Το «Vivarium» είναι από τις πιο παράξενες ταινίες της χρονιάς. Πρόκειται για remake της ταινίας τρόμου μικρού μήκους «Foxes» του 2012 από τον ίδιο σκηνοθέτη (Lorcan Finnegan). Έκανε πρεμιέρα στο φεστιβάλ των Καννών το Μάιο του 2019 αλλά στις αρχές του 2020 κυκλοφόρησε ευρέως στην παγκόσμια αγορά. Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που οι Jesse Eisenberg και Imogen Poots συνεργάζονται στον κινηματογράφο εντός του 2019 και τρίτη συνολικά.
Η καινοτόμος υπόθεση λειτουργεί ως μαγνήτης για τον θεατή. Ένα νεαρής ηλικίας ζευγάρι ψάχνει σπιτικό. Για τον λόγο αυτό επισκέπτεται έναν μεσίτη ο οποίος δεν έχει και την πιο νορμάλ συμπεριφορά. Ο αλλόκοτος μεσίτης συνοδεύει το ζευγάρι σε μια περιοχή όπου τα σπίτια είναι ίδια στην εξωτερική τους εικόνα. Κάποια στιγμή το ζευγάρι διαπιστώνει ότι έχει παγιδευτεί στην περιοχή η οποία μοιάζει με λαβύρινθο χωρίς φανερή έξοδο.
Ο εφιάλτης τώρα ξεκινά και πολύ σύντομα διογκώνεται καθώς το ζευγάρι λαμβάνει ένα κουτί που περιέχει ένα μωρό μαζί με ένα μήνυμα να το αναθρέψουν αν επιθυμούν την ελευθερία τους. Τα πράγματα παίρνουν ακόμα πιο τρομακτικές διαστάσεις όταν διαπιστώνουν ότι το μωρό μεγαλώνει αφύσικα γρήγορα και εξελίσσεται σε ένα ενοχλητικό, creepy παιδί. Ο χρόνος κυλά βασανιστικά, το ζεύγος συνεχίζει τις προσπάθειες να βρει διέξοδο χωρίς επιτυχία, η απόγνωση εντείνεται και η ψυχική κατάρρευση πλησιάζει με τις αναμενόμενες ολέθριες συνέπειες…
Το «Vivarium» μπορεί να χαρακτηριστιστεί ως υβρίδιο ψυχολογικού τρόμου και επιστημονικής φαντασίας. Υφολογικά θυμίζει τις ταινίες του David Lynch με την παραισθησιακή αισθητική και το δυσεπίλυτο μυστήριο. Τα συγγράμματα του Franz Kafka θα μπορούσαν επίσης να θεωρηθούν βασική επιρροή λόγω της λαβυρινθώδους, δυσνόητης δομής της ιστορίας και της σουρεαλιστικής ατμόσφαιρας που πλανάται στραγγαλίζοντας τη λογική και τη διαφάνεια.
Τα «ψεύτικα» σκηνικά με τα χρωματιστά σπίτια και τα ολόιδια συννεφάκια που μοιάζουν να ξεπήδησαν από μπλοκ ζωγραφικής μικρού παιδιού, δίνουν στην ταινία μια απρόσμενα τρομακτική εικόνα. Η εξωτερική αθωότητα της γειτονιάς είναι απλά μια καλοσχεδιασμένη πλάνη που καμουφλάρει τον ανείπωτο εφιάλτη που βιώνει το πρωταγωνιστικό ζεύγος.
Ο τίτλος της ταινίας είναι λατινικός και αναφέρεται σε ένα μέρος όπου εκτρέφονται ζώα ή καλλιεργούνται φυτά για επιστημονική έρευνα και παρακολούθηση.
Και μιας και αναφερόμαστε στο πρωταγωνιστικό δίδυμο πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι Jesse Eisenberg και Imogen Poots τα πάνε περίφημα σε μια δύσκολη και ασυνήθιστη ταινία. Την παράσταση όμως φαίνεται πως κλέβει ο πιτσιρικάς Senan Jennings που υποδύεται το διαβολικό παιδί με τον ύποπτο ρόλο στα τεκταινόμενα. Τα καμώματα του μπόμπιρα με την αλλαγμένη φωνή προκαλούν ανατριχίλες!
Γενικά το «Vivarium» ειναι από εκείνες τις ταινίες τρόμου που προορίζονται για τους φίλους του avante-garde και του πειραματικού cinema τρόμου. Εναλλακτικός τρόμος που προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή μέσω ειρωνικών αλληγοριών, μυστικιστικής συμβολολογίας και ασαφούς πολυπλοκότητας. Ως ένα βαθμό το πετυχαίνει αλλά σίγουρα δεν είναι η ταινία που θα ενθουσιάσει ούτε θα φέρει έναν διαρκή αέρα αλλαγής στο genre.
Διότι παρά την πρωτοτυπία, σου δίνεται η εντύπωση ότι κάτι λείπει. Πρόκειται για μια φιλότιμη δουλειά που όμως δεν μοιάζει ολοκληρωμένη. Οι ευρηματικές σουρεαλιστικές στιγμές εναλλάσσονται με άσκοπες και επιτηδευμένες προσπάθειες διατήρησης της αντισυμβατικής κουλτούρας. Το σενάριο διαθέτει φρεσκάδα αλλά δεν απαλλάσσεται από καταστάσεις αμηχανίας και υπερβολής.
Κάποιοι θα δουν το «Vivarium» ως μεταφορική έκφραση της ανιαρής καθημερινότητας της αστικής/προαστιακής ζωής που οδηγεί σε ψυχώσεις. Άλλοι θα το δουν ως αλληγορία πάνω στον ανελέητο παρασιτισμό του φυσικού κόσμου των ζώων. Όποια ερμηνεία κι αν δώσουμε τελικά το συμπέρασμα παραμένει ίδιο. Οι πειραματικές ταινίες τρόμου είναι πάντα ευπρόσδεκτες αλλά χρειάζονται μεγάλα αποθέματα έμπνευσης και ταλέντου για να μείνουν στην ιστορία. Το «Vivarium» διαθέτει ένα μέρος μόνο από τα παραπάνω.