Ιδιαίτερη ταινία με ωραία πλοκή. Ιρλανδικής παραγωγής που παρουσιάστηκε στο Tribeca Film Festival στις 18 Απριλίου το 2014. Φυσικά δεν αποφεύγει κάποια κλισέ και έχει δανειστεί πολλά στοιχεία από προηγούμενες ταινίες. Βλέποντάς το θα με καταλάβετε. Απλά σε αφήνει να μαντεύεις. Είναι ο σύζυγος ο δολοφόνος ή ο εραστής; Όντως το σπίτι είναι στοιχειωμένο ή είναι όλα στην φαντασία του πρωταγωνιστή;
Ο Kavanagh προσπαθώντας να αποδώσει όσο πιο πιστά γίνεται το φιλμ που έχει γυριστεί το 1902, χρησιμοποίησε μια κάμερα του 1915 και φιλμ 35mm με όσο πιο αργή ταχύτητα μπορούσε να βρει.
Αξιοπρεπείς ερμηνείες, συμπαθητικό σενάριο, σκοτεινή και τρομακτική ατμόσφαιρα, μυστήριο και αγωνία ως προς τι είναι αληθινό και τι όχι. Δεν έχει ιδιαίτερες βίαιες σκηνές αν εξαιρέσουμε κανά δυο. Πιο πολύ παίζει με τις σκιές, τον φωτισμό και τον ψυχολογικό τρόμο. Σωστή διάρκεια, μιάμισι ώρα περίπου, κάτι που είναι αρκετά θετικό για εμένα. Η μουσική επένδυση είναι ιδιαίτερη και προσθέτει τρόμο στην ταινία.
