Αλήθεια πόσο τρόμο μπορούν να προκαλέσουν τα λιοντάρια στα πλαίσια μιας ταινίας; Σίγουρα η επιβλητική όψη τους και η φονική δύναμή τους μπορούν να αποτελέσουν ιδανικό «κακό» σε μια ταινία τρόμου αρκεί να είναι καλογυρισμένη και να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια του «Prey», μιας ταινίας που επιδιώκει να δημιουργήσει κλίμα τρόμου και πανικού εκμεταλλευόμενη την πείνα και την αγριότητα των λιονταριών.

Σίγουρα δεν το λες τυπικό φιλμ τρόμου. Το «After.Life» προσπαθεί να καινοτομήσει σε μια εποχή που πολλές ταινίες τρόμου αναπαράγουν τις ίδιες ιδέες, τα ίδια κόλπα και μοτίβα δημιουργίας τρομακτικού κλίματος με αποτέλεσμα να χάνονται μέσα στις αχρείαστες επαναλήψεις. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι οποιαδήποτε καινοτομία χρήζει επικρότησης και διθυραμβικής υποδοχής εφόσον δεν έχει ενσωματωθεί στο πλαίσιο μιας καλής ταινίας. Αυτό το παράδοξο φαινόμενο εκτυλίσσεται δυστυχώς στην περίπτωση του [...]

Κακά τα ψέματα. Η υπόθεση δεν συνιστά κάτι ιδιαίτερο ούτε διακρίνεται από πρωτοτυπία. Τουναντίον, οι βασικές πτυχές της είναι εξαιρετικά συνηθισμένες με την τυπική οικογένεια ή έναν ενήλικα που μετακομίζει σε μια μεγάλη μονοκατοικία στην εξοχή για να ξεφύγει από τα προβλήματα και τους αγχώδεις ρυθμούς της πόλης ή για να συνέλθει ύστερα από κάποιο σοκ που συχνά σχετίζεται με θάνατο κοντινού προσώπου. Έτσι λοιπόν και στο «Hide and Seek» ο ψυχολόγος David Callaway ύστερα από την αυτοκτονία της [...]

O Tonino Valerii είναι γνωστότερος στον κινηματογράφο κυρίως λόγω των spaghetti westerns που έχει σκηνοθετήσει και ειδικότερα του κλασικού «My Name is Nobody» του 1973. Ωστόσο έχει μια μικρή συνεισφορά στα giallo όντας ο σκηνοθέτης και εν μέρει σεναριογράφος του αξιολογότατου «My Dear Killer» στα πρώιμα 70’s.