#1 blog για ταινίες τρόμου

Το «Bad Samaritan» θα μπορούσε να θεωρηθεί μικρή έκπληξη στις πιο πρόσφατες ταινίες τρόμου με γενικό θέμα την αιχμαλωσία και τον σαδισμό από παρανοϊκό δράστη. Έρχεται από έναν σχετικά άπειρο στο χώρο των ταινιών τρόμου σκηνοθέτη (Dean Devlin), ωστόσο το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει και με το παραπάνω.

Η λέξη απογοήτευση είναι συνώνυμη με αυτό εδώ το υπερβολικά άγευστο, κακοφτιαγμένο και στεγνό από ατμόσφαιρα φιλμ του Dario Argento. Εντάξει, αν το «Giallo» είχε δημιουργηθεί από κάποιον τυχαίο θα το καταλαβαίναμε, αλλά όταν πίσω από την κάμερα (και εν μέρει από το σενάριο) βρίσκεται ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες της horror σκηνής, η πίκρα δεν μπορεί παρά να είναι βασανιστικά έντονη.

Πάνω σ’ αυτό το όχι και τόσο καινοτόμο θέμα προσπαθεί να οικοδομήσει την δράση του το «Amusement» αλλά δεν φαίνεται να τα καταφέρνει τόσο καλά. Ενώ διαθέτει μερικές πολύ δυνατές σκηνές βίας και ενίοτε πλαισιώνεται από σκοτεινή ατμόσφαιρα παράγοντας αυθεντικό τρόμο, δυστυχώς χαντακώνεται κυρίως λόγω των κραυγαλέων προχειροτήτων και αφελειών του σεναρίου. Ας σημειωθεί ότι το «Amusement» διαθέτει μια σπονδυλωτή κατά κάποιο τρόπο μορφή αφού οι επιθέσεις του δολοφόνου στα κορίτσια εξιστορούνται [...]

Από τον δημιουργό του ευφυούς techno-thriller «Who Am I – No System Is Safe», Baran bo Odar ήρθε στα τέλη του 2017 μέσα από τους δέκτες του σταθερά ποιοτικού Netflix αυτή η σειρά έκπληξη για να κλείσει με τον καλύτερο τρόπο το έτος. Με τον λιτό αλλά αμιγώς σκοτεινό τίτλο «Dark» ο πρώτος κύκλος μάς αφηγείται μέσα σε 10 επεισόδια μια πολύ δυνατή ιστορία που συνδυάζει με μαεστρία στοιχεία από ποικίλες κινηματογραφικές κατευθύνσεις.

Το «Saw: Legacy» ή «Jigsaw» ήταν για πολλούς φίλους του τρόμου και του Saw franchise μια αμφιλεγόμενη επιλογή. Ένα όγδοο φιλμ ακούγεται «too much» ειδικά μετά το θάνατο του ιθύνοντα νου των σαδιστικών φόνων ήδη από το τρίτο Saw και την εντύπωση που είχε δημιουργηθεί από το προηγούμενο φιλμ toy 2010 (Saw 3D: The Final Chapter) ότι θα ήταν το τελευταίο.