Το όνομα της Natalie Dormer σίγουρα δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Η ταλαντούχα Βρετανίδα ηθοποιός έχει αρχίσει να καθιερώνεται πλέον στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση μέσα από τις συμμετοχές της σε υψηλού προφίλ παραγωγές όπως τα Game of Thrones, Elementary και The Hunger Games. Σ’ αυτήν άλλωστε πόνταρε και η ταινία του πρωτάρη Jason Zada καταφέρνοντας να βρει το δρόμο προς τις αίθουσες και να δημιουργήσει έναν πρώτο ντόρο.
Ένα ντόρο που πολύ σύντομα θα ξεθωριάσει όταν οι πρώτες φουρνιές θεατών παρακολουθήσουν την ταινία στους κινηματογράφους – μια διαδικασία που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη – και εξέλθουν από την αίθουσα προβληματισμένοι. Δυστυχώς το «The Forest» είναι μια από τα ίδια, δηλαδή διακατέχεται από τις συνηθισμένες κοινοτυπίες του supernatural ιδιώματος σε υπέρμετρο βαθμό. Χωρίς να στερείται κάποιων αληθινά τρομακτικών σκηνών που σου ηλεκτρίζουν την τρίχα, το σύνολο των jump scares συναγωνίζεται τις πιο προβλέψιμες και φλύαρες supernatural ταινίες τρόμου των τελευταίων ετών.
Η Natalie Dormer ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα και η καημένη κάνει ό, τι μπορεί για να σηκώσει στις πλάτες της δύο ρόλους – της ηρωίδας και της χαμένης της αδερφής – αλλά η κλισέ παροιμία για τον κούκο και την άνοιξη αποδεικνύει τη διαχρονική της εγκυρότητα για πολλοστή φορά. Ο αγγλόφωνος παρτενέρ της Dormer με τον οποίο πάνε στο δάσος μοιάζει με παγωμένη κολώνα ερμηνευτικά ενώ κανένας άλλος δεν έχει αξιόλογη συμμετοχή στα τεκταινόμενα. Ευτυχώς μια σχετικά απρόβλεπτη εξέλιξη προς το τέλος μπαλώνει κάπως την κατάσταση αλλά δεν μπορεί να ανατρέψει την γενικότερη αρνητική εικόνα που έχουμε σχηματίσει.
Η Natalie Dormer επισκέφτηκε στην πραγματικότητα το δάσος Aokigahara μαζί με Ιάπωνα οδηγό για να κάνει έρευνα και να βγάλει φωτογραφίες. Η ίδια προχώρησε στο μονοπάτι 5 μέτρα αλλά ο οδηγός της δεν πλησίασε καθόλου.
Ο Jason Zada αφήνει το άγχος του πρωτάρη να τον κυριεύσει και σκηνοθετικά χάνει τον προσανατολισμό και τη σταθερότητά του. Άσχημα τα πάνε και οι σεναριογράφοι παρουσιάζοντας έναν σεναριακό κορμό χωρίς φαντασία, πνιγμένο στις ευκολίες, στις υπεραπλουστεύσεις και στις τσαπατσουλιές. Κρίμα γιατί υπήρχαν οι προϋποθέσεις, και ειδικά το φυσικό περιβάλλον για να φτιαχτεί μια αληθινά σοκαριστική ταινία τρόμου. Βλέπετε το δάσος Aokigahara όπου υποτίθεται διεξάγονται τα γεγονότα είναι γνωστό ως ένα από τα μέρη με τον μεγαλύτερο αριθμό αυτοκτονιών στον κόσμο (54 το 2010) και σύμφωνα με τους ιαπωνικούς θρύλους κατοικείται από τα φαντάσματα των νεκρών…Μπρρρ…
Θετικά: Μερικές πολύ τρομακτικές σκηνές, ιδανικό περιβάλλον για ταινία τρόμου, αξιόλογη ερμηνεία από τη Natalie Dormer, ενδιαφέρουσα ανατροπή προς το φινάλε.
Αρνητικά: Ανεπαρκής παρουσία από τους περισσότερους ηθοποιούς, προχειρογραμμένο σενάριο με πολλές κοινοτυπίες, ευκολίες και επιπολαιότητες, ενδείξεις ερασιτεχνισμού στη σκηνοθεσία.
Συμπέρασμα: Καλή αλλά προχειροεκτελεσμένη ιδέα που χαραμίζει το ταλέντο της Natalie Dormer.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Ο τρομακτικός μορφασμός του μικρού κοριτσιού στη σκηνή που ανοίγει η ηρωίδα προς την αρχή του έργου.
- Η τρομακτική σκηνή με την γριά που παγώνει το αίμα της ηρωίδας…και το δικό μας μαζί.
- Η ενδιαφέρουσα αποκάλυψη του φινάλε και η δραματική τροπή που κλείνει αυτήν την δυσάρεστη ιστορία.
