Ταινία σταθμός στο χώρο των μεταφυσικών θρίλερ. Το «Don’t Look Now» υπήρξε μια εξαιρετικά πρωτοποριακή προσπάθεια για την εποχή της, ασκώντας μεγάλη επιρροή σε μεταγενέστερους σκηνοθέτες και φιλμ. Παρά την αρχική αμφισβήτηση κατάφερε να καθιερωθεί ως κλασική ταινία στο είδος προσφέροντας μερικές all time classic σκηνές που έχουν μείνει στην ιστορία. Πρόκειται για ανεξάρτητη ιταλοβρετανική παραγωγή που βασίζεται στη σύντομη ιστορία της Daphne Du Maurier «Not After Midnight» του 1971.
Η Laura και ο John Baxter είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι που χτυπήθηκε από τα τερτίπια της μοίρας. Το μικρό κοριτσάκι τους πνίγηκε σε μια λίμνη στο εξοχικό τους στην Αγγλία και το ζευγάρι προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά το ισχυρό σοκ. Οι Baxter μεταβαίνουν στη Βενετία καθώς ο John έχει αναλάβει την αναστήλωση μιας παλιάς εκκλησίας. Στη ζωή τους μπαίνουν εντελώς αναπάντεχα δύο ηλικιωμένες αδερφές η μία εκ των οποίων ισχυρίζεται ότι είναι μέντιουμ διαθέτοντας ψυχικές ιδιότητες. Η εν λόγω κυρία ισχυρίζεται επίσης ότι βλέπει και την χαμένη κόρη των Baxter ενώ ταυτόχρονα μεταδίδει ανησυχητικά μηνύματα για το μέλλον…
Στη σκηνοθεσία του «Don’t Look Now» εντοπίζονται πολλές πρωτοποριακές τεχνικές που επαναλήφτηκαν συχνότερα στο μέλλον. Οι εναλλασσόμενες παρελθοντικές και μελλοντικές εικόνες εν είδει οιωνών είναι μία απ’ αυτές. Ο καταπληκτικός συνδυασμός σπουδαίων προσωπικοτήτων όπως ο σκηνοθέτης Nicolas Roeg, το πρωταγωνιστικό σούπερ δίδυμο Donald Sutherland και Julie Christie καθώς και ο ταλαντούχος συνθέτης Pino Donaggio που έντυσε με υποβλητικά μουσικά θέματα το φιλμ, αποτέλεσαν την επιτυχημένη συνταγή για αυτή την θεσπέσια δημιουργία.
Οι Times τοποθέτησαν το «Don’t Look Now» στην 18η θέση της λίστας τους με τις 100 καλύτερες ταινίες.
Η περιβόητη και μακροσκελής σκηνή της σεξουαλικής συνεύρεσης μεταξύ Sutherland και Christie γεμάτη ζωντάνια, πάθος και ρεαλισμό σόκαρε κριτικούς και κοινό της εποχής και αποτελεί μια από τις πιο χαρακτηριστικές σκηνές ανθολογίας του φιλμ. Τα ψυχεδελικά μουσικά ξεσπάσματα, η νοσηρή ατμόσφαιρα απαισιοδοξίας, οι απίστευτα ρεαλιστικές τρομαγμένες εκφράσεις των προσώπων των ηθοποιών, η καταπληκτική φωτογραφία και τα μαγευτικά πλάνα της Βενετίας συνιστούν έξοχα δείγματα σκηνοθετικής εφευρετικότητας ανεβάζοντας τον πήχη πολύ ψηλά.
Το σοκαριστικό φινάλε μεταδίδει μια ανατριχίλα ασύλληπτων διαστάσεων και μας στέλνει κυριολεκτικά αδιάβαστους. Αν και το «Don’t Look Now» μπορεί να είναι ψιλοκουραστικό ή δυσκολοχώνευτο κυρίως για τους νεότερους ηλικιακά θεατές λόγω του αργού ρυθμού του και του βαριού κλίματός του, παραμένει άφθαρτο στο πέρασμα του χρόνου και διδάσκει σε πολλές νεότερες ταινιούλες τρόμου πώς πρέπει να διαχειρίζονται τα μεταφυσικά στοιχεία με ευφυή και πειστικό τρόπο χωρίς να δείχνουν ψεύτικες.
