Αδιάφορο slasherάκι της παρακμιακής περιόδου του δεύτερου μισού των 80s (για το εν λόγω ιδίωμα τουλάχιστον). Πολλές κοινοτοπίες είναι παρούσες. Οι σχολικές αδελφότητες, τα νεανικά πάρτι, οι ανόητες εφηβικές φάρσες, το καμάκι με στόχο ζουμερά θηλυκά του κολεγίου κλπ. συντροφεύουν τους θεατές ακόμη μια φορά. Δυστυχώς είναι παρόντα και όλα εκείνα τα αρνητικά χαρακτηριστικά που συναντάμε σε πολλά slashers, τουτέστιν κακή ηθοποιία, βλακώδεις διάλογοι, αφελείς αποφάσεις και ενέργειες, άνευρη, χωρίς βάθος σκηνοθεσία και ελαττωματικό σενάριο. Ειδάλλως δεν θα υπήρχε λόγος να θάψουμε το φιλμ αν δηλαδή διέθετε έστω καλύτερη σκηνοθετική ραχοκοκαλιά και σοβαρότερους ηθοποιούς. Ακόμα και οι φόνοι για τους οποίους φημίζονται τα slashers όντας το δέλεαρ και κύριο ατού τους, είναι τόσο προχειροφτιαγμένοι εδώ ή ορθότερα…σχεδόν άφαντοι αφού ο σκηνοθέτης επιθυμεί να τελειώνει τα πλάνα του λίγο ακριβώς πριν ένα σφυρί χτυπήσει το κεφάλι, πριν μια τρίαινα καρφωθεί στην κοιλιακή χώρα κλπ…
Παρότι τα γυρίσματα είχαν ξεκινήσει ήδη από το 1978, αυτά λόγω έλλειψης budget σταμάτησαν και συνεχίστηκαν το 1984. Επίσης άλλαξε και ο τίτλος του από «The April Fools» σε «Killer Party» ώστε να αποφευχθεί πιθανή σύγχυση με το παρεμφερές, αλλά πολύ καλύτερο, slasher «April Fool’s Day» της ίδιας σεζόν.
Το μόνο που διαφοροποιεί το «Killer Party» από το πλήθος ομοειδών ταινιών είναι το μεταφυσικό στοιχείο που έρχεται κάπως απροσδόκητα είναι η αλήθεια, παρά τις υπόνοιες που αφήνονται περιστασιακά στη διάρκεια του φιλμ. Ακόμα και η μεταφυσική «έκπληξη» δεν μπορεί να μαγνητίσει το κοινό που στο μεγαλύτερο μέρος ταλαιπωρούνταν από βαρετές σκηνές προετοιμασίας μέχρι την έναρξη του πάρτι στο τελευταίο μισάωρο. Δύο –αν δε με απατά η μνήμη μου– φόνοι που συνέβησαν μέχρι τότε, ξεχνιούνται εύκολα. Δεν χρειάζεται να ξοδέψετε το χρόνο σας εδώ. Αν σας αρέσουν τα παλιά slashers αναζητήστε κάτι από τα τέλη των 70s-αρχές 80s. Όταν η καλύτερη στιγμή του «Killer Party» είναι το εναρκτήριο μουσικό βίντεο του hard-rock συγκροτήματος White Sister αντιλαμβάνεστε πόσο αδιάφορο είναι σαν φιλμ.
Θετικά: Μια μικροέκπληξη προς το φινάλε, ενδιαφέρον soundtrack.
Αρνητικά: Οκνηρή και ανέμπνευστη σκηνοθεσία, προβληματικό σενάριο, πληθώρα ενοχλητικών κλισέ, κακές ερμηνείες, απρόσμενη έλλειψη gore.
Συμπέρασμα: Από τα πιο αδύναμα slasher της δεκαετίας του ’80. Καλύτερα να μείνετε μακριά…
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers)
- Το βίντεο του συμπαθητικού τραγουδιού «April (You’re no Fool)» από τους hardrockάδες White Sister.
- Η σκηνή με το κεφάλι και τα κομμένα ανθρώπινα μέλη που βρίσκει μια κοπέλα στο ψυγείο. Όχι ότι δεν είναι κλισέ και αυτή βέβαια…
