Το «Blood Red Sky» είναι μια βρετανογερμανική action-horror παραγωγή που κοσμεί το πολυποίκιλο πρόγραμμα του Netflix. Φτάνοντας τους 50.000.000 θεατές τους πρώτους τέσσερις μήνες κυκλοφορίας του, κατάφερε να γίνει η πιο πετυχημένη εμπορικά γερμανική ταινία μέχρι σήμερα που διανέμεται αποκλειστικά από το συγκεκριμένο δίκτυο.
Η επιτυχία του μπορούμε να πούμε ότι είναι δικαιολογημένη καθώς πρόκειται για μια εμπνευσμένη και προσεγμένη σκηνοθετικά προσπάθεια που μαγνητίζει τα βλέμματα των φίλων του τρόμου και της δράσης από την πρώτη στιγμή. Το concept θυμίζει ελαφρώς το «You’re Next» (2011) μόνο που εδώ τα γεγονότα εκτυλίσσονται σε ένα αεροπλάνο που ταξιδεύει πάνω από τον Ατλαντικό, από την Ευρώπη στις ΗΠΑ.
Στο αεροπλάνο μεταξύ των επιβατών είναι μια σκιώδης μητέρα με τον συμπαθητικό μικρό γιο της. Η μητέρα πάσχει από μια μυστηριώδη αρρώστια και γι’ αυτό τον λόγο ταξιδεύει στις ΗΠΑ όπου θα την θεραπεύσει ένας γιατρός. Το ταξίδι όμως εξελίσσεται σε χάος καθώς μια καλά καμουφλαρισμένη ομάδα τρομοκρατών καταλαμβάνει το αεροπλάνο και ετοιμάζει ένα φονικό τρομοκρατικό χτύπημα.
Η αλλόκοτη μητέρα αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει σωτηρία και μετά από ένα πρώτο αιματηρό τετ-α-τετ με εκπροσώπους των αεροπειρατών, ξεδιπλώνει τις βαμπιρικό τύπου δυνάμεις της για να τους αντιμετωπίσει. Ταυτόχρονα πρέπει να σώσει τον γιο της αλλά και το ίδιο το αεροπλάνο ώστε να μην καταστεί άχρηστο το πολύτιμο γι’ αυτήν ταξίδι. Βλέπετε στις ΗΠΑ θα συναντούσε έναν γιατρό ο οποίος μπορούσε να θεραπεύσει την πάθησή της…
Το αεροπλάνο που χρησιμοποιήθηκε για τα γυρίσματα της ταινίας είναι ένα Airbus Α340.
Το «Blood Red Sky» προσφέρει άφθονες δόσεις αιματοβαμμένης βίας δοσμένης και από ανθρώπους και από αιμοδιψή τερατώδη πλάσματα όπως οι βρικόλακες. Στο αεροπλάνο επικρατεί πανζουρλισμός. Ένας ένας, επιβάτες και τρομοκράτες γίνονται πρόβατα επί σφαγή. Η «κρυφοβαμπιρέλα» πρωταγωνίστρια παλεύει ουσιαστικά και για την ίδια αλλά και για τον γιο της. Οι μάχες με τους τρομοκράτες είναι λυσσώδεις.
Η ταινία ξεκινά χλιαρά αλλά όχι αδιάφορα (αφού από την αρχή καθίσταται σαφές το μυστήριο γύρω από την ταυτότητα της μητέρας). Σε μερικά σημεία η δράση εντός του αεροπλάνου δίνει τη θέση της σε εικόνες από το παρελθόν της ηρωίδας μάνας σε μια προσπάθεια να εξηγηθεί η προέλευση της αρρώστιας της. Προσωπικά βρήκα αυτά τα flashbacks ημιτελή και λίγο αδιάφορα. Περισσότερο με τράβηξε η συνεχόμενη δράση και η αυξανόμενη αγωνία σε μια σύγκρουση όπου κανείς δεν είναι safe.
Οι ερμηνείες είναι απλά ok, με τη μάνα και το αγόρι να ξεχωρίζουν κάπως από τους υπόλοιπους. Από τους τρομοκράτες μου άρεσε εκείνος ο ψυχοπαθής που κατάλαβε πρώτος την παράλογη ταυτότητα της μητέρας. Τα εφέ των τερατωδών μεταμορφώσεων ήταν οπωσδήποτε ικανοποιητικά. Αυτό που θα ήθελα από το «Blood Red Sky» είναι περισσότερη ατμόσφαιρα τρόμου και λιγότερη τετριμμένη δράση. Επιπλέον η διάρκειά του παραήταν μεγάλη. Το φινάλε παρά τις συγκινητικές στιγμές, πέταξε και κανά δυο παραπανίσιες ιδέες που του στέρησαν για λίγο την σοβαρότητα που είχε οικοδομήσει.
Τέλος πάντων, ας μην παραπονιέμαι για μια προσπάθεια που φτιάχτηκε με μεράκι και αρκετή προσοχή σε λεπτομέρειες. Μπορεί το «Blood Red Sky» να μην ήταν το πιο φοβερό action-horror που έχουμε δει προσφάτως, αλλά σίγουρα από τα πιο αξιοπρόσεκτα και συγκινητικά των τελευταίων χρόνων στο ευρωπαϊκό cinema. Δώστε του μια ευκαιρία και δεν θα απογοητευτείτε.
