Το «Bed Rest» είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο της σκηνοθέτριας Lori Evans Taylor (Lucky Dog, Wicked Wicked Games) η οποία δεν έχει ασχοληθεί εκτεταμένα με τον κινηματογράφο γενικότερα. Το γεγονός αυτό μου δημιουργούσε κάποιους προβληματισμούς για την ποιότητα που θα είχε η πρώτη της προσπάθεια από το πόσο της σκηνοθεσίας αλλά και του σεναριογράφου καθώς η ίδια έχει γράψει και το σενάριο του «Bed Rest». Οι αρνητικές σκέψεις μου δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν μέχρι ενός σημείου. Αλλά ας τα δούμε αναλυτικότερα.
Η υπόθεση φέρει αρκετές κοινοτοπίες με άλλες ταινίες ψυχολογικού τρόμου. Ένα ζευγάρι μετακομίζει στο νέο του σπίτι για να κάνει νέο ξεκίνημα. Η γυναίκα ονόματι Julie είναι έγκυος και έχει ήδη βιώσει μία απώλεια παιδιού καθώς το προηγούμενο βρέφος πέθανε κατά τη γέννησή του το στο μαιευτήριο. Οι δυσάρεστες σκέψεις την επιβαρύνουν ψυχικά ενώ το σπίτι δείχνει από νωρίς να κρύβει περίεργες εκπλήξεις. Μετά από ένα ατύχημα που παραλίγο να της στοιχίσει και δεύτερη απώλεια τέκνου, η γυναίκα αναγκάζεται να καθηλωθεί στο κρεβάτι κατ’ εντολή γιατρού προκειμένου να μην βλάψει το έμβρυο.
Η Julie ακολουθεί τις εντολές και ο σύζυγός της κάνει τα πάντα για να βελτιώσει την δύσκολη διαμονή της στο κρεβάτι. Δυστυχώς για την Julie, η πολυπόθητη ξεκούραση δεν έρχεται. Απόκοσμοι ήχοι, αλλόκοτες οπτασίες και τρομακτικοί εισβολείς μετατρέπουν την ζωή της σε εφιάλτη δίχως τέλος. Η ζωή της ταλαιπωρημένης γυναίκας τίθεται σε κίνδυνο, μαζί και του μωρού που κυοφορεί. Είναι άραγε όλα αυτά τα παράξενα συμβάντα αποκύημα της φαντασίας της Julie ή υπάρχει στ’ αλήθεια κάτι σκοτεινό και επικίνδυνο μέσα στο σπίτι;
Η ταινία αποτελεί την πρώτη συνεργασία της πρωταγωνίστριας Melissa Barrera με την εταιρία παραγωγής Project X Entertainment μετά το «Scream» του 2022.
Όπως καταλαβαίνετε, έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα φιλμ τρόμου που βαδίζει ανάμεσα στο μεταφυσικό και τον ψυχολογικό τρόμο, προσπαθώντας να συνδυάσει αυτά τα δύο. Η ευρηματικότητα και οι φρέσκιες ιδέες πάνε περίπατο, με τους δημιουργούς να προτιμούν την πεπατημένη, δηλαδή, επαναλαμβανόμενα σεναριακά μοτίβα και πολυάριθμες jump scares για την παραγωγή τρόμου. Η σκηνοθεσία πάσχει από έμπνευση και σε ορισμένα σημεία αγγίζει τα όρια του ερασιτεχνισμού. Ειδικά στις περιπτώσεις που η απειλή εκδηλώνεται σε πλήρη μορφή και δράση, το αποτέλεσμα είναι πολύ κατώτερο των προσδοκιών.
Πάντως το φιλμ δεν είναι εντελώς αδιάφορο. Ανά διαστήματα κατορθώνει να μας ταρακουνήσει από τις θέσεις μας με μερικές πραγματικά ανατριχιαστικές σκηνές. Ο πιτσιρικάς με το βλοσυρό βλέμμα που υποδύεται ένα από τα «χαμένα» παιδιά φαίνεται ότι έχει ταλέντο στο να τρομάζει τον θεατή. Μια ατμόσφαιρα τρόμου υπάρχει η οποία εμπλουτίζεται με αισθήματα απελπισίας και ψυχικής κατάρρευσης.
Η πρωταγωνίστρια δίνει γενικά αξιοπρεπή ερμηνεία παίζοντας πειστικά τον ρόλο της συναισθηματικά και ψυχικά ταλαιπωρημένης μητέρας. Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον σύζυγο ο οποίος μου φάνηκε αρκετά ξύλινος στο παίξιμό του. Υπάρχουν 1-2 ακόμα δευτερεύοντες χαρακτήρες που συμμετέχουν στις εξελίξεις χωρίς να απογοητεύουν αλλά ούτε και να ξεχωρίζουν για κάποια σπουδαία performance. Το φινάλε προσπαθεί να δώσει έναν τόνο σουρεαλισμού και προσωπικής λύτρωσης. Το επιχειρεί όμως με τσαπατσούλικο τρόπο προβληματίζοντας ξανά το κοινό που ήθελε να δώσει μια τελική ευκαιρία στο έργο.
Κοντολογίς, το «Bed Rest» είναι άλλο ένα συνηθισμένο φιλμ μεταφυσικού και ψυχολογικού τρόμου που χρησιμοποιεί κλισαρισμένες μεθόδους για να παράξει τρόμο και αγωνία. Έχει κάποιες καλές στιγμές και περιστασιακά θα σας τρομάξει. Όμως η συνολική γεύση που αφήνει είναι γλυκόπικρη. Δεν θα μου φανεί παράξενο αν πολλοί θεατές απογοητευτούν από την έλλειψη φρεσκάδας σε μία ακόμα ταινία τρόμου που κινείται σε μεταφυσικά μονοπάτια.