Ομολογώ πως είναι από τις λίγες περιπτώσεις που η ταινία ξεπερνά το βιβλίο. Πρώτα είδα την ταινία «The Innocents» και μετά διάβασα το βιβλίο στην πρωτότυπη μορφή του, δηλαδή στα αγγλικά. Η ταινία έχει κάποιες διαφορές από το βιβλίο, «The Turn of the Screw» του Henry James μιας και βασίστηκε περισσότερο στην διασκευή του William Archibald, «The Innocents» του 1950 για το Broadway. Πολύ δύσκολο σαν βιβλίο, (αυτό του Henry James) αλλά δεν θα σταθώ εδώ. Αξίζει όμως, αν κάποιος το πάει λίγο παραπέρα, να το διαβάσει.
Επανέρχομαι στην ταινία. Στην Βικτωριανή Αγγλία, μια νεαρή γυναίκα προσλαμβάνεται ως η κουβερνάντα από τον κοσμοπολίτη θείο δυο μικρών ορφανών που έχουν έλθει υπό την κηδεμονία του. Πηγαίνει, λοιπόν, στο απομονωμένο σπίτι όπου ζουν τα παιδιά για να αναλάβει την θέση. Μέσα από μια σειρά περίεργων γεγονότων και μυστηριωδών συμπεριφορών, πείθεται πως το σπίτι αλλά και τα παιδιά στοιχειώνονται από τους προκατόχους της. Αποφασίζει λοιπόν, να εξορκίσει αυτά τα πνεύματα και να σώσει τα παιδιά από τον κίνδυνο που τα τυλίγει.
Σε ένα άρθρο, στο USA Today, ο Guillermo Del Toro την ψήφισε ως μια από τις έξι πιο αγαπημένες του ταινίες τρόμου. Ο Francois Truffaut, θεωρεί το «The Innocents», ως την καλύτερη αγγλική ταινία από τότε που έφυγε ο Hitchcock για την Αμερική.
Ταινία με τρομερή ατμόσφαιρα, που δείχνοντας λίγα, υπονοεί περισσότερα. Η Deborah Kerr στο ρόλο της κουβερνάντας (Miss Giddens) είναι εκπληκτική, δίνοντας στο ρόλο μια τραγικότητα. Η αγάπη της για τα παιδιά αλλά και το γεγονός ότι είναι ένα βαθιά θρησκευόμενο άτομο λόγω του ιερέα πατέρα της, την κάνουν να ξεπερνά τον φόβο της και να αναδεικνύεται ηρωίδα. Τα δυο μικρά παιδιά, (Martin Stephens και Pamela Franklin ως Miles και Flora), στο ρόλο τους είναι απλά εκπληκτικά αναμειγνύοντας την αθωότητα με την κακία και το ψέμα. Η οικονόμος του σπιτιού, (η Megs Jenkins ως Mrs Grose) κατά την γνώμη μου, παίζει σημαντικό ρόλο, μιας και είναι αυτή που ξετυλίγει το κουβάρι του μυστηρίου.
Το «The Innocents» είναι μια ταινία που αφήνει πολλά πράγματα στην φαντασία του θεατή. Θεωρώ ότι είναι ο ορισμός του «καθαρού τρόμου». Ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως αυτός αντιλαμβάνεται τα γεγονότα και αυτή είναι και η ομορφιά της ταινίας. Επιβλητική ατμόσφαιρα, τρόμος που υπονοείται, μυστήριο και μέσα από όλα αυτά αντικατοπτρίζεται η φύση του ανθρώπου. Η θέληση για ζωή, η ανιδιοτελής αγάπη, η θρησκεία, η πίστη, η μάχη του καλού με το κακό, όλα δίνονται με έναν μαεστρικό τρόπο πραγματικά καθηλωτικό.
Ας μου επιτραπεί να πω, δεν ξέρω αν θα συμφωνήσετε μαζί μου, αλλά πιστεύω πως αυτή η ταινία έχει επηρεάσει την ταινία «The Others» (2001) ως ιδέα. Δική μου πρόταση είναι να δείτε τo «The Innocents» προσεκτικά και έπειτα να δώσετε την δική σας εξήγηση.
Θετικά: Η επιβλητική ατμόσφαιρα και η άψογη εκτέλεση των ρόλων από τους ηθοποιούς.
Αρνητικά: Το γεγονός ότι κάποια σημεία μένουν κάπως αδιευκρίνιστα, αλλά και πάλι η ταινία είναι τροφή για σκέψη.
Συμπέρασμα: Εξαιρετική ατμόσφαιρα τρόμου, δυνατές σκηνές και ερμηνείες, μια ταινία που επιβάλλεται να την δει κάποιος και να αναθεωρήσει την άποψη του για τις ταινίες ψυχολογικού τρόμου.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η εμφάνιση των πνευμάτων.
- Η ατμόσφαιρα τρόμου σε όλη την διάρκεια της ταινίας.