Το «Uncle Sam» έρχεται από ένα σκηνοθέτη που έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του στον βίαιο παρακμιακό τρόμο με cult ταινίες τρόμου/slasher όπως «Maniac» (1980) και «Maniac Cop» (1988). Μιλάμε φυσικά για τον μοναδικό και ανεπανάληπτο William Lustig. Ο εν λόγω σκηνοθέτης μετά από μια αρκετά παραγωγική πορεία στα 80s σε action και horror μονοπάτια, συνέχισε στο ίδιο μοτίβο και στα 90s, όχι όμως με την ανάλογη δημιουργικότητα που μας είχε συνηθίσει.
Το «Uncle Sam» αντικατοπτρίζει την πτωτική πορεία του Lustig χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το συγκεκριμένο βιντεοφιλμάκι είναι για τα σκουπίδια. Έχοντας κάποιες ομοιότητες στο concept με τις ταινίες «Maniac Cop» το έργο ακολουθεί έναν βετεράνο της επιχείρησης Desert Storm των Αμερικανών στο Κουβέιτ ο οποίος σκοτώθηκε από φιλικά πυρά. Το πτώμα του μεταφέρεται πίσω στη γενέτειρά του στις ΗΠΑ για να ταφεί με τιμές. Ωστόσο, ο νεκρός Σαμ -όπως είναι το όνομά του κατά σύμπτωση- δεν νιώθει άνετα στο φέρετρο, ειδικά όταν μια παρέα σκανταλιάρηδων νεαρών καίνε την αμερικάνικη σημαία στην εθνική επέτειο της 4ης Ιουλίου.
Ο Σαμ ζωντανεύει, βγαίνει από το φέρετρό του και εξαπολύει τη φονική του μανία όχι μόνο στους ασεβείς νεαρούς που έκαψαν τη σημαία αλλά και σε άλλους κατοίκους της μικρής πόλης που για τον ένα ή τον άλλο λόγο βρίσκονται στον διάβα του ή «αξίζει» για τα κριτήρια του Σαμ να πεθάνουν. Μοναδικό εμπόδιο απέναντι στον νεκροζώντανο φονιά, ο μικρός ανιψιός του και η παρέα του, ένας άλλος πιτσιρικάς και ο μέντορας του Σαμ, οι οποίοι θα προσπαθήσουν να δώσουν τέλος στον εφιάλτη.
Η ταινία είναι αφιερωμένη στον «νονό του gore» Lucio Fulci που πέθανε εκείνη τη χρονιά.
Όπως καταλαβαίνετε μιλάμε για μια υπόθεση εκτός «λογικών πλαισίων» με μπόλικη δόση «τυρίλας». Η υιοθέτηση του κουστουμιού της εμβληματικής αμερικάνικης λαογραφικής φιγούρας του Uncle Sam από τον νεκροζώντανο Σαμ ενισχύει το κιτσαριό αλλά δεν ενοχλεί αυτούς που είναι προετοιμασμένοι για ένα ψυχαγωγικό, κωμικό slasher. Κακά τα ψέματα, ξέραμε τι να περιμένουμε από αυτή την βιντεοταινία και τον άνθρωπο των παράλογων ταινιών «Maniac Cop».
Τα εφέ της παραμορφωμένης φιγούρας του Σαμ όταν στερείται μέρος της αμφίεσής του είναι παραδόξως προσεγμένα. Σε καλά επίπεδα κινούνται και τα εφέ των βίαιων σκηνών. Με χάλασε κάπως το ότι μερικοί φόνοι εκτυλίσσονται «off camera» προφανώς για να μην υπάρχει πρόβλημα με την λογοκρισία. Πιστεύω όμως ότι η δύναμη ενός ρηχού σεναριακά και χαβαλεδιάρικου φιλμ είναι πάντα το gore και δεν πρέπει να μας το στερούν οι κινηματογραφιστές που καταπιάνονται με τέτοιες παρακμιακές ταινίες.
Το σενάριο είναι ίσως το πιο αδύναμο σημείο του «Uncle Sam» μαζί με πολλές απαράδεκτες και συχνά ξύλινες ερμηνείες. Αν το φιλμ ήταν λίγο πιο περιποιημένο σε αυτούς τους τομείς τότε θα έδειχνε πιο αξιοπρεπές και το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν σαφώς καλύτερο. Το φινάλε αποτυγχάνει με τη σειρά του να μας προσφέρει ένα απολαυστικό confrontation μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών πάσχοντας από ερασιτεχνισμούς, σεναριακές ευκολίες και τεχνικά λάθη όπως βοηθητικά σχοινιά που φαίνονται ενώ δεν θα ‘πρεπε και κασκαντέρ που δεν μοιάζουν με τους πρωταγωνιστές.
Συμπερασματικά, αν σας αρέσουν τα slasher με ευρηματικούς φόνους και ο τρόμος βήτα κατηγορίας, θα διασκεδάσετε βλέποντας το «Uncle Sam». Σίγουρα δεν ανήκει στα σπουδαία slasher αλλά δεν είναι και εντελώς αδιάφορο. Και μόνο η cult φιγούρα του μασκαρεμένου νεκροζώντανου θα σας κερδίσει. Αν πάλι ψάχνετε προσεγμένες σε όλα τα επίπεδα ταινίες τρόμου δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο φιλμ.