Σίγουρα η μεταφορά διηγήματος του ιδιόρρυθμου H.P. Lovecraft στην οθόνη δεν είναι εύκολη υπόθεση και συνιστά πρόκληση για οποιονδήποτε κινηματογραφιστή. Έλα όμως που ο χαρισματικός Stuart Gordon δεν μάσησε και έχοντας επιστρατεύσει την προηγούμενη εμπειρία του με ταινίες «λαβκραφτιανής» θεματολογίας («Re-Animator», «From Beyond») αλλά και ξεδιπλώνοντας το αναμφισβήτητο ταλέντο του πιάνει την ιστορία «The Shadow Over Innsmouth» του θρυλικού συγγραφέα και την μετουσιώνει σ’ ένα απολαυστικό φιλμ περιπετειώδους τρόμου το «Dagon».
Η ιστορία καταπιάνεται με το μύθο του Dagon, μιας σκοτεινής θαλάσσιας θεότητας η οποία λατρεύεται στο παραθαλάσσιο χωριό Imboca στις ισπανικές ακτές. Το χωριό αναγκάζεται να προσεγγίσει ένα νεαρό ζευγάρι, ο Paul και η Barbara, για να βρει βοήθεια για ένα άλλο φιλικό τους ζευγάρι που είναι παγιδευμένο στο σκάφος που επέβαιναν εκεί κοντά. Η παρέα απολάμβανε τις διακοπές της μέχρι που το ιστιοπλοϊκό της προσέκρουσε στα βράχια ύστερα από μια ξαφνική καταιγίδα εγκλωβίζοντας το ένα ζευγάρι. Ενώ ο Paul επιστρέφει στο σκάφος με το πλοίο δύο ντόπιων, η φίλη του προσπαθεί να βρει βοήθεια στο χωριό και να επικοινωνήσει με την αστυνομία.
Ο Paul επιστρέφοντας χωρίς να έχει βρει τους φίλους τους πάει να συναντήσει την Barbara στο ξενοδοχείο του μικρού χωριού αλλά τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως θα περίμενε. Η Barbara έχει γίνει άφαντη και οι κάτοικοι του χωριού δείχνουν εντελώς αλλόκοτοι. Μερικοί μάλιστα εμφανίζουν παράξενες παραμορφώσεις και βαδίζουν περίεργα, σαν να κουτσαίνουν. Σύντομα ο Paul αντιλαμβάνεται ότι οι κάτοικοι θέλουν να τον αιχμαλωτίσουν για κάποιο μυστηριώδη λόγο και προσπαθεί με κάθε τρόπο να διαφύγει και να βρει την φίλη του στις σκοτεινές τοποθεσίες της Imboca. Εκεί ανακαλύπτει την απόκρυφη ιστορία του χωριού που αποτελεί πλέον τόπο λατρείας μιας μοχθηρής θεότητας, του Dagon, που έρχεται από τα βάθη της θάλασσας και επιζητά ανθρωποθυσίες αλλά και γυναίκες για ζευγάρωμα!
Η ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Francisco Rabal που στο «Dagon» έδωσε την τελευταία του εξαιρετική παράσταση…
Το «Dagon» κερδίζει τις εντυπώσεις για πολλούς λόγους. Κατ’ αρχήν είναι μια εξαιρετικά πιστή μεταφορά έργου του Lovecraft σε ταινία. Διαθέτει σκοτεινή ατμόσφαιρα και σκοτεινή φωτογραφία καθώς και έναν αρκετά γρήγορο ρυθμό που δεν σ’ αφήνει να ανασάνεις. Σε κάθε προσπάθεια του απελπισμένου Paul να γλιτώσει από το κακό που τον βρήκε όλο και κάποια έκπληξη συναντάμε. Σήμα κατατεθέν του μυστηρίου του «Dagon» είναι τα όνειρα που βλέπει ο πρωταγωνιστής και τα οποία μόνο άσχετα με τις εξελίξεις δεν είναι κάνοντας τα δρώμενα ακόμα πιο ενδιαφέροντα.
Το gore είναι παρόν ενώ υπάρχουν ορισμένες σκηνές ανθολογίας που απαιτούν γερό στομάχι όπως ένα ανατριχιαστικό ξέσκισμα προσώπου που κόβει την ανάσα. Ικανοποιητική είναι και η εξιστόρηση του παρελθόντος της Imboca από έναν μέθυσο ζητιάνο τον οποίο υποδύεται ο σπουδαίος Francisco Rabal (Viridiana, Nazarin) που μας άφησε οριστικά το 2001. Η διήγηση του, παρότι παραμυθένια, είναι τελικά πειστική και ταιριαστή με τη μυστηριακή ατμόσφαιρα που αναδίδουν τα έργα του Lovecraft. Αν είστε οπαδός του Lovecraft σίγουρα θα απολαύσετε το «Dagon» ενώ και οι υπόλοιποι θα το βρουν τουλάχιστον διασκεδαστικό. Όλοι όμως οφείλουμε να βγάλουμε το καπέλο για μια ακόμη φορά στον Stuart Gordon που έδειξε ότι είναι εδώ και πάντοτε ικανός να πετυχαίνει στις δύσκολες προκλήσεις. Δεν πρέπει να αγνοήσουμε όμως και τον μεγάλο fan του Lovecraft Brian Yuzna που με τη φρέσκια παραγωγή έδωσε τον αέρα που χρειαζόταν στο «Dagon». Εύγε guys!
