Ok, μια από τα ίδια όπως υποψιάζεστε αλλά αυτή τη φορά έχουμε το ταξίδι στη μυστηριώδη χώρα της Ινδίας που σαγηνεύει του λάτρεις του μυστικισμού και του υπερφυσικού. Βλέπετε…η «εσωτεριστική» κατεύθυνση πολλών πτυχών αυτής της χώρας εξυπηρετεί μια ταινία τρόμου που παντρεύει τον ινδικό μυστικισμό με το supernatural.
Το «The Other Side of the Door» μπορεί να μην διαφέρει από τη μάζα των ταινιών μεταφυσικού τρόμου χρησιμοποιώντας τα γνωστά κλισέ που τόσο έχουν κουράσει τον απαιτητικό θεατή αλλά έχει αυτό το «κάτι» -άμεσα συνδεδεμένο με τον ινδικό μυστικισμό- που δίνει λίγους παραπάνω πόντους και καμουφλάρει το συνολικό αποτέλεσμα με γοητευτικό, εξωτικό μανδύα.
Το θέμα με το οποίο καταπιάνεται είναι δύσκολο. Ο χαμός ενός τέκνου αναμφισβήτητα προκαλεί «κόμπο» στο στομάχι ενώ η εικόνα δραματοποιείται περαιτέρω όταν ο γονιός -και συγκεκριμένα η μητέρα της ταινίας- πασχίζει με όποιο ασυνήθιστο μέσο μπορεί να νιώσει μια αχτίδα ανακούφισης μέσω παράδοξων μεθόδων επικοινωνίας με το τέκνο του στον άλλο κόσμο.
Στο φιλμ έχουμε μια απροσδόκητη εμφάνιση της σκηνοθέτριας του ιστορικού φιλμ τρόμου Pet Semetary (1989) Mary Lambert. Συγκεκριμένα την βλέπουμε σε μια φωτογραφία της οικογένειας ως γιαγιά του νεκρού αγοριού.
Εδώ πρέπει να δοθούν τα εύσημα στην προικισμένη ηθοποιό Sarah Wayne Callies (Prison Break, The Walking Dead) που παίζει σπαρακτικά και πειστικότατα τον ρόλο της συντετριμμένης μητέρας που επιχειρεί την επαφή με τον κόσμο των νεκρών. Πολύ καλή είναι και η πιτσιρίκα Sofia Rosinsky στον ρόλο της μικρής κόρης που δέχεται την ισχυρότερη επιρροή των σκοτεινών δυνάμεων που ξυπνάει η μητέρα μέσα στην αγωνία της να δει με τα μάτια της το νεκρό γιο της (και όχι απλά να τον ακούσει).
Αντίθετα ο πατέρας είναι αισθητά υποβαθμισμένος έχοντας ρόλο κομπάρσου με ελάχιστες μόνο εξάρσεις, κάτι που κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Παρά τις τετριμμένες jump scares η ταινία περιέχει και ορισμένες πιο έξυπνες και καλογυρισμένες σκηνές απότομου τρόμου υποστηριζόμενες από καλά εφέ και ανατριχιαστική ατμόσφαιρα.
Μπορεί τελικά το «The Other Side of the Door» να μην εντυπωσιάζει και γρήγορα να εντάσσεται την κατηγορία των ταινιών supernatural horror που θα ξεχαστούν. Όμως ακόμα και σ’ αυτήν την αμφιλεγόμενη κατηγορία μπορούμε να ξεχωρίσουμε τις πιο αξιόλογες παραγωγές στις οποίες σίγουρα ανήκει το εν λόγω φιλμ. Εννοείται αν είστε φανατικός λάτρης του supernatural θα πρέπει να το δείτε ενώ οι υπόλοιποι απλά θα περάσετε καλά.
Θετικά: Ατμοσφαιρικό ανά διαστήματα, εξωτικό feeling, μερικές πραγματικά τρομακτικές σκηνές, καλοφτιαγμένα εφέ, καλές ερμηνείες.
Αρνητικά: Η έλλειψη διαφοροποίησης, διάφορα σεναριακά προβλήματα, ο παραγκωνισμένος χαρακτήρας του πατέρα.
Συμπέρασμα: Συμπαθητικό φιλμ μεταφυσικού τρόμου που όμως δεν διαφέρει από την πλειοψηφία των σχετικών φιλμ. Προτείνεται κυρίως στους λάτρεις του supernatural πεδίου.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η τρομακτική σκηνή που ένα θύμα τροχαίου στρέφει το βλέμμα του στη μητέρα-πρωταγωνίστρια.
- Κάθε φορά που οι αλλόκοτοι ιερείς εμφανίζονται απειλητικά κοντά στη μητέρα.
- Η τρομακτική φιγούρα που βλέπει ο πατέρας στο παράθυρο του αυτοκινήτου του.
- Το τραγικό και ποιητικό φινάλε.