Αρχική Reviews Series The Strain – Season 1 Review

The Strain – Season 1 Review

The Strain – Season 1 Review

Το The Strain είναι σειρά τρόμου αμερικανικής παραγωγής, η οποία βασίζεται στην ομώνυμη τριλογία των Guillermo del Toro και Chuck Hogan. Προβλήθηκε από το FX από τις 13 Ιουλίου έως και τις 5 Οκτωβρίου σε 13 επεισόδια, ενώ ήδη έχει ανακοινωθεί ο 2ος κύκλος επεισοδίων για το 2015. Πρόκειται για μια σειρά, γύρω από την οποία έχει αναπτυχθεί μεγάλο hype και υψηλότατες προσδοκίες, λόγω των συντελεστών και των βιβλίων. Για να δούμε εάν η σειρά ικανοποίησε αυτές τις προσδοκίες!

Το δυναμικό ξεκίνημα της σειράς λαμβάνει χώρα στο αεροδρόμιο JFK, όπου η πτήση από Μόναχο προσγειώνεται, χωρίς κανένα σημάδι ζωής από το αεροπλάνο. Αμέσως σημαίνει συναγερμός και η Αστυνομία μαζί με Επιδημιολόγους ερευνούν το χώρο, προσπαθώντας να κατανοήσουν τι έχει συμβεί. Ανοίγοντας την πόρτα του αεροπλάνου, οι υπεύθυνοι αντικρίζουν όλους τους επιβάτες και το πλήρωμα χωρίς κανένα σημάδι ζωής … ή μήπως όχι;

Αυτό που ακολουθεί είναι μια δραματική αναμέτρηση μεταξύ μιας ετερόκλητης ομάδας ατόμων κι αιμοδιψών βρικολάκων, σε διάφορα σημεία της πόλης. Πίσω από τους βρικόλακες, παραμονεύει ένα ακόμη μεγαλύτερο κακό που απειλεί την ανθρωπότητα. Θα καταφέρει η ομάδα να φτάσει στην πηγή του κακού και να σώσει τη Νέα Υόρκη και τον κόσμο;

Η σειρά ξεκινά δυναμικά με μια πρωτότυπη κεντρική ιδέα και με καλοπλασμένους χαρακτήρες – πρωταγωνιστές. Ο επιδημιολόγος Εφ (ενσαρκωμένος από τον Corey Stoll, γνωστό για τη συμμετοχή του στα Midnight in Paris, The Bourne Legacy), ο ηλικιωμένος ενεχυροδανειστής Σετράκιαν (Game of Thrones), ένας εξολοθρευτής τρωκτικών (Kevin Durand), μια αναρχική χάκερ (Ruta Gedmintas) και μερικοί ακόμη απαρτίζουν την ομάδα που θα αντιμετωπίσει την σκοτεινή απειλή που εξαπολύθηκε μέσα από την υπερατλαντική πτήση.

Το όνομα Eldritch Palmer (Jonathan Hyde) προέρχεται από τη νουβέλα του Philip K. Dick’s “The Three Stigmata of Palmer Eldritch”. Εκεί ο πρωταγωνιστής αντικαθιστά τρία όργανα του σώματός του.

Υπάρχουν αρκετές στιγμές με έντονη δράση και βία, όπως και συναισθηματικά φορτισμένες σκηνές με τους ήρωες να αναγκάζονται να αποχαιρετήσουν κοντινά τους πρόσωπα, τα οποία είτε πέθαναν ή μολύνθηκαν από την επιδημία αυτή. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στα flash backs του Σετράκιαν, τα οποία μας μεταφέρουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή η πινελιά ναζιστικού μυστικισμού εμποτίζει τη σειρά, παρέχοντας χρήσιμες πληροφορίες για την προέλευση της απειλής.

Στον αντίποδα της συγκλονιστικής αρχής της σειράς, παρατηρείται μια κάμψη οδεύοντας προς το φινάλε. Συναντάμε νεκρά διαστήματα κι αργοκίνητη εξέλιξη, καθώς και μη ρεαλιστικές καταστάσεις / αντιδράσεις. Κάποιες μάχες, όπως η τελική, είναι αδικαιολόγητα προχειροφτιαγμένες και δεν πείθουν με τίποτα! ΟΚ, είναι κατανοητό πως θέλουν να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον και για επόμενους κύκλους. Ωστόσο, θα έπρεπε να είχαν κάνει καλύτερη δουλειά στην αληθοφάνεια και την εκτέλεση των σκηνών δράσης.

Η σειρά μέχρι τώρα είναι αξιόλογη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που χτίστηκαν γύρω της. Συστήνεται στους φανατικούς των βαμπίρ, του φαντασιακού στοιχείου που καλλιεργεί ο Guillermo del Toro, πιθανώς και στους λάτρεις των ζόμπι! Ελπίζω σε έναν βελτιωμένο δεύτερο κύκλο.

Exit mobile version