Είναι άραγε δυνατό χωρίς μεγάλο budget, με μια σχετικά απλή υπόθεση και μπόλικο αυτοσχεδιασμό να φτιάξεις μια καλή ταινία ψυχολογικού τρόμου; Το «Creep» του 2014 αποδεικνύει ότι τέτοιο εγχείρημα είναι εφικτό αρκεί να υπάρχει μεράκι και έμπνευση από μέρους των πρωταγωνιστών.
Όσοι νόμιζαν ότι η horror υποκατηγορία του found footage είχε πεθάνει κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 2010-2020 μάλλον έκαναν λάθος. Ταινίες γροθιά στο στομάχι όπως το «Creep» προσπαθούν ηρωικά να κρατήσουν όρθιο ένα πρόσφατο στην ιστορία του τρόμου στιλ κινηματογράφησης που όμως έμοιαζε να πνέει τα λοίσθια. Και το κατάφεραν μέχρι τώρα όπως φαίνεται.
Πρόκειται για μια αλλόκοτη ιστορία που μπορεί όμως να συμβεί στον καθένα όταν δεν επιδεικνύει τη δέουσα προσοχή κατά την αναζήτηση εύκολου κέρδους. Ο κίνδυνος των γνωριμιών μέσω του διαδικτύου είναι ένα από τα κύρια θέματα που αναδεικνύεται εδώ. Ένας κίνδυνος που παραμονεύει συνεχώς και έτσι όπως έχει εξελιχθεί η τεχνολογία μας είναι πολύ δύσκολο να παρέλθει.
Δύο ηθοποιοί, εκ των οποίων ο ένας είναι και ο σκηνοθέτης δίνουν ρεσιτάλ ρεαλιστικής ερμηνείας σε ένα ψυχοφθόρο, αγχωτικό ταξίδι τρόμου που δεν έχεις ιδέα πού θα καταλήξει. Το φιλμ είναι έξυπνα δομημένο. Ο τρόμος χτίζεται βαθμιαία με τη μια απειλητική σκηνή να διαδέχεται την άλλη χωρίς να είναι σαφές πότε θα έρθει το μεγάλο ξέσπασμα. Η μακρινή ύπαιθρος με το δασώδες περιβάλλον και τα απομονωμένα σπίτια μοιάζει με δελεαστική παγίδα, έτοιμη να καταπιεί το υποψήφιο θύμα.
Αν και στο σενάριο διακρίνουμε έναν πλατειασμό, το σύνολο της αφήγησης πείθει και ενισχύει την προσπάθεια παραγωγής αισθήματος τρόμου μέσω ρεαλιστικών δομών. Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά ο θεατής νιώθει αβεβαιότητα για την τροπή των γεγονότων αφού κάτι που μοιάζει προφανές μπορεί και να μην είναι…ή και να είναι παρότι το μυαλό του μπορεί να στραφεί αλλού από τα τεκταινόμενα.
Το φιλμ στο μεγαλύτερο μέρος του είναι αποτέλεσμα αυτοσχεδιασμού των δύο πρωταγωνιστών!
Γενικά το «Creep» είναι μια έξυπνα δομημένη ταινία με νοσηρή ατμόσφαιρα που παίζει με την ψυχική μας αντοχή και μας κρατά καθηλωμένους στην οθόνη. Αγωνία, τρόμος, παράνοια και επίμονες ατάκες που καταμαρτυρούν αθεράπευτες ψυχικές παθήσεις γεμίζουν την εφιαλτική ιστορία που ξετυλίγεται μπροστά μας. Μια ιστορία ταραγμένων ψυχισμών που αναπόφευκτα θα έχει και συγκλονιστικά αποτελέσματα…
Θετικά: Πρωτότυπη υπόθεση, εξαιρετικές ερμηνείες, ρεαλιστική σκηνοθεσία, ευρηματικές ιδέες στο σενάριο, πολλές σκηνές ψυχολογικού τρόμου, πλούσιο σασπένς.
Αρνητικά: Διάφορες αναληθοφανείς επιλογές των πρωταγωνιστών, στιγμιαίες αμηχανίες στο σενάριο.
Συμπέρασμα: Πρωτότυπος και ευφυής συνδυασμός ψυχολογικού και found footage τρόμου. Απαραίτητη προσθήκη στην ταινιοθήκη των φίλων του συγκεκριμένου ιδιώματος.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η ψαρωτική σκηνή στη μπανιέρα.
- Η σκηνή όπου ο ψυχικά διαταραγμένος οικοδεσπότης φοράει τη μάσκα του λύκου εμποδίζοντας τον εικονολήπτη να φύγει από το σπίτι.
- Μια εντυπωσιακή τσεκουριά στο κεφάλι!
