Το έτος είναι 2008. Βρισκόμαστε στις αρχές του νέου τεχνολογικού μπουμ. Το ίντερνετ πλέον αρχίζει γίνεται αναγκαίο και μπαίνει σε κάθε σπίτι. Ιστοσελίδες όπως το YouTube γεμίζουν καθημερινά με βίντεο όπου ο καθένας μοιράζεται στιγμές, από το πρώτο φτέρνισμα του σκύλου του μέχρι πολιτικές διαδηλώσεις. Ο κινηματογράφος δεν θα μπορούσε να μην ακολουθήσει παράλληλη πορεία. Η αρχή είχε γίνει με το “The Blair Witch Project” το 1999 και πλέον τα found-footage films είχαν αρχίσει να παράγονται “με το κιλό” άλλοτε με καλά αποτελέσματα και άλλοτε με οικτρά.
Το Cloverfield διαδραματίζεται στην Νέα Υόρκη, κατά την διάρκεια ενός αποχαιρετιστήριου πάρτι που διοργάνωσε ο Jason μαζί με την κοπέλα του Lilly, τον κολλητό του Hud -το οποίο είναι ένα αρκετά κακόγουστο λογοπαίγνιο με το HUD ή αλλιώς Heads Up Display, οι gamers θα καταλάβουν- και την άκυρη φίλη τους Marlene, για τον Rob στον οποίο προσφέρθηκε δουλεία στην Ιαπωνία. Στον Hud ανατέθηκε η βιντεοσκόπηση του πάρτι εξού και το found-footage. Στο πάρτι καταφτάνει και η πρώην του Rob, η Beth, μαζί με τον νέο σύντροφό της. Ο καυγάς είναι αναπόφευκτος και η Beth αποχωρεί ταραγμένη. Τότε γίνεται σεισμός και το ρεύμα σε όλη την πόλη κόβεται, μόλις επανέρχεται όλοι ακούνε στις ειδήσεις πως ένα τάνκερ ανατράπηκε.
Στην συνέχεια εκκωφαντικές εκρήξεις φωτίζουν τον ουρανό προκαλώντας φοβερές καταστροφές. Οι υποψίες ότι πρόκειται για νέο τρομοκρατικό χτύπημα όμως δεν επιβεβαιώνονται καθώς αιτία όλων αυτών είναι ένα γιγαντιαίο τέρας που σκορπάει τον πανικό και τον θάνατο. Καλείται ο στρατός και αρχίζει η εκκένωση της πόλης η οποία θυμίζει εμπόλεμη ζώνη, όταν ο Rob ακούγοντας ένα μήνυμα από την Beth λέγοντας ότι είναι παγιδευμένη και ανήμπορη να κουνηθεί, αποφασίζει να ρισκάρει τα πάντα και να πάει να την σώσει, πριν ολόκληρη η Νέα Υόρκη καταστραφεί για πάντα.
Η ταινία χωρίς τα credits, διαρκεί περίπου 80 λεπτά όσο και η διάρκεια της κασέτας μιας συνηθισμένης βιντεοκάμερας της εποχής.
Η ταινία αρχίζει αργά παρουσιάζοντας την ιστορία του ζευγαριού Rob/Beth. Στην ουσία η αγάπη του Rob για την Beth είναι ο κινητήριος μοχλός για την πλοκή της ταινίας καθιστώντας το Cloverfield ένα αισθηματικό δράμα που λαμβάνει χώρα εν καιρώ μαζικής καταστροφής από ένα τέρας βγαλμένο από το μυαλό του Λάβκραφτ. Αυτό σημαίνει πως επικεντρώνεται πιο πολύ στους χαρακτήρες και στις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις. Μια ταινία το πετυχαίνει αυτό, κάνοντας τους πρωταγωνιστές ενδιαφέροντες, πολυδιάστατους με κίνητρα και λογική. Το Cloverfield αποτυγχάνει σε αυτόν τον τομέα καθώς κανένας από τους χαρακτήρες δεν καταφέρνει να μας κάνει να νοιαστούμε πραγματικά για αυτόν καθώς οι πιο πολλές ενέργειες τους δεν έχουν υπόβαθρο, δεν δείχνουν κάποια ελκυστική προσωπικότητα και εκτός από το ζευγάρι, ο Hud υπάρχει απλά για να κρατάει την κάμερα με κάθε κόστος, και οι δύο κοπέλες είναι απλά αναλώσιμες. Αυτό είναι και το στοίχημα που βάζει κάποιος που γυρίζει μια ταινία με τέτοιο τρόπο: να μπορέσει να δικαιολογεί την ανάγκη για βιντεοσκόπηση και το πώς επιτυγχάνεται αυτό (κάτι που έκανε άριστα το Paranormal Activity).
Παρόλα αυτά, η ταινία καταφέρνει και κρατάει το ενδιαφέρων αμείωτο, καθώς η δράση δεν σταματάει, η εικόνες καταστροφής της Νέα Υόρκης προκαλούν το δέος, και υπάρχει παντού η αίσθηση της απόγνωσης στους κατοίκους κάνοντας και νύξεις στην μετά 9/11 υστερία που υπάρχει στους κατοίκους των Η.Π.Α. Επίσης ο σκηνοθέτης Matt Reeves ακολουθώντας την επιτυχημένη συνταγή που ακολουθεί και το Jaws, αποκαλύπτει το τέρας σταδιακά, αμβλύνοντας την αγωνία και τον φόβο. Τα εφέ είναι πολύ προσεγμένα και εντυπωσιακά όπως και η επιλογή των τοποθεσιών. Τέλος, η ταινία έχει σήμανση PG-13, οπότε το gore είναι ουσιαστικά ανύπαρκτο.
