Απότοκο της εντυπωσιακής sci-fi/thriller σειράς Black Mirror, το Black Mirror: Bandersnatch συνιστά μια ταινία έκπληξη που οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απολαύσουν μέσα από τους δέκτες του Netflix. Το αξιοσημείωτο με το εν λόγω φιλμ είναι η διαδραστική φύση του, τουτέστιν η δυνατότητα που παρέχει στον θεατή να αποφασίσει μέσω άμεσης επιλογής το πώς θα εξελιχθεί η συνέχεια της ιστορίας.
Το «Black Mirror: Bandersnatch» αφηγείται την δραματική ιστορία του νεαρού προγραμματιστή Stefan και την σταδιακή του πτώση στην απόλυτη παράνοια. Το ενδιαφέρον είναι η συμμετοχή του κοινού στην ψυχική κατάπτωση του ήρωά μας, κάτι που ο ίδιος υποψιάζεται μέσα από μια πρωτότυπη αυτοαναφορική σχέση, που θυμίζει το ύφος των metafilm ταινιών.
Το concept είναι διασκεδαστικό αλλά και τρομακτικό ταυτόχρονα αφού σπέρνει την ιδέα του τι μπορεί να μας συμβεί αν κάποια στιγμή διαπιστώσουμε ότι η ύπαρξή μας είναι μέρος προγράμματος πάνω στο οποίο δεν έχουμε σχεδόν καμία δυνατότητα επιλογής αλλά αντιθέτως είμαστε έρμαια ετεροκαθοριζόμενων διαδικασιών προερχόμενων από άγνωστους δρώντες.
Από θέμα πλοκής το «Black Mirror: Bandersnatch» είναι σχετικά απλό. Αυτή η λιτή εικόνα του όμως δεν αποτελεί επ’ ουδενί αρνητικό στοιχείο αφού δίνει χώρο στην ενεργή συμμετοχή του κοινού για να γεμίσει τις εξελίξεις, αν και κάποιες φορές αυτή η δυνατότητα μοιάζει λίγο προχειροφτιαγμένη. Η καταπληκτική ηλεκτρονική μουσική εντείνει την ατμόσφαιρα παράνοιας και σουρεαλισμού που διαχέεται απειλητικά και μας καθηλώνει.
Τα 80s στα οποία διαδραματίζεται το φιλμ εκπροσωπούνται μέσα από μια σειρά ελκυστικών και αξέχαστων αναφορών (κασετόφωνα, παλιά συγκροτήματα, κονσόλες παιχνιδιών). Ευφυείς είναι και οι αναφορές στα ξεχωριστά επεισόδια της σειράς Black Mirror που συναντάμε εντός του φιλμ. Εξαιρετικές είναι και οι ερμηνείες, ειδικά του πρωταγωνιστή Fionn Whitehead που υποδύεται τον Stefan.
Το λογότυπο της φανταστικής εταιρίας Tuckersoft με την οποία θέλει να συνεργαστεί ο Stefan μοιάζει με αυτό της πραγματικής εταιρίας Sega.
Συνοπτικά, το «Black Mirror: Bandersnatch» αποτελεί ιδανική επιλογή για προβολή το σαββατόβραδο με παρέα, αφού η διαδραστικότητά του το καθιστά εξαιρετικά ψυχαγωγικό. Παρότι έχρηζε βελτιώσεων σε επιμέρους σημεία, το σύνολο δείχνει σφιχτοδεμένο. Με αιχμή του δόρατος την πρωτοποριακή του δομή και την απίστευτα διαπεραστική ατμόσφαιρα κατορθώνει να σπάσει τα κλισέ και να εξελιχθεί σε μοναδική εμπειρία για όλους τους φίλους του καλού, ψυχολογικού/σουρεάλ τρόμου.
Θετικά: Σουρεαλιστική ατμόσφαιρα, παρανοϊκό κλίμα, πειστικές ερμηνείες, φοβερή ηλεκτρονική ambient μουσική, η δυνατότητα του θεατή να καθορίσει τις εξελίξεις στην ταινία.
Αρνητικά: Παρά την πρωτοτυπία της διαδραστικής δομής του φιλμ, μερικές φορές δίνεται η εντύπωση ότι η συγκεκριμένη επιλογή δεν αποδίδει στο έπακρο. Το σενάριο κάνει κάποια νερά επίσης.
Συμπέρασμα: Μια πρωτότυπη, σουρεαλιστική εμπειρία που θα την θυμόμαστε για καιρό.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Μια απρόβλεπτη και σοκαριστική αυτοκτονία.
- Το βίαιο τετ-α-τετ με την ψυχολόγο που έρχεται κυριολεκτικά από εκεί που δεν το περιμένεις.
