Το «Maggie» είναι ο ορισμός της απροσδόκητης ταινίας τρόμου. Τρόμου είπαμε; Χμμ…ίσως αυτός ο χαρακτηρισμός είναι λίγο παραπλανητικός καθώς το φιλμ του πρωτάρη σκηνοθέτη Henry Hobson τείνει να απομακρύνεται από τα horror μονοπάτια φλερτάροντας έντονα με το δράμα χωρίς όμως να αποτινάσσει ολοκληρωτικά την horror αισθητική του.
Αναμφίβολα η μεγάλη έκπληξη ακούει στο όνομα Arnold Schwarzenegger. Ο αγαπημένος macho man των φίλων της δράσης που αγαπήθηκε κυρίως για τις επιδόσεις του σε πολυάριθμες action παραγωγές του παρελθόντος, εδώ παρουσιάζεται με ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο: αυτό το συναισθηματικού και στοργικού πατέρα του οποίου η τεράστια αγάπη για την «άρρωστη» κόρη του (Abigail Breslin) συγκλονίζει και αποτελεί την κύρια πηγή δράματος της ταινίας.
Το δίδυμο Arnold Schwarzenegger–Abigail Breslin βγάζει εξαιρετική χημεία ενσαρκώνοντας άψογα το αχώριστο ζεύγος πατέρα-κόρης. Καταπληκτικές ερμηνείες και από τους δύο ηθοποιούς σε ένα δύσκολο θέμα. Διότι όσο να’ ναι δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση να πάρεις ένα δημοφιλές horror μοτίβο όπως η επιδημία των ζόμπι και να το προσαρμόσεις σε δράμα.
Ο Arnold Schwarzenegger δεν πήρε φράγκο από τη συμμετοχή του στην ταινία διότι ο ίδιος λάτρεψε το σενάριο και δεν επιθυμούσε πληρωμή.
Λίγες σκηνές δράσης υπάρχουν με τον Schwarzenegger να συγκρούεται με ζόμπι (όπου το αποτέλεσμα είναι το αναμενόμενο) αλλά οι συγκινητικές στιγμές υπερτερούν αισθητά. Γενικά το «Maggie» είναι ένα ικανοποιητικό μείγμα δράματος και τρόμου σε ποσοστά 70% για το πρώτο και 30% για το δεύτερο (στο περίπου βέβαια). Θετικά κρίνεται και η μη φλύαρη απόπειρα του σεναριογράφου να εμφανίσει τους μολυσμένους από τον ιό «νεκρομετάλλαξης» ως «ασθενείς» που χρήζουν πολιτισμένης μεταχείρισης και φροντίδας και όχι σαν αποκρουστικά πρόβατα επί σφαγή.
Παρότι δεν στερείται ελαττωμάτων, το «Maggie» αξίζει την προσοχή του horror κοινού και φυσικά όλων των οπαδών του μεγάλου Arnold καθώς προσφέρει μια διαφορετική αλλά ευπρόσδεκτη εκδοχή του zombie ιδιώματος αλλά και του Schwarzenegger. Αν πάλι δεν αντέχετε με τίποτα τα δράματα και τα κλάματα δοκιμάστε αλλού την τύχη σας.
Θετικά: Πολύ καλές ερμηνείες από Arnold Schwarzenegger και Abigail Breslin, δραματική ατμόσφαιρα με πολλές συγκινητικές στιγμές, πετυχημένη χρήση μουντών χρωμάτων που δένουν άψογα με το γενικότερο κλίμα πεσιμισμού του φιλμ.
Αρνητικά: Αργός ρυθμός, έλλειψη δράσης, προβλέψιμη κατάληξη.
Συμπέρασμα: Ασυνήθιστο, καινοτόμο και συγκινητικό zombie δράμα που απευθύνεται σε όχι αμιγώς horror κοινό.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η βίαιη συνάντηση του Schwarzenegger με έναν γείτονα και την κόρη του οι οποίοι έχουν μεταμορφωθεί σε ζόμπι.
- Το δραματικό φινάλε που περιέχει και αγωνία αλλά και σκηνές από το παρελθόν.