Μετά από μια σειρά συμπαθητικών ταινιών τρόμου, ο ταλαντούχος Oz Perkins κάνει επιτέλους ένα βήμα παραπάνω. Το «Longlegs», χωρίς να αποτελεί κάποιο αριστούργημα, είναι σίγουρα η κορυφαία ταινία που έχει κάνει μέχρι σήμερα ο εν λόγω κινηματογραφιστής. Θα έλεγα ότι μπορούμε με σχετική ασφάλεια να συμπεριλάβουμε την ταινία στις καλύτερες ταινίες τρόμου του τρέχοντος έτους παρά τον υπερβολικό ντόρο και τις βαρύγδουπες δηλώσεις που δημοσιεύτηκαν για αυτήν κατά καιρούς.
Τι έχουμε εδώ λοιπόν; Ένα μανιακός serial killer υποδυόμενος από τον Nicolas Cage (ο οποίος έκανε και την παραγωγή) καταζητείται από μια αστυνομικό και τους συνεργάτες της. Η εποχή όπου διαδραματίζονται τα γεγονότα είναι η δεκαετία ’90 της Bill Clinton περιόδου, αλλά ο δολοφόνος έχει ξεκινήσει τη δράση του από τα 70s. Η πρωταγωνίστρια αστυνομικός διακατέχεται από κάποιου είδους «διαίσθηση» που την βοηθά να λύνει υποθέσεις πιο εύκολα από τους «κανονικούς» αστυνομικούς.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας η αστυνομικός μαθαίνει ότι ο κατά συρροή δολοφόνος συνδέεται με το σκοτεινό παρελθόν της και της οικογένειάς της. Επιπλέον ο δολοφόνος δεν είναι σαν τους άλλους αλλά αξιοποιεί και μια αλλόκοτη μεταφυσική «συνταγή» κάθε φορά που σκοτώνει. Η αστυνομικός πρέπει να ενώσει τα κομμάτια του παζλ σύντομα, προτού ο διαβολικός Longlegs ολοκληρώσει το αποτρόπαιο έργο του. Θα τα καταφέρει;
Οι Nicolas Cage και Oz Perkins δημιούργησαν την ταινία ως φόρο τιμής στις μητέρες τους!
Το φιλμ ξεκινάει δυναμικά δείχνοντάς μας τα δόντια του. Μια απρόβλεπτη, βίαιη σκηνή μας παίρνει τα μυαλά και στη συνέχεια η αστυνομική έρευνα και το υπερφυσικό στοιχείο κυριαρχούν. Όλα αυτά πάντα μέσα σε μια βαριά ατμόσφαιρα απελπισίας και εξάρσεις απόλυτου τρόμου. Τα απόκοσμα ηχητικά εφέ που ξεπετάγονται σε διάφορες σκηνές ενισχύουν την αίσθηση τρόμου που μας κυριεύει. Μερικές σκηνές πλούσιου gore είναι πραγματικά σοκαριστικές.
Οι ερμηνείες όλων είναι άνω του μετρίου. Ξεχωρίζει φυσικά ο καταπληκτικός Nicolas Cage στον ρόλο του σαδιστή Longlegs και η Maika Monroe (It Follows, The Guest) στον ρόλο της ντροπαλής, αντικοινωνικής αστυνομικού με το αιχμηρό μυαλό. Τα λίγα αρνητικά που πλήττουν όμως αισθητά την ταινία εντοπίζονται στο σεναριακό μέρος. Εκεί θα βρούμε τις συνηθισμένες εύκολες λύσεις που δυστυχώς δεν απέφυγε ο Perkins μαζί με λίγες υπερβολές. Πιστεύω επίσης ότι ένας έμπειρος θεατής θα καταλάβει από νωρίς προς τα πού πάει η βαλίτσα όσον αφορά το φινάλε.
Αυτή η προβλεψιμότητα με ενόχλησε και έριξε ελαφρώς το «Longlegs» στα μάτια μου. Εκτιμώ ότι και άλλοι θεατές με ανάλογη εμπειρία θα αισθανθούν το ίδιο. Από εκεί και πέρα η ταινία σαν σύνολο είναι σφιχτοδεμένη και παρά τις όποιες σεναριακές «γκάφες», θα αγκαλιαστεί από τους φίλους των ταινιών τρόμου με serial killers. Αλλά και οι λάτρεις του υπερφυσικού θα βρουν ενδιαφέροντα πράγματα εδώ. Αρκεί να μην περιμένετε μια νέα «Σιωπή των Αμνών» (διότι ακούστηκε μια παρεμφερής, άστοχη ατάκα)…