Χαλαρά το «Day Shift» θα μπορούσε να είναι ένα φιλμ δράσης με βρικόλακες βγαλμένο από τα 90s και τα 00s. Η ανεξάντλητη δράση του, το πλούσιο gore και η χορευτική του διάθεση θυμίζουν θρυλικές βαμπιροταινίες εκείνων των δεκαετιών όπως «From Dusk Till Dawn» (1996) και «Blade» (1998) μεταξύ άλλων. Σίγουρα είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσθήκες του Netflix στην horror υποκατηγορία των βαμπίρ. Και μην ξεχνάμε ότι είναι η πρώτη ταινία που σκηνοθετεί ο ηθοποιός και κασκαντέρ J.J. Perry.
Το φιλμ ακολουθεί την ζωή ενός φαινομενικά καθημερινού άντρα και πατέρα ονόματι Bud, ο οποίος φέρεται να εργάζεται ως καθαριστής πισίνας στο ηλιόλουστο LA. Στην πραγματικότητα όμως ο Bud κάνει ένα πολύ ασυνήθιστο και επικίνδυνο επάγγελμα: αυτό του κυνηγού βρικολάκων! Μετά από μια βίαιη συνάντηση με δύο βρικόλακες σε ένα σπίτι, η ζωή του ήρωά μας θα πάρει δραματική τροπή καθώς οι βρικόλακες του LA θα τον στοχοποιήσουν μαζί με την οικογένειά του. Ετοιμαστείτε για μια σφοδρότατη σύγκρουση μεταξύ ανθρώπων και απέθαντων!
Σε γενικές γραμμές το «Day Shift» συνδυάζει αρμονικά action, horror και comedy στοιχεία. Χαρακτηριστικό του γνώρισμα οι αιματοβαμμένες μάχες των κυνηγών βρικολάκων με τους βρικόλακες όπου οι αποκεφαλισμοί και ποικίλοι διαμελισμοί δίνουν και παίρνουν! Ένα επιτελείο αξιόλογων ηθοποιών με καλές ερμηνείες στηρίζει αυτήν την προσπάθεια σε μια δύσκολη και παρεξηγημένη υποκατηγορία του horror κινηματογράφου.
Τα ευλύγιστα βαμπίρ που βλέπουμε συχνά στην ταινία είναι πραγματικοί performers-ακροβάτες που έμειναν χωρίς δουλειά κατά την διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού.
Εκτός του συμπαθητικού πρωταγωνιστή (Jamie Foxx), συναντάμε πληθώρα συναρπαστικών και ευρηματικών χαρακτήρων όπως εκείνο το διάσημο δίδυμο κυνηγών βρικολάκων, η γοητευτική αρχηγός των βαμπίρ και φυσικά ο παλαίουρας ράπερ Snoop Dogg με το φονικό πολυβόλο του που θερίζει αμέτρητους απέθαντους! Δυστυχώς σε πολλούς από αυτούς δεν δόθηκε η ευκαιρία να εμπλουτίσουν περισσότερο το αιματηρό θέαμα με το φιλμ να κάνει μια ακατανόητη επιλογή βάζοντας από το πουθενά νέους χαρακτήρες στην υπόθεση οι οποίοι ήταν αχρείαστοι και χωρίς επαρκές «χτίσιμο».
Το «Day Shift» δεν είναι βέβαια μια ταινία τρόμου που βλέπεις για το σενάριο αλλά για να καθηλωθείς με την πλούσια δράση του και τις εντυπωσιακές σεκάνς μαχών και καταδίωξης. Το ασταμάτητο πιστολίδι και η χρήση διάφορων λεπίδων ως φονικών οργάνων κατά των βρικολάκων είναι βασικά στοιχεία της δράσης. Προσεγμένη δουλειά έχει γίνει πάνω στα ειδικά εφέ των βρικολάκων και στις χορογραφίες των συγκρούσεων. Ταιριαστά με το όλο παρανοϊκό κλίμα βρήκα και τα μουσικά θέματα, παρμένα κυρίως από το mainstream ραπ ρεπερτόριο.
Πάντως υπάρχουν και μερικές σκηνές δράσης που πάσχουν από έλλειψη ρεαλισμού. Δεν λέω καλές οι υπερβολές αλλά όταν επαναλαμβάνονται αφειδώς, χάνεται το συναίσθημα του ενθουσιασμού. Η διάρκεια είναι κάπως μεγάλη αλλά μάλλον απαραίτητη προκειμένου να χωρέσουν όλοι αυτοί οι χαρακτήρες που ενεπλάκησαν στις εξελίξεις. Από διαλόγους μην περιμένετε και πολλά πράγματα.
Συνοπτικά, το «Day Shift» είναι μια γεμάτη ταινία που οι φίλοι του action horror θα ευχαριστηθούν. Για σκηνοθετικό ντεμπούτο του J.J Perry μάλιστα ήταν ανώτερη των προσδοκιών. Μας τα χάλασε όμως με τις αλλοπρόσαλλες ιδέες του σεναρίου οι οποίες άφησαν τοι αρνητικό στίγμα τους πλάι στις πραγματικά καλές ιδέες. Ήταν ένα αξιοπρεπές φιλμ που περιμέναμε να απογειωθεί αλλά τελικά δεν το έκανε προτιμώντας πιο safe μοτίβα.