Το «The Piper» είναι μια ταινία τρόμου με φρέσκια και ασυνήθιστη κεντρική ιδέα. Χρησιμοποιεί ως υλικό κατασκευής τον λαϊκό θρύλο της γερμανικής παράδοσης «Ο Αυλητής του Χάμελιν» -ο οποίος διασώθηκε και ως παραμύθι στους αδερφούς Γκριμ- και τον μετατρέπει σε μια σκοτεινή και βίαιη ταινία τρόμου. Το αποτέλεσμα ίσως αφήσει γλυκόπικρη γεύση σε πολλούς, αλλά κατά τη γνώμη μου η παλάντζα γέρνει προς το θετικό πρόσημο.
Η ταινία ξεκινάει με τον μυστηριώδη θάνατο μιας μουσικοσυνθέτριας η οποία για κάποιον περίεργο λόγο προσπαθεί να καταστρέψει το μουσικό δημιούργημά της. Στη συνέχεια το φιλμ επικεντρώνεται σε μια φιλόδοξη μαθήτριά της που προσπαθεί να φτιάξει καριέρα σε ορχήστρα. Για τον σκοπό αυτό αναζητά το «εξαφανισμένο» υλικό της δασκάλας της και επιδιώκει να το τελειώσει παρουσιάζοντάς το στην ορχήστρα όπου παίζει.
Για κακή της τύχη όμως, καθώς και για κακή τύχη όλων όσοι εμπλέκονται στην προσωπική και επαγγελματική της ζωή, το μουσικό κομμάτι που «ανέστησε» φέρνει στην επιφάνεια ένα ανείπωτο κακό καθώς το παίζει. Μια δαιμονική οντότητα με σκοτεινή προέλευση που χάνεται στη βάση των μεσαιωνικών λαϊκών θρύλων και διψά για αίμα…αλλά και για αρπαγή μικρών παιδιών που τα εγκλωβίζει στον δικό της, εφιαλτικό κόσμο.
Όπως αφήσαμε να εννοηθεί, το «The Piper» είναι ένα φιλμ τρόμου διαφορετικά από πολλά άλλα στο supernatural πεδίο. Αξιοποιεί με ευφάνταστο τρόπο τον τρομακτικό χαρακτήρα του μυθικού αυλητή και τον φέρνει στον σύγχρονο κόσμο όπου σπέρνει τον όλεθρο. Η έλευσή του εν λόγω χαρακτήρα γίνεται με έξυπνο τρόπο, πρώτα με το άκουσμα της μουσικής του από διάφορους πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές. Ο τρόμος ξεδιπλώνεται σταδιακά μέχρι την στιγμή μιας επιβλητικής συναυλίας όπου κορυφώνεται.
Το «The Piper» είναι μια από τις τελευταίες ταινίες του ηθοποιού Julian Sands πριν την εξαφάνισή του τον Ιανουάριο του 2023. Το πτώμα του βρέθηκε 5 μήνες μετά στο βουνό όπου έκανε πεζοπορία και η ταινία είναι αφιερωμένη σε αυτόν.
Σε εκείνη την χρονική περίοδο του φιλμ αλλά και λίγο νωρίτερα, βλέπουμε μια εντυπωσιακή άνοδο του gore σε σοκαριστικά επίπεδα. Η μάχη της ηρωίδας με τον δαίμονα διαθέτει σασπένς αλλά και «μουσικότητα». Γενικά η εξαίσια μουσική επιμέλεια δίνει άλλον αέρα στην ταινία κάνοντάς την να δείχνει πιο «καλλιτεχνική». Από την άλλη, το σενάριο μας τα χαλάει σε πολλά σημεία επινοώντας απλοϊκές, βιαστικές λύσεις. Τα παράλογα «άλματα» ζημιώνουν την ταινία αλλά ευτυχώς όχι σε καταστρεπτικό βαθμό.
Όσον αφορά τον ίδιο τον «αυλητή», η μορφή του είναι αρκετά τρομακτική και συνολικά πείθει ως «κακός» της υπόθεσης. Βέβαια κάποια ειδικά εφέ όπως τα φωτεινά, απειλητικά μάτια στο σκοτάδι μοιάζουν ξεπερασμένα ενώ τα εφέ του «κόσμου» του πέρα από εκείνη την τεράστια πύλη δεν δείχνουν τόσο ρεαλιστικά. Η δράση του είναι σχετικά περιορισμένη αφού κάποιες αιματοχυσίες δεν πραγματοποιούνται άμεσα από αυτόν αλλά από την ευρύτερη επιρροή του.
Συνοπτικά, το «The Piper» είναι μια συμπαθητική ταινία τρόμου με αέρα καινοτομίας, με ψήγματα δημιουργικότητας και καλές ερμηνείες. Βλέπεται ευχάριστα και σποραδικά θα σας σοκάρει με την απρόσμενη άνοδο της βίας καθώς οδεύουμε στην τελική ευθεία. Απέτυχε όμως να ενσωματώσει αποτελεσματικά τις ενδιαφέρουσες ιδέες του στο πλαίσιο μιας σφιχτοδεμένης αφήγησης κι αυτό τού στοιχίζει σίγουρα κάποιους πόντους.