Αρχική Reviews Movies The Cloverfield Paradox (Το Παράδοξο του Cloverfield) Review

The Cloverfield Paradox (Το Παράδοξο του Cloverfield) Review

Το «The Cloverfield Paradox» ακολουθεί το πλήρωμα ενός διαστημικού σταθμού στο κοντινό μέλλον που προσπαθεί να λύσει το ενεργειακό πρόβλημα της ταραγμένης γης επαναφέροντας την σταθερότητα στον πλανήτη μας. Το πείραμα όμως που πραγματοποιούν έχει τρομακτικές συνέπειες και τους φέρνει αντιμέτωπους με μια εναλλακτική πραγματικότητα που εξελίσσεται σε αληθινό εφιάλτη.

The Cloverfield Paradox 2018

Με έναν πραγματικά ασυνήθιστο τρόπο έφτασε στους δείκτες του Netflix το τρίτο φιλμ στο Cloverfield franchise (βλέπε πιο κάτω στο horror trivia) γνωστό ως The Cloverfield Paradox. Το φιλμ τοποθετείται χρονικά στο 2028 πολλά χρόνια αργότερα δηλαδή από τα γεγονότα των δύο προηγούμενων ταινιών.

Βέβαια ο παραγωγός των εν λόγω ταινιών J.J. Abrams έχει δηλώσει πως έχει σκεφτεί με ποιον τρόπο θα συνδέσει στέρεα την παρούσα ταινία με τις υπάρχουσες αλλά και όσες ακολουθήσουν (ω ναι!). Σίγουρα οι φίλοι του franchise αγωνιούν να δουν τι έχει κατά νου ο χαρισματικός παραγωγός αλλά ας επικεντρωθούμε τώρα στο The Cloverfield Paradox που αποτελεί το τελευταίο κινηματογραφικό προϊόν του υποσχόμενου franchise.

Η τυπική ομάδα των επιστημόνων που εργάζεται στον διαστημικό σταθμό με σκοπό την σωτηρία της ανθρωπότητας είναι κάτι που έχουμε ξαναδεί αλλά δεν το έχουμε βαρεθεί κιόλας. Τουναντίον ο πολυεθνικός της χαρακτήρας και τα μελλοντικά προβλήματα που πρόκειται να αντιμετωπίσει παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον και φαντάζομαι θα αρέσουν περισσότερο σε όσους αγαπούν τη φυσική μικροσωματιδίων (δεν ήταν τυχαίος ο αρχικός τίτλος God Particle), την κβαντομηχανική και τις εκκεντρικές θεωρίες της αστροφυσικής όπως τις παράλληλες διαστάσεις κλπ (συγχωρέστε μας πιθανές ανακρίβειες στους ορισμούς).

Πολύ πρωτότυπη ήταν η διαφήμιση καθώς και η έλευση του φιλμ στο Netflix. Το πρώτο trailer προβλήθηκε κατά τη διάρκεια του αμερικάνικου αγώνα football Super Bowl LII στις 4 Φεβρουαρίου 2018 και το ίδιο βράδυ η ταινία προβλήθηκε στο Netflix!

Το «The Cloverfield Paradox» μπαίνει γρήγορα στο ψητό και μέσα από τις συναρπαστικές ιδέες που προαναφέραμε οικοδομεί μια αγωνιώδη πλοκή με πινελιές μυστηρίου και τρόμου. Παράλληλα κάνει ολιγόλεπτα διαλείμματα από το περιβάλλον του απειλητικού διαστήματος μεταφέροντας την κάμερα στη γη όπου κι εκεί λαμβάνουν χώρα συνταρακτικά γεγονότα τα οποία μοιάζουν ως το πρελούδιο μιας post-apocalyptic κοινωνίας με την ανθρωπότητα στο χείλος του γκρεμού.

Πόλεμοι, αβεβαιότητα, ενεργειακά προβλήματα, μυστηριώδεις εκρήξεις είναι μερικές μόνο από τις πληγές που αντιμετωπίζει ο κόσμος τις οποίες βλέπουμε μέσα από τις εμπειρίες του συζύγου μιας γυναίκας από το πλήρωμα του διαστημικού σταθμού. Καθίσταται πλέον σαφές ότι από την επιτυχία της αποστολής στο διάστημα θα εξαρτηθεί το μέλλον του πλανήτη μας αλλά οι εξελίξεις στο διάστημα δεν είναι ενθαρρυντικές.

Κάτι τέτοιο ήταν νομίζω αναμενόμενο να δούμε αφού χωρίς τις δραματικές στιγμές στο διαστημικό σταθμό δεν θα υπήρχε το υψηλό σασπένς που απολαμβάνουμε στην ταινία. Δυστυχώς, παρά την πρωτοτυπία, τις σποραδικές εκλάμψεις της σκηνοθεσίας και τους έξυπνους φόρους τιμής σε παλιότερες ταινίες sci fi/horror (βλέπε highlights) το σενάριο κάνει πολλά νερά προκαλώντας σύγχυση ενώ δεν λείπουν στιγμές που είναι απλά από μη πιστευτές έως γελοίες όπως η ψυχραιμία που διατηρεί ένας άνδρας έχοντας μόλις χάσει το ένα του χέρι!

Γενικά το «The Cloverfield Paradox» παρότι είναι σκηνοθετικά επαρκές, δεν καταφέρνει να φτάσει στο υψηλό επίπεδο των δύο προκατόχων του. Από την άλλη βλέπεται ευχάριστα σαν αυτοτελής ταινία αλλά μοιραία οι θεατές θα προβούν σε συγκρίσεις με τις άλλες ταινίες κι αυτό θα το εκθέσει περαιτέρω στα μάτια τους.

Αν πάλι θέλετε να ακολουθήσετε το όχημα του J.J Abrams και να δείτε που θα καταλήξει αυτή η ξέφρενη κούρσα τότε δεν πρέπει να χάσετε αυτή τη στάση όπως δεν τη χάσαμε κι εμείς. Μπορούμε όμως -έχω την αίσθηση- να περιμένουμε βελτιωμένες μελλοντικές ταινίες γύρω από το μύθο του Cloverfield που σταδιακά αναπτύσσεται. Ταλέντο υπάρχει, ας ελπίσουμε να υπάρξουν και ανάλογα καλές ιδέες και προσεκτικότερα δομημένες την επόμενη φορά.

Θετικά: Ενδιαφέρουσες ιδέες, υψηλό σασπένς στο κλειστοφοβικό περιβάλλον του διαστημικού σταθμού, καλά εφέ.

Αρνητικά: Παρά τις πρωτότυπες ιδέες που περιέχει το σενάριο, δεν καταφέρνει να παραμείνει συμπαγές και σοβαρό στη μεγαλύτερη διάρκειά του με ορισμένες από τις ιδέες αυτές να παρουσιάζονται με υπερβολική βιασύνη μπερδεύοντας έτσι τον θεατή.

Συμπέρασμα: Παρότι είναι αντικειμενικά το υποδεέστερο φιλμ του franchise μέχρι τώρα, το The Cloverfield Paradox συνιστά μια διασκεδαστική κινηματογραφική εμπειρία με φόντο το παγωμένο διάστημα, τις εναλλακτικές διαστάσεις και τον υποβόσκοντα, απροσδιόριστο τρόμο που μας έχουν συνηθίσει οι ταινίες Cloverfield.

Βαθμός:

Gore:

👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
  1. Η σκηνή με τα σκουλήκια που βγαίνουν από το στόμα ενός πτώματος αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο φόρο τιμής στο μνημειώδες Alien (1979).
  2. Ο θάνατος ενός θύματος με την ολική του κατάψυξη σε έναν θάλαμο γεμάτο με νερό.
  3. Η πελώρια ανατριχιαστική σκιά που βλέπει ένας άντρας πίσω από καπνούς στα ερείπια κτηρίων.
  4. Το απρόσμενο και εντυπωσιακό οπτικά τελείωμα που συνδέει φανερά πλέον την ταινία με τις άλλες δύο του franchise.
Exit mobile version