Είναι αλήθεια ότι ο συνδυασμός γουέστερν και τρόμου δεν απαντά συχνά στον κινηματογράφο. Όταν λοιπόν συναντώ τέτοιες ταινίες έχω μεγάλη αγωνία για την εικόνα που θα παρουσιάζουν καθώς πρόκειται για δύσκολο φιλμικό συμφυρμό και για πολλούς, ακόμα και ασύλληπτο. Ο νεοφώτιστος τότε Alex Turner επιχείρησε να το κάνει με το «DeadBirds» και παρότι είναι φανερό ότι προσπάθησε αρκετά, το τελικό αποτέλεσμα επιδεικνύει μια άνιση εικόνα.
Στα «Νεκρά Πουλιά» λοιπόν, πρωταγωνιστεί μια χούφτα στρατιωτών του Νότου κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου στα μέσα του 19ου αιώνα. Οι στρατιώτες αποφασίζουν να το σκάσουν στο Μεξικό αλλά πρώτα ληστεύουν μια τράπεζα για να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα έσοδα για τη συνέχιση της περιπέτειάς τους. Μετά το πέρας της αιματηρής ληστείας οι στρατιώτες οδεύουν προς το Μεξικό αλλά στη διάρκεια της διαδρομής τους ξεκουράζονται σε μια εγκαταλελειμμένη κατοικία αγνοώντας τον τρόμο που τους περιμένει.
Το μακάβριο παρελθόν του σπιτιού αρχίζει να ασκεί την επιρροή του στους επισκέπτες οι οποίοι ακούν περίεργους ήχους και βλέπουν φρικτές εικόνες και οπτασίες που τους τρελαίνουν! Σύντομα διάφορες δαιμονικές οντότητες θα εξαπολύσουν την επίθεσή τους εναντίον των στρατιωτών με ολέθριες συνέπειες για τους δεύτερους.
Το «Dead Birds» γυρίστηκε σε 21 μέρες και είναι το πρώτο πλήρες φιλμ του Alex Turner.
Το «Dead Birds» είχε τις προϋποθέσεις να γίνει μια σπουδαία ταινία μεταφυσικού τρόμου. Το χρονολογικό πλαίσιο, ήτοι η εποχή του Αμερικανικού Εμφύλιου, και το απομονωμένο περιβάλλον του σπιτιού πλαισιωμένο από το χωράφι με καλαμπόκια προσφέρονται για μια ατμοσφαιρική δημιουργία τρόμου που θα διαφέρει από την μάζα των ταινιών supernatural horror κατεύθυνσης. Κι ενώ μπήκαν οι σωστές βάσεις, το φιλμ δεν τις εκμεταλλεύτηκε επαρκώς με αποτέλεσμα να μοιάζει ανολοκλήρωτο.
Αυτή η αίσθηση έλλειψης προέρχεται κυρίως από τις απλοϊκές και κουτσουρεμένες εξηγήσεις που δίνει για την προέλευση του κακού. Η φτωχή ανάπτυξη χαρακτήρων αποτελεί άλλο ένα μειονέκτημα. Πάντως οι ηθοποιοί τα πάνε αρκετά καλά στους ρόλους τους για τα δεδομένα της ταινίας. Τα σκοτεινά πλάνα εντός του σπιτιού πλάθουν μια τρομακτική ατμόσφαιρα η οποία εντείνεται από το ασφυκτικό περιβάλλον εντός του σπιτιού, από τη νυχτερινή καταιγίδα που ξεσπά και από τις περιστασιακές θεάσεις δαιμονικών οντοτήτων/πνευμάτων.
Βέβαια το «Dead Birds» ακολουθεί την πεπατημένη οδό κάνοντας χρήση παραδοσιακών κλισέ του μεταφυσικού τρόμου αλλά αυτά δεν πιστεύω ότι θα ενοχλούσαν ιδιαίτερα αν η ταινία ήταν πιο ολοκληρωμένη συνολικά. Στα θετικά προστίθεται και το άφθονο gore με μερικές σκηνές να είναι πραγματικά σοκαριστικές και αποτρόπαιες. Κρίμα που ο Turner δεν κατάφερε τον αποτελεσματικό συνδυασμό γουέστερν και τρόμου που θα προκαλούσε αίσθηση. Ευτυχώς που κάποιοι άλλοι το κατάφεραν στο πρόσφατο παρελθόν…αν και χρειαζόμαστε πιο πολλές ταινίες του εν λόγω ελκυστικού συνδυασμού. Δεν έχουν κορεστεί καθόλου.
Θετικά: Σκοτεινή και κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, πολλές αιματοβαμμένες σκηνές που σοκάρουν, πρωτότυπο χρονικό πλαίσιο διεξαγωγής της δράσης.
Αρνητικά: Πολλά κλισέ, ελλιπής ανάπτυξη χαρακτήρων, επιπολαιότητες και βιασύνες στον τομέα των εξηγήσεων.
Συμπέρασμα: Μέτρια ταινία μεταφυσικού τρόμου. Έχει κάποια καλά στοιχεία και έναν αέρα πρωτοτυπίας, αλλά ταυτόχρονα εμφανίζει και σοβαρές αδυναμίες.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η εναρκτήρια σκηνή όπου παρακολουθούμε μια πολύ αιματηρή ληστεία σε τράπεζα.
- Η σκηνή όπου «κάποιος» αφαιρεί τα εντόσθια από μια δεμένη γυναίκα.
- Η φρικιαστική σκηνή των κατακρεουργημένων και διαμελισμένων αλόγων στον αχυρώνα.
