Την σκοτεινή περίοδο που ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν στην κορύφωσή του, η άλλη πλευρά του Ατλαντικού, παρά τη συμμετοχή της στις πολεμικές επιχειρήσεις, δεν έπαψε να βγάζει αξιοπρόσεκτες ταινίες τρόμου με δημοφιλείς πρωταγωνιστές. Το Voodoo Man που κυκλοφόρησε εκείνη την περίοδο στις ΗΠΑ, προφανώς δεν είναι μια ταινία για όλους. Προορίζεται για τους φίλους του κλασικού κινηματογράφου τρόμου και τους θαυμαστές των τιτάνων του χώρου όπως οι Bela Lugosi και John Carradine που πρωταγωνιστούν εδώ.
Το συνηθισμένο για την εποχή μοτίβο του παρανοϊκού επιστήμονα που προσπαθεί να επαναφέρει στη ζωή την αδικοχαμένη σύζυγό του μέσω ενός αλλόκοτου συνδυασμού μαγείας και επιστήμης είναι κεντρικό στην πλοκή του φιλμ. Ο Lugosi υποδύεται τον φιλόδοξο αλλά και αδίστακτο Dr. Richard Marlowe. Ο εν λόγω γιατρός διεξάγει τα μεταφυσικά πειράματά του στο υπόγειο του ογκώδους σπιτιού του. Βοηθούμενος από έναν ιερέα βουντού, μια σπιτονοικοκυρά και δύο «πρωτοπαλλήκαρα», που κάνουν τη βρόμικη δουλειά της απαγωγής νεαρών γυναικών.
Οι απαχθείσες υπνωτίζονται και ο Marlowe προσπαθεί να τους αποσπάσει τη ζωτική ενέργεια, μεταφέροντάς την στη σύζυγό του. Μέχρι τώρα, όμως, τα αποτελέσματα των σχετικών τελετουργιών είναι απογοητευτικά. Όταν η ομάδα του Dr. Marlowe απαγάγει την Stella, ο άντρας που βρισκόταν μαζί της (John Carradine) αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά και κινητοποιεί τις τοπικές αρχές. Η απόφασή του αυτή θα τον φέρει σε τροχιά σύγκρουσης με τον πανούργο δόκτορα. *Θα καταφέρουν οι δυνάμεις του καλού να εξουδετερώσουν τη διαβολική συμμορία του Dr. Marlowe;
Η ταινία γυρίστηκε σε 7 ημέρες και ήταν η τελευταία του Bela Lugosi με την εταιρία Monogram, από τις 9 ταινίες που έκανε μαζί της.
Από τα δυνατά σημεία του έργου είναι η μυστηριακή ατμόσφαιρα και τα εντυπωσιακά για την εποχή σκηνικά στο «dungeon» του Dr. Richard Marlowe. Σκοτεινοί τοίχοι, που παραπέμπουν στην αισθητική του Voodoo Man, διακοσμημένοι με νεκροκεφαλές και απόκοσμες μάσκες δημιουργούν ένα κλίμα απειλητικό και θεατρικό ταυτόχρονα, που σαγηνεύει το σινεφίλ κοινό. Τα ξόρκια, από την άλλη, δεν είναι τόσο πειστικά. Ο συνεργάτης του σατανικού δόκτορα, ξεστομίζει τις ακαταλαβίστικες ατάκες του με κάποια ελαφρότητα, απομακρυνόμενος από το πυκνό περιβάλλον του υπογείου.
Ερμηνευτικά, οι δύο τιτάνες Bela Lugosi και John Carradine βρίσκονται σε κέφια, παίζοντας δυναμικά και ρεαλιστικά (για τα standards της εποχής) τους χαρακτήρες τους. Προσωπικά, μου άρεσαν και οι δύο «υπηρέτες» του Dr. Marlowe, που με τα άτακτα καμώματά τους προκαλούν χάος στις εξελίξεις. Συμπαθητικός και καπάτσος είναι και ο σερίφης της ταινίας, υποδυόμενος από τον George Zucco, γνωστό για τον συνηθισμένο ρόλο του «τρελοεπιστήμονα» σε διάφορες ταινίες.
Οι εξελίξεις κινούνται ταχύτατα, με αποτέλεσμα η ταινία να ξεπερνά τη μία ώρα για δύο μόλις λεπτά. Σίγουρα, ο σεναριογράφος θα μπορούσε να προσέξει περισσότερο την πλοκή, να προσθέσει περισσότερες σκηνές δράσης και να αφαιρέσει μερικές αφελείς ιδέες. Επιπλέον, είναι φανερή η έλλειψη εξηγήσεων για τις μαγικές πράξεις και τις επιστημονικές τεχνικές του Dr. Marlowe. Η βουντού πρακτική παρουσιάζεται αρκετά αποστειρωμένα και απλοϊκά.
Εν τέλει, το Voodoo Man είναι μια καλούτσικη, παλιομοδίτικη ταινία τρόμου που έχει το ευτύχημα να πρωταγωνιστούν δύο γίγαντες του κλασικού horror κινηματογράφου. Βλέπεται ευχάριστα και μπορεί να προταθεί στους φίλους του παλιομοδίτικου τρόμου. Παρόλα αυτά, το περιεχόμενό της δεν είναι τόσο ενδιαφέρον ή βαθύ όσο σε άλλες ταινίες της συνομοταξίας αυτής. Ως εκ τούτου, θα καταλάβω την γκρίνια ορισμένων – ειδικά των πιο νέων ηλικιακά – που θα την βρουν αδιάφορη. Δυστυχώς, ο χρόνος δεν είναι τόσο καλός φίλος για όλες τις παλιές ταινίες τρόμου των μεγάλων αστέρων.
