Από τον σκηνοθέτη του «I Know What You Did Last Summer» έχουμε άλλο ένα slasherάκι που αξίζει προσοχής. Το «Venom» του 2005 προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από των σωρό των σύγχρονων slasher εκμεταλλευόμενο τη μεταφυσική. Εισάγοντας στοιχεία μαγικοθρησκευτικής χροιάς από το πρόσφορο έδαφος της θρησκείας βουντού σε συνδυασμό με δυναμικές σκηνές βίας και γρήγορο ρυθμό ξεχωρίζει μεν αλλά δεν φέρνει τα πάνω κάτω παρά τη φιλότιμη προσπάθεια.
Τα γεγονότα διαδραματίζονται στις βαλτώδεις περιοχές της Louisiana. Στο ρόλο του σφαγέα βρίσκεται ο Mr. Jangles, ένας κακομούτσουνος ντόπιος φορτηγατζής που ύστερα από ένα θανάσιμο για τον ίδιο αυτοκινητιστικό δυστύχημα μεταμορφώθηκε σε κάτι σαν δαίμονα. Βλέπετε το επερχόμενο αμάξι που οδηγούσε μια κρεολή γριά κουβάλαγε μια μυστηριώδη βαλίτσα με κακόβουλες ψυχές σε μορφή φιδιών τα οποία κυρίεψαν τον άτυχο άνδρα.
Στη συνέχεια ο δαιμονισμένος και εμφανισιακά διαφοροποιημένος Jangles εξοντώνει όσους θνητούς βρίσκονται στον δρόμο του με τελικό στόχο μια παρέα νέων στο σπίτι της κρεολής γριάς από το αρχικό δυστύχημα. Η γριά τυχαίνει να είναι γιαγιά μιας κοπέλας από την παρέα στην οποία έχει μεταβιβάσει ένα μέρος της απόκρυφης γνώσης βουντού. Στο σπίτι λοιπόν γίνεται ο χαμός. Η εγγονή της γριάς έχει εφαρμόσει τα απαραίτητα προστατευτικά ξόρκια βουντού ώστε ο δαιμονικός Jangles να μην μπορεί να εισέλθει.
Αυτός όμως όλο και κάποια έξυπνη μέθοδο επινοεί για να βγάζει τα υποψήφια θύματά του έξω από το κτίριο και να τα κατασφάζει. Από τη στιγμή του μεγάλου ντου του Mr. Jangles στο σπίτι, το φιλμ γκαζώνει ανεβάζοντας την αδρεναλίνη. Δυστυχώς όμως το αξιόλογο ανά διαστήματα θέαμα αμαυρώνεται από μπόλικα σεναριακά ατοπήματα και ατυχείς υπεραπλουστεύσεις.
Η ταινία βασίζεται στο video game «Backwater».
Η χρησιμοποίηση των μαγικοθρησκευτικών στοιχείων δεν έχει το απαιτούμενο βάθος και καταντά μια εύκολη λύση που εξυπηρετεί την πρόοδο της δράσης και μόνο. Κάποια κλισέ όπως το «κινητό που δεν πιάνει εδώ» και η έλλειψη δυνατότητας χρήσης σταθερού τηλεφώνου είναι παρόντα.
Οι ερμηνείες είναι σοβαρές (σε αντίθεση με πολλά νέα χαζοslasherάκια) κάτι που ήταν μάλλον αναμενόμενο αφού οι νεαροί ηθοποιοί δεν είναι ούτε άπειροι, ούτε άσημοι στο χώρο του κινηματογράφου. Ο κακός Mr. Jangles με το μουντό γκριζωπό χρώμα του, δείχνει απειλητικός και ανίκητος έχοντας την κατάλληλη παραμόρφωση. Μοιάζει λίγο με το τέρας από το «Jeepers Creepers» αλλά χωρίς τα φτερά. Το πετυχημένο μακιγιάζ και τα υπόλοιπα προσθετικά στην εμφάνισή του ταιριάζουν με αυτό που μπορούσε να παρουσιάσει ένα τέτοιο φιλμ.
Σαν σύνοψη τώρα, σίγουρα ευχαριστήθηκα (χωρίς όμως να εντυπωσιαστώ) την παρακολούθηση του «Venom» παρά τον αρχικό σκεπτικισμό. Ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι θα το ξανάβλεπα το ίδιο ευχάριστα αφού οι εμφανείς αδυναμίες και ελλείψεις του στην αφήγηση και στην διαχείριση των μεταφυσικών στοιχείων του κόβουν σημαντικά τον αέρα.
