που τους αναζητά.
Ανούσια τηλεταινία που πάσχει από όλα τα συνηθισμένα ελαττώματα των σύγχρονων ποιοτικά φτωχών ταινιών τρόμου με θέμα τα μεταλλαγμένα ζώα-τέρατα. Όλα τα στραβά είναι συγκεντρωμένα εδώ. Έλλειψη σοβαρότητας, ερασιτεχνική και ανέμπνευστη σκηνοθεσία, κακή ηθοποιία, κακογραμμένοι διάλογοι, κακογραμμένο σενάριο, γελοίοι χαρακτήρες χωρίς λόγο ύπαρξης.
Συναντάμε υπέρμετρο αλλά και μη πειστικό gore που περισσότερο γελοιοποιεί τα δρώμενα παρά σοκάρει. Βλέπουμε κοινότοπα μοτίβα όπως ο φιλοχρήματος ιδιοκτήτης του πάρκου που αρνείται το κλείσιμό του για οικονομικούς λόγους παρά τον κίνδυνο των μαχαιρόδοντων (σας θυμίζει ολίγο από τα «Σαγόνια του Καρχαρία»;)…
Τα γυρίσματα έγιναν στα νησιά Φίτζι.
Κανονικά δεν θα ενοχλούσαν ιδιαίτερα οι κοινοτοπίες του σεναρίου αν η ταινία ήταν γενικά προσεγμένη σε βασικούς δομικούς άξονες. Δυστυχώς όμως ισχύει η άθλια εικόνα που περιγράφηκε παραπάνω. Ακόμα και οι μαχαιρόδοντες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν τον πόλο έλξης του φιλμ, είναι τόσο κακοφτιαγμένοι παρά την υποστήριξη από CGI εφέ. Ουσιαστικά το «Attack of the Sabretooth» είναι μια υπερβολικά κακή εκδοχή του «Jurassic Park» με μαχαιρόδοντες στη θέση των δεινοσαύρων.
Υπάρχει η τυυπική χαζοπαρέα εφήβων που με τα σκανταλιάρικα καμώματά τους προκαλούν τη βλάβη στο σύστημα ασφαλείας του πάρκου. Τελικά η παρέα εξυπηρετεί μονάχα το «θέαμα» αφού έπρεπε να βρεθούν εύκολα θύματα-μεζέδες για τους μαχαιρόδοντες! Μόνο κάποιες σκηνές φόνων μπορούν να μας διασκεδάσουν προς στιγμήν αν και γενικότερα η μη ρεαλιστική τους αναπαράσταση δεν βοηθά το θέαμα. Συναντάμε και μερικά πλάνα μέσα από την όραση των μαχαιρόδοντων, μια πρακτική που μας παραπέμπει στο «Wolfen» (1981) και στο «Predator» (1987). Σε γενικές γραμμές όμως το φιλμ είναι απλώς χάσιμο χρόνου! Έτσι για να το πούμε ωμά και σταράτα…