Το όνομα του Rodrigo Cortés σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Το εξαιρετικό ψυχολογικό και κλειστοφοβικό θρίλερ του 2010, γνωστό σε όλους μας ως «Buried» είναι ένα από τα κορυφαία στο είδος του και έχει μείνει στη μνήμη πολλών φίλων των θρίλερ και του τρόμου.
Ωστόσο, όπως λέει και η παροιμία, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη και αυτό ακριβώς ισχύει εδώ. Το «Down A Dark Hall» είναι μια ταινία τρόμου που δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο την προαναφερθείσα δουλειά του σκηνοθέτη σε ποιότητα. Τουναντίον είναι μια απελπιστικά και απρόσμενα κακή ταινία που μοιάζει να φτιάχτηκε από κάποιον πρωτάρη στο χώρο του τρόμου.
Τα πάντα έχουν παιχτεί, τα πάντα έχουμε ξαναδεί στο «Down A Dark Hall». Το πρόβλημα όμως είναι ότι ακόμα κι αυτά έχουν δομηθεί με απίστευτη προχειρότητα. Πρόκειται δηλαδή για δουλειά του ποδαριού που χαραμίζει ακόμα και όποια ισχυρά χαρτιά είχε εξαρχής όπως την σπουδαία Uma Thurman. Πραγματικά η διάσημη ηθοποιός είναι σαν να μην υπάρχει παίζοντας τον άχαρο ρόλο της διευθύντριας του οικοτροφείου με την εκνευριστική γαλλική προφορά.
Το μυστικό που κρύβει ο χώρος του οικοτροφείου και που συνδέεται με τον απώτατο σκοπό της διευθύντριας και των συνεργατών της παρουσιάζει μια πρωτοτυπία αλλά έχει δομηθεί κι αυτό τόσο επιπόλαια αφήνοντας αδιευκρίνιστες πολλές πτυχές του. Ψήγματα γοτθικής ατμόσφαιρας πάνε να εμφανιστούν αλλά σκάνε στο άψε σβήσε σαν σαπουνόφουσκες.
Το φιλμ βασίζεται στο ομότιτλο βιβλίο γοτθικού τρόμου της Lois Duncan που κυκλοφόρησε το 1974.
Γενικά το σενάριο χωλαίνει σε σημείο που δεν υπάρχει ελπίδα επανόδου κι αυτό φαίνεται κάθε λεπτό που περνάει. Ανέμπνευστο, κακογραμμένο, μη ρεαλιστικό. Εκνευριστικοί είναι επίσης οι διάλογοι των καθολικά αδιάφορων πρωταγωνιστών. Δεν μπορείς να συμπαθήσεις κανέναν από αυτό το συνονθύλευμα όχι μόνο γιατί είναι ρηχοί σαν χαρακτήρες αλλά και επειδή δεν παίζουν ικανοποιητικά τους ρόλους τους.
Δεν αξίζει να ασχοληθούμε περισσότερο με αυτό το τραγικό φιλμάκι τρόμου που με το ζόρι σε τρομάζει. Το «Down A Dark Hall» είναι ένα από τα χειρότερα φιλμ τρόμου του έτους και ίσως ένα από τα χειρότερα των τελευταίων ετών στο πεδίο των διαφημισμένων ταινιών που προορίζονται για το ευρύ κοινό. Κρίμα…
Θετικά: Κάποια πλάνα από το κομψό εσωτερικό του οικοτροφείου φτιάχνουν μια «καλλιτεχνική» εικόνα που κρατά για λίγο όμως.
Αρνητικά: Κακογραμμένο και υπερβολικά τυπικό σενάριο, βαρετοί και προχειρογραμμένοι χαρακτήρες, έλλειψη κλίματος τρόμου, αδύναμες ερμηνείες, έλλειψη κλιμακώσεων.
Συμπέρασμα: Εντελώς βαρετό, τετριμμένο και προχειροφτιαγμένο φιλμ τρόμου που προσφέρεται για πολλά χασμουρητά.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Σε μια ταινία που δεν σου μένει σχεδόν τίποτα είναι πολύ δύσκολο να βρεις έστω και μία μνημειώδη σκηνή.