Γενικά οι ταινίες τρόμου με κούκλες είναι αμφιλεγόμενες. Από μερικούς απορρίπτονται συλλήβδην λόγω της «αφέλειας» τους και του κωμικού στοιχείου που μοιραία βγάζουν προς τα έξω όταν ο κακός της υπόθεσης είναι μια παιδική κούκλα ή περισσότερες. Δεν είναι μειοψηφική η άποψη που τις θεωρεί ελάχιστα ή καθόλου τρομακτικές. Άλλοι τις βλέπουν περισσότερο για το χαβαλέ, για να περάσουν ένα διασκεδαστικό 90λεπτο και όχι διότι περιμένουν να δουν κάτι πραγματικά τρομακτικό. Από την άλλη υπάρχει και εκείνη η μερίδα των οπαδών που εντοπίζουν μια κρυμμένη τρομακτική γοητεία στη θέα μιας ζωντανής κούκλας με απειλητικές διαθέσεις. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι υπάρχει και το κοινό των πιτσιρικιών στα οποία τέτοιες ταινίες προκαλούν ισχυρότερα αισθήματα τρόμου από τους μεγαλύτερους, ακριβώς λόγω της παιδικής ηλικίας αλλά και επειδή στη θέση του κακού βρίσκεται ένα παιχνίδι που δεν διαφέρει πολύ από τα δικά τους.
Όπως θα συνέβη σε αρκετούς λάτρεις ταινιών τρόμου στην παιδική τους ηλικία, έτσι και σ’ εμένα η πρώτη εντύπωση που μου άφησε το «Child’s Play» όταν το πρωτοείδα πιτσιρικάς ήταν μια ανησυχητική ενόχληση, μια ανατριχίλα, ένα απόκοσμο συναίσθημα. Ενίοτε μπορεί να κοίταζα με επιφύλαξη ορισμένα παιχνίδια μου. Το πομπώδες όνομα με το οποίο κυκλοφόρησε στην ελληνική αγορά σίγουρα προκαλούσε αίσθηση καθώς και η μορφή της κούκλας η οποία δεν ήταν και η πιο αγαθή. Αναμφισβήτητα λοιπόν ο Chucky (το όνομα της κούκλας) και συνολικά το «Child’s Play» καταφέρνει να αποτυπωθεί έντονα στη μνήμη κάθε πιτσιρικά που θα επιχειρήσει να αναμετρηθεί μαζί του.
Αναφορικά με την ταινία τώρα, όλα ξεκινούν μια χειμερινή νύχτα σ’ ένα κατάστημα παιχνιδιών στο Σικάγο. Ο Chucky αποκτά ζωή όταν ένας βαριά πληγωμένος από αστυνομικά πυρά κατά συρροή δολοφόνος με το όνομα Charles Lee Ray μεταδίδει την ψυχή του στο σώμα μιας κούκλας του καταστήματος μέσω ενός ξορκιού βουντού. Η κούκλα θα βρεθεί σύντομα στην κατοχή του μικρού Andy ως δώρο γενεθλίων. Ο πιτσιρικάς ήθελε πολύ μια τέτοια κούκλα που κυκλοφορούσε τότε στην αγορά με τη γενική ονομασία «Good Guy» και η μητέρα του δεν του χάλασε το χατίρι. Αυτό που δεν γνωρίζει κανείς όμως πέραν του μικρού Andy είναι ότι η κούκλα δεν είναι αυτή που φαίνεται. Όντας ζωντανή αρχίζει να κατευθύνει τις κινήσεις του Andy προς εξυπηρέτηση των στόχων της (δηλαδή του παγιδευμένου στο σώμα της εγκληματία Charles Lee Ray). Ο Charles Lee Ray μέσω του Chucky επιδίδεται σύντομα σ’ ένα εκδικητικό ξεσάλωμα φονικού προσανατολισμού εναντίον όσων τον έφεραν σ’ αυτή την άβολη θέση όπως πρώην συνεργάτες και τον αστυνομικό που τον πυροβόλησε. Παράλληλα προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να «αποδράσει» από το σώμα της κούκλας κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν καταλάβει το σώμα του μικρού Andy μέσω ενός ειδικού ξορκιού. Θα μπορέσει ο Andy να πείσει τη μητέρα του για την πραγματική φονική ταυτότητα του Chucky και τον επερχόμενο κίνδυνο προτού είναι αργά;
Το όνομα του δολοφόνου που καταλαμβάνει το σώμα της κούκλας Charles Lee Ray στο «Child’s Play», προέρχεται από αληθινούς δολοφόνους που συγκλόνισαν την καθημερινή ζωή των ΗΠΑ. Πρόκειται για τους τρομερούς Charles Manson, Lee Harvey Oswald (ο δολοφόνος του προέδρου Kennedy) και James Earl Ray (ο δολοφόνος του Martin Luther King).
Η ταινία παρά την μετριότητά του σεναρίου της, είναι καλογυρισμένη (Tom Holland είναι αυτός!) , διαθέτει απειλητική ατμόσφαιρα, έχει ένταση, αγωνιώδεις στιγμές, ωραία εφέ, καθώς και μερικούς στιλάτους φόνους που συμβάλλουν δυναμικά στην όλη προσπάθεια. Οι ερμηνείες είναι γενικά καλές αν κρίνουμε ότι οι ηθοποιοί έπρεπε να καταφέρουν να φανούν πειστικοί σε μια ταινία τρόμου με κυρίως «παιδικό» προσανατολισμό. Απόλυτος star βέβαια είναι ο Chucky, η μορφή του οποίου όταν φανερώνει την ταυτότητά του είναι ιδιαίτερα απειλητική και καλοφτιαγμένη. Εν τέλει το «Child’s Play» κατάφερε να καθιερωθεί στις συνειδήσεις αρκετών θεατών ως κλασικό στην υποκατηγορία του και όχι μόνο. Ο Chucky θα συμβολίζει πάντα τη νούμερο ένα φονική κούκλα στο χώρο του τρόμου η οποία αργότερα μέσα από τα sequels που ακολούθησαν διέδωσε περαιτέρω τη φήμη της και στοίχειωσε τα όνειρα πολλών πιτσιρικάδων. Η αρχή όμως έγινε με τούτη εδώ την ταινία του 1988 και παρά την αρχική αμφισβήτηση και τις διαμαρτυρίες γονιών για το ενδεχόμενο το «Child’s Play» να προκαλέσει βίαιη συμπεριφορά στα παιδιά, κατόρθωσε τελικά να παγιώσει τη δυναμική της και να δημιουργήσει έναν διαχρονικό cult ήρωα που αγαπήθηκε από πολλούς. Ακόμα και μετά από 23 χρόνια το «Child’s Play» βλέπεται με ευχαρίστηση χωρίς να δείχνει ξεπερασμένο. Respect…
