Ταινίες τρόμου γύρω από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο της εποχής μας υπάρχουν πολλές. Λίγες όμως ξεχωρίζουν και δυστυχώς το «No Escape» δεν είναι μία από αυτές. Το «Saw» συναντά το «Hostel» και το «Escape Room». Αυτή είναι με λίγα λόγια η συνταγή του παρόντος φιλμ αλλά δυστυχώς η ευρηματικότητα πήγε περίπατο παρά την προσπάθεια για καινοτομία με το και καλά «ανατρεπτικό» φινάλε.
Ας μπούμε στο ψητό λοιπόν. Έχουμε τον τυπικό Αμερικανό γόη και μορφή των μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Το Vlog του τυπά σαρώνει με το ξέφρενο περιεχόμενό του. Ο ματαιόδοξος άντρας προσπαθεί να βρει νέο, ακόμα πιο συναρπαστικό υλικό για το vlog του και αυτό ελπίζει να κάνει με το ταξίδι του στη Μόσχα. Η παρέα του τον ακολουθεί και κατά την άφιξή τους βρίσκουν τον «Ρώσο» σύνδεσμό τους που θα τους οδηγήσει σε ένα από τα πιο σπάνια και ακραία escapes rooms του κόσμου.
Η φανταστική αεροπορική εταιρία με την οποία ταξιδεύουν οι πρωταγωνιστές στη Μόσχα λέγεται Delson Air. Η ονομασία αυτή είναι αναφορά βοηθών της παραγωγής που το επίθετό τους είναι Delson.
Δυστυχώς για τους Αμερικανούς ο εφιάλτης μόλις τώρα ξεκινά. Οι παγίδες του escape room είναι πολύ επικίνδυνες και θανατηφόρες. Και σα να μην έφτανε αυτό κάτι μοχθηροί Ρώσοι με μάσκες και διάφορα όπλα μετατρέπουν την παραμονή τους στις συγκεκριμένες εγκαταστάσεις σε αγώνα ζωής και θανάτου.
Όπως γράψαμε και πιο πάνω, το «No Escape» του οποίου ο αρχικός τίτλος ήταν «Follow Me» βαδίζει στα χνάρια γνωστών αιματοβαμμένων, torture porn ταινιών της τελευταίας 20ετίας. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό αν μια ταινία έχει και αρκετά δικά της πράγματα να δώσει στον θεατή. Το «No Escape» όμως δεν το κάνει κι αυτό είναι από μόνο του προβληματικό.
Ανά διαστήματα η αγωνία ανεβαίνει στα ύψη και ορισμένοι βίαιοι φόνοι μαζί με κάποια βασανιστήρια μάς ταρακουνούν από την πολυθρόνα μας. Το κλειστοφοβικό κλίμα εντός του αφιλόξενου escape room σε αγριεύει λίγο αλλά τα όποια καλά στοιχεία υποβαθμίζονται από τη μετριότητα σε άλλους τομείς. Ένα από τα μεγάλα προβλήματα που εντόπισα είναι οι ερμηνείες. Πραγματικά οι ηθοποιοί παίζουν εντελώς διεκπεραιωτικά και δεν δείχνουν ότι «νιώθουν» τους ρόλους τους.
Υπάρχει και το θέμα τού πώς πρέπει να χαρακτηριστεί η «ανατρεπτική» εξέλιξη του γενικά τετριμμένου σεναρίου. Προσωπικά κατάλαβα από τα μισά περίπου τι παίζει κι αυτό θόλωσε κάπως την κρίση μου. Εκτιμώ ότι αν ο θεατής δεν έχει αρκετή εμπειρία στο cinema τρόμου και δεν «ψιλιαστεί» τι συμβαίνει, θα ευχαριστηθεί το φιλμ περισσότερο. Οι υπόλοιποι σαφώς δεν θα ενθουσιαστούν. Κι εδώ ερχόμαστε σε ένα βασικό κριτήριο που επηρεάζει την κρίση μας όσον αφορά τις ταινίες τρόμου: δεν πρέπει να είναι προβλέψιμες.
Αν αντιλαμβάνεσαι πρόωρα τις «εκπλήξεις» που σου επιφυλάσσει μια ταινία, τότε το ενδιαφέρον χάνεται, τουλάχιστον για ένα μεγάλο μέρος της ταινίας. Αυτό λοιπόν ίσως επηρέασε σημαντικά την αξιολόγησή του «No Escape» από πλευράς μου. Γενικά όμως δεν είναι τόσο ελαττωματικό σαν φιλμ. Μπορείτε να το δείτε σαββατόβραδο με ευχάριστη παρέα και με μπόλικο φαγοπότι. Μην περιμένετε και πάρα πολλά όμως.