Αλήθεια πόσο τρόμο μπορούν να προκαλέσουν τα λιοντάρια στα πλαίσια μιας ταινίας; Σίγουρα η επιβλητική όψη τους και η φονική δύναμή τους μπορούν να αποτελέσουν ιδανικό «κακό» σε μια ταινία τρόμου αρκεί να είναι καλογυρισμένη και να αποφεύγει τις κακοτοπιές. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει σε όλη τη διάρκεια του «Prey», μιας ταινίας που επιδιώκει να δημιουργήσει κλίμα τρόμου και πανικού εκμεταλλευόμενη την πείνα και την αγριότητα των λιονταριών.
Με δυνατό cast όπως ο Peter Weller (ο θρυλικός «Robocop») και η σέξι Bridget Moynahan ( I, Robot, Lord of War κλπ) και με ταξίδι στις σαβάνες της Νότιας Αφρικής, το «Prey» φιλοδοξεί να μας χαρίσει στιγμές υψηλής έντασης, αγωνίας και αιματοκυλίσματος ύστερα από άγρια κατασπαράγματα. Δεν φαίνεται όμως να τα καταφέρνει και τόσο καλά.
Πρωταγωνιστής είναι μια οικογένεια που ταξιδεύει για λίγες μέρες στην Αφρική. Ο πατέρας ως μηχανικός πρέπει να εργαστεί στην κατασκευή ενός φράγματος ενώ η υπόλοιπη οικογένεια ξεκινά για σαφάρι προσπαθώντας να περάσει ευχάριστα την ώρα της. Δυστυχώς σε κάποια στάση όπου ο πιτσιρικάς της οικογένειας βγήκε για την «ανάγκη» του έξω από το τζιπ, τα πεινασμένα λιοντάρια της περιοχής, βρήκαν την ευκαιρία για ένα απολαυστικό γεύμα κατασπαράζοντας τον οδηγό που είχε εξέλθει για να προσέχει το νεαρό.
Τα γυρίσματα έγιναν στη Νότια Αφρική.
Εν συνεχεία πολιορκούν την κατατρομαγμένη οικογένεια η οποία κλεισμένη μέσα στο τζιπ μοιάζει να έχει γλιτώσει σε πρώτη φάση τον κίνδυνο. Για πόσο όμως; Φυσικά ο πατέρας όταν αντιλαμβάνεται πως η οικογένειά του δεν επέστρεψε στο ξενοδοχείο καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να την εντοπίσει και με τη βοήθεια ενός ντόπιου κυνηγού ξεκινά την αποστολή διάσωσης. Θα προλάβει να σώσει την οικογένειά του προτού αυτή καταλήξει στο στομάχι των λιονταριών;
Σε γενικές γραμμές το «Prey» διαμορφώνει το απαραίτητο κλίμα ανησυχίας και έντασης χωρίς όμως να απογειώνεται πουθενά σαν ταινία. Οι ερμηνείες είναι σχετικά καλές αν και όχι πάντα πειστικές. Το πρόβλημα στη συγκεκριμένη ταινία είναι η απλοϊκότητα και προβλεψιμότητά της, καθώς και ορισμένες πραγματικά αφελείς ιδέες και απροσεξίες που ενοχλούν. Για παράδειγμα δεν γίνεται να πηγαίνεις για σαφάρι χωρίς επαρκείς προμήθειες νερού ή να εμπιστεύεσαι τον πρώτο τυχόντα του οποίου οι διαθέσεις δεν είναι ξεκάθαρες.
Επίσης υπάρχει μια αξιοπρόσεκτη ομοιότητα με το παλιότερο φιλμ τρόμου «Cujo» (1983) -από ιστορία του Stephen King- όπου εκεί αντί για λιοντάρια, η πολιορκία του αντίστοιχου οχήματος διεξαγόταν από λυσσασμένο σκυλί. Δεν θα ήταν λοιπόν υπερβολή να μιλήσουμε και για έλλειψη έμπνευσης. Νομίζω πως αν η ταινία ήταν περισσότερο δουλεμένη στο σενάριο αλλά και στους χαρακτήρες, θα πετύχαινε καλύτερο αποτέλεσμα.
Πάντως ακόμα και με τα προβληματικά σημεία της δεν παύει να είναι διασκεδαστική ενώ προσφέρει ορισμένες αιματοβαμμένες σκηνές που σοκάρουν όπως το φάγωμα ορισμένων άτυχων θυμάτων από τα λιοντάρια με αποτέλεσμα μετά από κάποια ώρα να έχουν μείνει μόνο κόκκινοι από το αίμα σκελετοί, με ελάχιστη σάρκα ακόμα πάνω τους για να καταβροχθίσουν τα κοράκια…
Αν δείτε το «Prey» χωρίς πολλές απαιτήσεις και σε χρονική στιγμή που επιθυμείτε απλή και ανάλαφρη ψυχαγωγία με μπόλικο gore, χωρίς προβληματισμούς και περίπλοκες υποθέσεις, τότε το εν λόγω φιλμ είναι μάλλον μια καλή επιλογή για εσάς.
Θετικά: Πειστικό κλίμα πανικού και απομόνωσης, παρατεταμένη αγωνία, ορισμένες αιματοβαμμένες σκηνές που σοκάρουν, αξιόλογο cast.
Αρνητικά: Σεναριακές αφέλειες, περιστασιακές πτώσεις στο επίπεδο των ερμηνειών, προβλέψιμες καταστάσεις.
Συμπέρασμα: Συμπαθητική ταινία τρόμου με ζώα. Έχει καλές στιγμές αλλά και φανερές αδυναμίες. Για ανέμελη διασκέδαση πάντως είναι μια χαρά.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Το φάγωμα του οδηγού του τζιπ από τα λιοντάρια μπροστά στο πανικοβλημένο βλέμμα των μελών της οικογένειας που παρακολουθούν το «θέαμα» μέσα από το όχημα.
- Το ανατριχιαστικό φάγωμα ενός ντόπιου κυνηγού που τυχαία βρέθηκε στην περιοχή της οικογένειας.