Το Μαύρο Κουτί (Black Box) Review

Άλλο ένα φιλμ-μικρή έκπληξη ήρθε φέτος να αναπτερώσει τις ελπίδες μας για το μέλλον του σύγχρονου cinema τρόμου στις δύσκολες περιόδους που διανύει (φυσικά και λόγω της πανδημίας του Covid-19). Ο λόγος για το «Black Box» του πρωτάρη σκηνοθέτη Emmanuel Osei-Kuffour Jr. Πρόκειται για ένα φιλμ που παντρεύει αριστοτεχνικά τον τρόμο με το μυστήριο και τη διαστρεβλωμένη επιστήμη αντλώντας κάποια στοιχεία από το φοβερό «Get Out» που απολαύσαμε πριν λίγα χρόνια.

Το φιλμ επικεντρώνεται σε έναν πατέρα που καλείται να φροντίσει την κόρη του υποφέροντας από αμνησία. Η αμνησία του προκλήθηκε από ένα τροχαίο δυστύχημα το οποίο στοίχισε τη ζωή στη γυναίκα του. Ο άντρας προσπαθεί να ανακάμψει και να βρει τα πατήματά του κάτι που δεν φαίνεται καθόλου εύκολη υπόθεση. Τελικά μετά από προτροπή ενός γιατρού και φίλου του δέχεται να γίνει το «πειραματόζωο» μιας νέας «επαναστατικής» θεραπείας η εμπνευστής της οποίας είναι πεπεισμένη ότι θα επαναφέρει τη μνήμη του μέσα από διαδοχικά βήματα.

Τα πράγματα όμως δεν πάνε τόσο καλά. Η θεραπεία αποδεικνύεται επώδυνη και αγχωτική για τον ήρωά μας καθώς κατά τη διάρκεια των οραμάτων που βιώνει την ώρα της θεραπείας, μια παράξενη, σαραβαλιασμένη ανθρώπινη φιγούρα τον προσεγγίζει με άγριες διαθέσεις. Και σα να μην έφτανε αυτό ο άντρας μπερδεύεται ακόμα περισσότερο για το ποιος πραγματικά είναι. Θα καταφέρει να βρει τον παλιό εαυτό του ή αυτό θα θαφτεί για πάντα στο χρονοντούλαπο του εγκεφάλου του;

Το «Black Box» είναι η πρώτη μεγάλης διάρκειας ταινία του σκηνοθέτη Emmanuel Osei-Kuffour Jr.

Η ιδέα πίσω από το «Black Box» είναι φρέσκια παρότι στην εκτέλεσή της αδυνατεί να αποβάλλει τα αναμενόμενα κλισέ. Υφολογικά θα έλεγα ότι συνδυάζει τους κόσμους του «Get Out» και των ταινιών του David Cronenberg. Πολύ καλός είναι ο πρωταγωνιστής Mamoudou Athie στο ρόλο του τραγικού πατέρα. Δυναμική παρουσία έχει και η μικρή ηθοποιός που υποδύεται την κόρη του. Η σκηνοθεσία είναι προσεγμένη όπως και τα ειδικά εφέ.

Γενικά είναι δύσκολο να βρεις πολλά αρνητικά σε αυτό το φιλμ. Αν εξαιρέσουμε μερικές σεναριακές κακοτοπιές, όλα τ’ άλλα μοιάζουν να έχουν καλή αρμονία μεταξύ τους και το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει τον δημιουργό-σκηνοθέτη. Το σενάριο, «πλημμυρισμένο» από μυστήριο και συναίσθημα δίνει μεγάλη ώθηση στο φιλμ το οποίο μας αποζημιώνει με μια εξαιρετικής έμπνευσης ανατροπή προς το φινάλε.Η ατμόσφαιρα εκτός από αινιγματική, συχνά γίνεται δραματική κάθε φορά που εστιάζει στη διαταραγμένη σχέση πατέρα και κόρης.

Η μεγάλη επιτυχία λοιπόν του «Black Box» είναι ο καλοκουρδισμένος συνδυασμός τρόμου, μυστηρίου και επιστημονικής φαντασίας. Δεν συναντάμε συχνά πετυχημένα αποτελέσματα από τη συγκεκριμένη συνταγή. Κι αυτό ανεβάζει κι άλλο στη συνείδησή μου το φιλμ. Σας καλώ λοιπόν να δώσετε μια ευκαιρία στο «Black Box». Δεν είναι το αριστούργημα που θα σας σημαδέψει αλλά μια σοβαρή και προσεγμένη ταινία σε όλους τους τομείς με εμπνευσμένες ιδέες και αγωνιώδη κλιμάκωση.

Δυνατές ερμηνείες, ευρηματικό σενάριο με ανατροπές, προσεγμένη σκηνοθεσία, δραματική ατμόσφαιρα.

Κάποιες υπερβολές στο σενάριο.

Ένα τρομακτικό χέρι που αγγίζει τον πρωταγωνιστή στο σκοτεινό δωμάτιο.
Η τρομακτική σκηνή με τον αλλόκοτο εισβολέα στην εκκλησία.
Η εμφάνιση του μυστηριώδους εισβολέα μέσα από την κούνια και η επίθεσή του στον πρωταγωνιστή.