Σίγουρα μιλάμε για μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις της χρονιάς. Αλήθεια ποιος θα περίμενε ότι ένα sequel του «Cloverfield» (2008) που έσκασε ξαφνικά στην horror πιάτσα θα ήταν τόσο καλό; Sequel είπαμε; Ο Χαρακτηρισμός μάλλον δεν είναι τόσο ακριβής καθώς η σύνδεση του «10 Cloverfield Lane» με τον προκάτοχό του είναι εξαιρετικά ισχνή καθώς εδώ μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική ταινία από σεναριακή άποψη.
Επιστρατεύοντας τον σπουδαίο John Goodman (Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι) στον ρόλο του παρανοϊκού κατασκευαστή και ιδιοκτήτη του υπόγειου καταφυγίου και την ανερχόμενη και φανερά ταλαντούχα Mary Elizabeth Winstead (Βλέπω το Θάνατό σου 3) στο ρόλο της παγιδευμένης ηρωίδας, ο πρωτάρης σκηνοθέτης Dan Trachtenberg παραδίδει ένα άρτια δομημένο ψυχολογικό θρίλερ με πυκνή, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα και έξυπνα τοποθετημένες sci-fi/post-apocalyptic στιγμές.
Από τη στιγμή που η πρωταγωνίστρια ξυπνάει στο καταφύγιο, παρακολουθούμε ένα φοβερής έντασης παιχνίδι γάτας και ποντικιού που το χαρακτηρίζουν ο τρόμος, η αβεβαιότητα, το μυστήριο και η παράνοια. Όσο οδεύουμε προς το φινάλε γίνεται και πιο βίαιο δίνοντας περισσότερο χώρο στην επιστημονική φαντασία. Οι ερμηνείες και των τριών χαρακτήρων είναι επίσης καταπληκτικές εκτινάσσοντας το φιλμ σε ανέλπιστα υψηλά επίπεδα.
Η επίσημη ανακοίνωση της κυκλοφορίας του φιλμ έγινε σε διάστημα μικρότερο των δύο μηνών πριν από την κυκλοφορία του!
Τα μόνα μειονεκτήματα εντοπίζονται σε λίγες, μετρημένες στα δάκτυλα, πρόχειρες ιδέες που εισάγονται στην εξέλιξη των γεγονότων και ειδικά προς το απρόβλεπτο φινάλε. Οπωσδήποτε η προσπάθεια να εξηγηθεί και να τελειώσει αυτή η δυναμική και μυστηριώδης ιστορία δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Δικαιολογημένες οι όποιες αδυναμίες στο εν λόγω σημείο αν και ο σκηνοθέτης και οι σεναριογράφοι τα κατάφεραν πολύ καλά στο σύνολο της δουλειάς τους.
Αν γουστάρετε τα κλειστοφοβικά θρίλερ τότε το «10 Cloverfield Lane» είναι η καλύτερη επιλογή που μπορείτε να κάνετε αυτή την περίοδο. Αν ταυτόχρονα είστε και ανοικτοί στα απρόβλεπτα sci-fi μοτίβα θα λατρέψετε αυτό το έντονο και αγχωτικό φιλμ. Εύκολα συγκαταλέγεται στα καλύτερα θρίλερ/τρόμου της χρονιάς.
Θετικά: Ιδανικά κλειστοφοβικό περιβάλλον, πνιγηρή ατμόσφαιρα, καταπληκτικές ερμηνείες, δυναμική κλιμάκωση προς το τέλος συνοδευόμενη από ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις και προσεγμένα ειδικά εφέ.
Αρνητικά: Ελάχιστες σεναριακές αφέλειες προς το τέλος και υπερβολικά «ηρωική» κατάληξη.
Συμπέρασμα: Ο κλειστοφοβικός τρόμος συνδυάζεται έξοχα με την επιστημονική φαντασία σε ένα πολύ καλό «sequel» με ξεχωριστή ταυτότητα που το καθιστά αυτοτελές σαν φιλμ σε σχέση με το «Cloverfield» του 2008.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η σοκαριστική σκηνή με την πανικόβλητη, καμένη γυναίκα που προσπαθεί να εισέλθει στο καταφύγιο μπροστά στην τρομαγμένη πρωταγωνίστρια.
- Η ψαρωτική σκηνή όπου ο παρανοϊκός κατασκευαστής του καταφυγίου παινεύεται για τη δύναμή του μέσω του επιτραπέζιου παιχνιδιού ερωτήσεων.
- Όλη η σεκάνς στην οποία η ηρωίδα αντιμετωπίζει μια ανείπωτη απειλή έξω από το καταφύγιο. Παρά τις αφέλειες έχει πολύ σασπένς.
