Το «The Weekend Away» είναι ένα ιδιόμορφο θρίλερ μυστηρίου που δίχασε το κοινό. Περιλαμβάνεται στο μενού της πλατφόρμας του Netflix, μαζί με πολλά ακόμα παραπλήσια θρίλερ. Πολλά από αυτά τα έργα δεν εντυπωσιάζουν αλλά ούτε είναι αδιάφορα. Σε αυτή την ενδιάμεση κατάσταση βρίσκεται και το συγκεκριμένο έργο της Kim Farrant που βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα (2020) της σεναριογράφου του φιλμ Sarah Alderson.
Ας πάμε κατευθείαν στην υπόθεση. Μία Αμερικανίδα, η Beth, πηγαίνει για σαββατοκύριακο στην κολλητή της στην Κροατία. Αυτό που θα ήταν όμως ένα ξέφρενο weekend με πάρτι και διασκέδαση μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν η φίλη της Beth εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Ακόμα χειρότερα για την Beth, η τοπική αστυνομία υποψιάζεται ότι η ηρωίδα έχει άμεση σχέση με την εξαφάνιση της φίλης της. Έτσι λοιπόν η Beth μπλέκει σε μια απρόβλεπτη περιπέτεια στην οποία δεν είναι σίγουρο ποιος είναι φίλος και ποιος εχθρός.
Η λέξη «Nestala» που υπάρχει στα posters στο αστυνομικού τμήμα όπου πηγαίνει η πρωταγωνίστρια, είναι η κροατική λέξη για την εξαφάνιση.
Παρά τις φανερές σεναριακές αδυναμίες το «The Weekend Away» συντήρησε το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος. Έχει σασπένς, ένταση και έναν εθιστικό whodunit χαρακτήρα. Επιφυλάσσει εκπλήξεις μέχρι την τελευταία στιγμή και μπορεί να διαψεύσει τις προβλέψεις σας ακόμα κι αν είστε «διαβασμένοι» θεατές σ’ αυτό το στιλ ταινιών.
Οι περισσότερες ερμηνείες είναι γενικά καλές αλλά αναμφίβολα ξεχωρίζει αυτή της πρωταγωνίστριας Leighton Meester. Η ερμηνεία της είναι γεμάτη συναίσθημα και ρεαλισμό. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι χάρη σ’ αυτήν μένει όρθια η ταινία. Προσωπικά μου άρεσε και ο χαρακτήρας της Κροάτισσας αστυνομικού ενσαρκωμένος από την συμπαθητική Iva Mihalic (Daddy) σε αντίθεση με τον αντιπαθητικό και ατζαμή συνεργάτη της.
Το φιλμ διαθέτει επίσης υπέροχη φωτογραφία από το μαγευτικό Split, έναν από τους δημοφιλέστερους παραθαλάσσιους τουριστικούς προορισμούς της κοντινής μας Κροατίας. Πιστεύω με ένα πιο προσεκτικά γραμμένο σενάριο η συνολική ποιότητα του έργου θα ανέβαινε κατά πολύ. Διότι όπως και να το κάνουμε υπάρχουν εμφανείς υπερβολές στην πλοκή καθώς και λίγες γκάφες πρώτου μεγέθους σαν τη σκηνή με το ξεκλείδωμα ενός κινητού τηλεφώνου πάνω από το κεφάλι πτώματος!
Σε γενικές γραμμές, το «The Weekend Away» καταφέρνει για λίγο να ξεπεράσει τη «βάση». Η κλιμακούμενη αγωνία στις τελικές σεκάνς καθηλώνει συμπληρώνοντας ιδανικά το αινιγματικό κουβάρι της πλοκής που αναζωπύρωνε το ενδιαφέρον μας μέχρι τότε. Το γρήγορο tempo και η νορμάλ διάρκεια βοηθούν το φιλμ να τελειώσει ομαλά χωρίς να κουράσει. Σίγουρα δεν είναι από τα καλύτερα έργα στην κατηγορία των θρίλερ μυστηρίου των τελευταίων ετών αλλά αν το δείτε χωρίς πολλές προσδοκίες ίσως το εκτιμήσετε περισσότερο. Χαμένο χρόνο δεν το λες κατ’ εμέ.