Ο συνδυασμός τρόμου και δράματος δεν είναι εύκολος. Χρειάζεται ταλέντο και σκηνοθετική φινέτσα. Έτσι το έργο που θα προκύψει είναι και βαρύ ατμοσφαιρικά αλλά και πειστικό στις σκηνές τρόμου. Το Nocturne της φρέσκιας στο χώρο του τρόμου σκηνοθέτριας Zu Quirke επιχειρεί το προαναφερθέν ρίσκο. Παρότι είναι κάπως δυσκολοχώνευτο σαν ταινία, το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει την δημιουργό του.
Το φιλμ επικεντρώνεται σε δύο δίδυμες αδερφές, τις Juliet και Vivian. Έχουν ενασχόληση το πιάνο και αγάπη για την κλασική μουσική. Οι αδερφές σπουδάζουν το εν λόγω αντικείμενο. Η Vivian θεωρείται η πολύ σπουδαία παίκτρια. Θα πάει ψηλά και θα κάνει μεγάλη μουσική καριέρα. Μετά την μυστηριώδη αυτοκτονία μιας προικισμένης μαθήτριας της σχολής τους που έπαιζε βιολί, η σχέση των δύο κοριτσιών διαταράσσεται. Η Juliet προσπαθεί με αλλόκοτα μέσα να ξεπεράσει την αδερφή της.
Και όταν εννοούμε αλλόκοτα μέσα, δεν εννοούμε κάτι πεζό και προβλέψιμο. Αντίθετα, εννοούμε μεθόδους και αντικείμενα που σχετίζονται με το υπερφυσικό. Βλέπετε η Juliet ανακάλυψε κάποια στιγμή το μουσικό σημειωματάριο της κοπέλας που αυτοκτόνησε. Ακολουθεί τα απόκοσμα τελετουργικά σύμβολα που περιέχει στις σελίδες του. Η προσήλωση της Juliet στο σημειωματάριο μπορεί να ερμηνευθεί ως συμφωνία με τον διάβολο. Αυτό για να κερδίσει την καταξίωση ως καλλιτέχνιδα αλλά με αντάλλαγμα την ψυχή της!
Το φιλμ είναι η τέταρτη προσθήκη στην ανθολογική σειρά «Welcome to the Blumhouse» του δικτύου Amazon Prime.
Μπορεί η ιδέα του «σατανικού» βιβλίου να ακούγεται κλισέ, αλλά παραδόξως λειτουργεί αποτελεσματικά στην ροή της ταινίας. Τα απόκοσμα σύμβολα εναλλάσσονται με παραισθησιογόνες οπτασίες της Juliet όπου κυριαρχεί το κίτρινο χρώμα. Τα δραματικά γεγονότα που εκτυλίσσονται αποτυπώνουν τις εικόνες του σημειωματάριου. Και όσο βαθύτερα εισχωρεί η Juliet στον σουρεαλιστικό κόσμο του σημειωματάριου τόσο κοντύτερα φτάνει στην επικείμενη καταστροφή της! Θα καταφέρει άραγε να απαγκιστρωθεί από την δαιμονική συμφωνία της προτού είναι αργά για την ίδια;
Αυτό είναι ένα βασικό ερώτημα που ταλανίζει τον θεατή σε όλη τη διάρκεια της ταινίας. Ο τρόπος με τον οποίο αυτή απαντάει είναι πραγματικά αριστουργηματικός. Παρουσιάζει ένα μεγαλειώδες φινάλε. Αυτό βγάζει λυρισμό και ειρωνεία ταυτόχρονα. Αλλά και πριν φτάσουμε στο θριαμβευτικό τελείωμα, το Nocturne έχει να μας δώσει κι άλλες δυνατές σκηνές. Άλλες σου δημιουργούν ανατριχίλα. Κάποιες σε σοκάρουν με την τολμηρή επικοινωνία των χαρακτήρων. Αυτοί δεν διστάζουν να εξαπολύσουν δηλητηριώδεις ατάκες στο πλαίσιο των συγκρούσεών τους.
Εξαιρετικές οι δύο πρωταγωνίστριες στους ρόλους τους. Αρκετά καλός και σκοτεινός δείχνει και ο δάσκαλός τους. Αυτός αφηγείται εκείνη την ανατριχιαστική ιστορία του κλασικού βιολιστή Giuseppe Tartini. Ο βιολιστής λέγεται ότι είδε στον ύπνο του τον διάβολο να παίζει θεσπέσια με το βιολί του. Οι γονείς των δύο κοριτσιών πάλι δεν παρουσιάζουν τίποτα το αξιόλογο. Απλά συμπληρώνουν το ρόστερ. Αν είχαν αποφευχθεί μερικά διαστήματα φλυαρίας και η πλοκή βάδιζε γρηγορότερα, το έργο θα ήταν πιο απολαυστικό πιστεύω.
Συνοπτικά, το Nocturne είναι ένα σοβαρό, καλογραμμένο και έντονο συναισθηματικά φιλμ. Θα σας σαγηνεύσει. Είναι από εκείνες τις ταινίες που ακόμα κι αν δεν σε ενθουσιάσουν, θα καταφέρουν τουλάχιστον να αγγίξουν τον ψυχικό σου κόσμο. Δεν προορίζεται μόνο για το κοινό του horror genre. Επίσης, αφορά όσους γουστάρουν τις δραματικές ταινίες και τα σουρεαλιστικά μοτίβα. Ίσως έχει να πει και κάτι παραπάνω στους φίλους της κλασικής μουσικής και του πιάνο. Οπλιστείτε με λίγη υπομονή και στο τέλος θα δικαιωθείτε.
