Μια από τις πολλές ιστορίες του Stephen King που έχουν γυριστεί σε ταινία είναι και το ξεχασμένο «The Mangler» του 1995. Τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει ο πολύς Tobe Hooper, ο σκηνοθέτης του θρυλικού «The Texas Chainsaw Massacre». Το cast σίγουρα δεν είναι αδιάφορο ειδικά όταν ένας από τους βασικούς χαρακτήρες της ταινίας ενσαρκώνεται από τον Robert Englund (ο περιβόητος Freddy στο «Nightmare on Elm Street») ενώ συμμετέχει και ο Ted Levine (The Silence of the Lambs) στο ρόλο του ντετέκτιβ.
Η υπόθεση επικεντρώνεται σε μία σειρά περίεργων «ατυχημάτων» στον εργασιακό χώρο ενός καθαριστηρίου, για τα οποία ευθύνεται μια τεράστια μηχανή σιδερώματος που κυριολεκτικά καταπίνει τα άτυχα θύματα συνθλίβοντάς τα. Ο αστυνομικός John Hunton αναλαμβάνει να ερευνήσει την υπόθεση από το πρώτο ατύχημα και στη διάρκεια της έρευνάς του βοηθάται από τον γαμπρό του τον Marc. Ο Marc προσπαθεί να πείσει τον John ότι η μηχανή μπορεί να είναι δαιμονισμένη και η μόνη λύση θα ήταν να την εξορκίσουν διώχνοντας το δαίμονα που την έχει κυριέψει.
Ο John φαίνεται δύσπιστος αλλά η πορεία των γεγονότων τον αναγκάζει να αλλάξει στάση. Και μέσα σ’ όλα αυτά έχουμε και το μοχθηρό ιδιοκτήτη του καθαριστηρίου ο οποίος αρνείται οποιαδήποτε προτροπή ή υπόδειξη για την παύση της αιματοβαμμένης μηχανής και θα επιχειρήσει να σταματήσει οποιονδήποτε επιχειρήσει να μπει στο δρόμο του.
Αν και το φιλμ γυρίστηκε στο Λονδίνο και τη Νότια Αφρική, η ιστορία διαδραματίζεται στο Maine όπως συμβαίνει σε πολλές ιστορίες του Stephen King.
Γενικά η ιστορία δεν φαίνεται να έχει κάποιο βάθος και ακούγεται αρκετά ρηχή. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στην ταινία αλλά δεν είναι αυτό το μοναδικό της πρόβλημα. Με εξαίρεση τον δαιμόνιο Robert Englund στο ρόλο του κακού ιδιοκτήτη, η ηθοποιία συχνά δείχνει ερασιτεχνική και πρόχειρη. Κάποια εφέ ψευτοκεραυνών και δαιμονικών οντοτήτων γελοιοποιούν το φιλμ το οποίο είναι και εκνευριστικά αργόσυρτο.
Δυστυχώς ο Tobe Hooper δεν φαίνεται να είναι σε φόρμα. Βέβαια μια απόκοσμη ατμόσφαιρα υπάρχει χωρίς να καταφέρνει όμως να σκεπάσει τα υπόλοιπα προβλήματα του «The Mangler». Ωστόσο το μεγάλο του πλεονέκτημα είναι οι εξαιρετικά βίαιες και άκρως ανατριχιαστικές σκηνές φόνων στους οποίους επιδίδεται η μηχανή. Πραγματικά τόσο αποτρόπαιο θέαμα δεν βλέπουμε συχνά, ειδικά σε τηλεοπτικές εκτελέσεις έργων του Stephen King.
Παρακολουθούμε σοκαριστικές εικόνες λιωμένων πτωμάτων και λοιπών ανθρώπινων κονιορτοποιημένων λειψάνων μέσα σε λίμνη αίματος που δίνονται με ρεαλισμό και ωμότητα χωρίς καμία φειδώ. Κάθε στιγμή που η μηχανή ρουφά ένα θύμα η τρίχα σηκώνεται κάγκελο και αυθόρμητα σου δημιουργείται η απορία «και τώρα σε τι μορφή θα βγει από την πίσω πλευρά το πτώμα;» Καλύτερα όμως να το διαπιστώσετε μόνοι σας.
Από κει και πέρα δεν αξίζει να πάρετε πολύ στα σοβαρά το «The Mangler». Υπάρχουν σαφώς καλύτερες κινηματογραφικές εκδοχές ιστοριών του άρχοντα του τρόμου που θα σας ικανοποιήσουν περισσότερο από το παρόν φιλμ. Πάντως, παρά την γενικότερη αφέλειά του, το φιλμ αξίζει ένα βλέφαρο απλά και μόνο για το gore και τον κόμπο που δημιουργείαι στο στομάχι όταν η μηχανή του καθαριστηρίου αναλαμβάνει «δράση».