Ανατρεπτική, φρέσκια και πρωτότυπη, η ταινία «Triangle» του Christopher Smith (Severance, Black Death) ξεχωρίζει εύκολα από τη μάζα των κλισαρισμένων ταινιών τρόμου της σύγχρονης εποχής. Αυτό το καταφέρνει χάρη στο ασυνήθιστο θέμα της το οποίο αξιοποιεί με περίτεχνο τρόπο, φιλοδωρώντας παράλληλα το κοινό με βασανιστικά mind games που θα προκαλούσαν σύγχυση ακόμα και στον ευφυέστερο ντετέκτιβ.
Μια παρέα νέων πραγματοποιεί ένα μονοήμερο ταξίδι αναψυχής στον Ατλαντικό. Ξαφνικά το σκάφος τους ανατρέπεται ύστερα από μια απότομη και παράξενη καταιγίδα με αποτέλεσμα οι επιβάτες του να βρεθούν στη θάλασσα. Για καλή τους (?) τύχη ένα μεγάλο πλοίο περνάει από την περιοχή και οι νέοι ανεβαίνουν σ’ αυτό ανακουφισμένοι. Σύντομα όμως διαπιστώνουν ότι στο φαινομενικά έρημο πλοίο κυκλοφορεί μια μυστηριώδης μορφή που θέλει να τους βλάψει. Ένας ένας εξοντώνονται ενώ το κλειδί του μυστηρίου φαίνεται να κρατά η Jess, ένα από τα πιο ιδιόρρυθμα άτομα της παρέας.
Η κεντρική φυσιογνωμία του φιλμ είναι η Jess που την υποδύεται η γλυκιά ξανθομάλλα Melissa George (30 Days of Night) που εδώ δίνει μια σπουδαία ερμηνεία. Από την παρέα της δεν ξεχωρίζει κάποιος ιδιαίτερα, με τις συμμετοχές των υπόλοιπων ηθοποιών να είναι απλά αξιοπρεπείς και να εμφανίζουν «διαδικαστικό» χαρακτήρα.
Ένα μεγάλο μέρος του φιλμ είναι γυρισμένο στο Τρίγωνο των Βερμούδων, διάσημο για τις ιστορίες με παράξενες εξαφανίσεις πλοίων, αεροπλάνων κλπ…
Η Jess είναι μια προβληματική μητέρα μ’ έναν αυτιστικό γιο. Η κατάσταση του γιου της επηρεάζει και τη συμπεριφορά της μάνας του κάνοντας την νευρική και άστατη. Η απογοήτευση είναι έκδηλη στο πρόσωπό της ακόμα κι όταν προσπαθεί να κάνει ένα διάλειμμα από τα βάσανα της καθημερινότητας συμμετέχοντας στην θαλάσσια εκδρομή με τους φίλους της. Τα όμορφα πανοραμικά πλάνα της θάλασσας με το σκάφος της παρέας να διασχίζει τα καταγάλανα νερά δημιουργούν αρχικά ένα απατηλά γαλήνιο κλίμα το οποίο θα ανατραπεί από το χάος που πρόκειται να ακολουθήσει. Αυτό που κάνει όμως το «Triangle» να ξεχωρίζει είναι το γοητευτικά αλλόκοτο σενάριο και η γεμάτη μυστήριο και ανατροπές πλοκή.
Υπάρχουν και οι φόνοι που δεν στερούνται αίματος χωρίς όμως να μετατρέπεται η ταινία σε splatter και το μεγάλο ενδιαφέρον βρίσκεται πάντα στη μυστηριώδη πλοκή. Εδώ μπορεί να κουράσει λίγο το «Triangle» μέσα από τις επαναλήψεις του αλλά σίγουρα δεν αποτινάσσει το μυστηριώδες κλίμα που έχει διαμορφωθεί από τη στιγμή που η παρέα ανεβαίνει στο εγκαταλελειμμένο πλοίο και ο θεατής πασχίζει να καταλάβει τι συμβαίνει. Η υπόθεση σίγουρα δεν μπορεί να διαλευκανθεί εύκολα κάτι που αφήνει περιθώριο για ποικίλες ερμηνείες. Πάντως η σύντομη αναφορά στο μύθο του Σίσυφου δεν πρέπει να ήταν τυχαία, κι εδώ σταματώ τις αποκαλύψεις για να απολαύσουν την πολυπλοκότητα του φιλμ και όσοι δεν το έχουν δει, βγάζοντας τα δικά τους συμπεράσματα.
Δώστε μια ευκαιρία σ’ αυτό το αξιόλογο βρετανο-αυστραλέζικο φιλμ τρόμου και δεν θα χάσετε. Θα σας αποζημιώσει με την πρωτοτυπία του, το σασπένς, το μυστήριο και την εξαιρετικά δυναμική παρουσία της Melissa George. Θα ταυτιστείτε εύκολα με την πρωταγωνίστρια νιώθοντας το μαρτύριό της στο πετσί σας. Σίγουρα πρόκειται για ένα βασανιστικό φιλμ από ψυχολογικής απόψεως. Από τις προσεγμένες δουλειές στη φιλμογραφία του Christopher Smith.
Θετικά: Πρωτότυπη ιστορία,καλογραμμένο σενάριο με μυστήριο που γοητεύει, όμορφα πλάνα του ωκεανού, ορισμένες σκληρές σκηνές βίας, σπουδαία ερμηνεία από τη Melissa George.
Αρνητικά: Το φιλμ ενδέχεται να κουράσει με την επανάληψη παρόμοιων σκηνών και μοτίβων. Η «διαδικαστική» παρουσία των περισσότερων ηθοποιών πλην της πρωταγωνίστριας αποτελεί άλλο ένα σοβαρό μειονέκτημα.
Συμπέρασμα: Πρωτότυπο, μυστηριώδες και γοητευτικά πολύπλοκο, το «Triangle» συνιστά mini έκπληξη για τη σκηνή του τρόμου. Αναζητήστε το.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Το ξαφνικό χτύπημα της καταιγίδας που ανατρέπει το σκάφος των νέων. Η σκηνή είναι καλογυρισμένη από το ξεκίνημα όπου ο άνεμος παύει απότομα, για να συνεχιστεί η αγωνία με την θέαση της κακοκαιρίας που πλησιάζει το σκάφος, μέχρι και τις δυνατές στιγμές ανατροπής του στα άγρια νερά.
- Το όμορφα περίπλοκο φινάλε που δίνει το έναυσμα για ποικίλες ερμηνείες και προβληματισμούς.
