Ξεκίνησα να βλέπω την ταινία με τεράστια επιφύλαξη. Έχοντας δει αρκετές από εκείνες τις ταινίες που βασίζονται σε μια κάμερα και που περιγράφουν τις περιπέτειες μιας ομάδας ανόμοιων μεταξύ τους ανθρώπων, περίμενα να απογοητευτώ σύντομα. Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε. Η ταινία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, με σκοτεινή ατμόσφαιρα και τελικά το μονοκάμερο δεν είναι και τόσο εκνευριστικό. Ναι, έχει πολλά στοιχειά από άλλες ταινίες, θυμίζει “The Descent” (2005), βασίζεται σε αποκρυφισμό και έννοιες λιγάκι μυθικές αλλά εν κατακλείδι είναι μια ωραία δομημένη ταινία.
Οι χαρακτήρες δεν είναι ενοχλητικοί, αντιθέτως μάλιστα, είναι αρκετά αξιοπρεπείς και αληθοφανείς. Η ατμόσφαιρα ιδιαίτερα κλειστοφοβική, σε πολλά σημεία ένιωσα να πνίγομαι και εγώ. Η αγωνία και το μυστήριο χτίζονται σταδιακά. Υπάρχουν μερικές τρομακτικές σκηνές αλλά όχι σε όλη την διάρκεια της ταινίας και όχι χωρίς κάποιο λόγο.
Το «As Above, So Below» ήταν η πρώτη ταινία που πήρε άδεια από την Γαλλική κυβέρνηση για να κάνει τα γυρίσματά της μέσα στις κατακόμβες του Παρισιού..
Η ταινία θέτει και εξετάζει κάποια αιώνια ερωτήματα όπως η ψυχή του ανθρώπου και οι εσωτερικοί μας δαίμονες. Κατά πόσο μας επηρεάζουν και ορίζουν την ζωή μας; Καλογραμμένο σενάριο, αξιοπρεπής σκηνοθεσία, εκπληκτική ατμόσφαιρα, αξιόλογες ερμηνείες. Θα πρότεινα να μην την αφήσετε να περάσει απαρατήρητη και να τη δώσετε μια ευκαιρία. Δεν είναι κάτι το πρωτότυπο αλλά είναι κάτι το αξιόλογο αν το δούμε συνολικά μέσα στις παραγωγές που είδαμε και φέτος.
