Το «Eli» έρχεται από τον σκηνοθέτη του «Sinister 2» (2015) Ciarán Foy και θα λέγαμε ότι είναι μια από τις καλύτερες δουλειές του. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μιλάμε για εντυπωσιακή ταινία τρόμου αφού ο εν λόγω σκηνοθέτης δεν μας έχει δώσει πολύ καλές ταινίες τρόμου γενικότερα, συνεπώς το «Eli» αναγκαστικά ξεχωρίζει. Το φιλμ έφτασε στο μενού του Netflix αφότου η Paramount δεν εύρισκε τρόπο να το προωθήσει στην αγορά!
Περιστρέφεται γύρω από ένα νεαρό αγόρι με το όνομα Eli που πάσχει από μια αυτοάνοση ασθένεια. Ουσιαστικά δεν μπορεί να κυκλοφορήσει ακάλυπτος στον έξω κόσμο. Αν το κάνει το δέρμα του αρχίζει να καίγεται δριμύτατα. Όντας καλυμμένος με ειδική στολή ο νεαρό Eli μεταβαίνει με τους γονείς του σε ένα απομακρυσμένο θεραπευτήριο που φαινομενικά ειδικεύεται στις σπάνιες ασθένειες όπως η δική του.
Το προσωπικό υποδέχεται εγκάρδια τον μικρό Eli αλλά από νωρίς καθίσταται σαφές ότι κάτι δεν πάει καλά με το εν λόγω οίκημα. Ο νεαρός επιδεικνύει καχυποψία για τις μεθόδους της επικεφαλής γιατρού ενώ παράλληλα βλέπει τρομακτικές φιγούρες, σαν φαντάσματα, στους χώρους του κτιρίου. Τι πραγματικά συμβαίνει; Έχουν όντως σκοτεινά κίνητρα τα μέλη του ιατρικού προσωπικού και για ποιο λόγο οι ανατριχιαστικές μορφές επισκέπτονται τον νεαρό Eli;
Ο χαρακτήρας Eli είναι ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος για τον πιτσιρικά Charlie Shotwell.
Όπως ψυλλιάζεστε, το «Eli» δεν είναι και το πιο πρωτότυπο φιλμ τρόμου της μοντέρνας εποχής. Έχει γνωστά κλισέ που βλέπουμε σε πολλές συγγενικές ταινίες τρόμου. Παρόλα αυτά, καταφέρνει να μας τρομάξει σε αρκετές περιπτώσεις. Γενικά δείχνει σοβαρό και επαγγελματικά σκηνοθετημένο σαν φιλμ. Παρά τις σποραδικές κακοτοπιές του, επιμένει στα μοτίβα του και προς το τέλος μάς φιλοδωρεί με εντυπωσιακές ανατροπές που συνοδεύονται από έκρηξη βίας σώζοντας έτσι την παρτίδα.
Σε υψηλά επίπεδα κινούνται και οι ερμηνείες των αξιόλογων ηθοποιών. Από το cast ξεχωρίζει ο νεαρός Charlie Shotwell στον ρόλο του ταλαιπωρημένου και καχύποπτου πιτσιρικά και η δραματική μητέρα του υποδυόμενη από την Kelly Reilly (Eden Lake, Sherlock Holmes). Καλή δουλειά έχει γίνει και στον τομέα των ειδικών εφέ. Οι δυναμικές σκηνές προς το τέλος υποβοηθιούνται πάρα πολύ από τα εξαιρετικά εφέ τους.
Η ιστορία διαθέτει ατμόσφαιρα και μυστήριο που συντηρούν το ενδιαφέρον. Υπάρχουν όμως και λίγες ατσούμπαλες στιγμές όπως κάποιες παράλογες αποφάσεις των χαρακτήρων. Ο ρυθμός δεν είναι τόσο ζωηρός αλλά γενικά δεν νομίζω ότι θα βαρεθείτε. Συνοπτικά, μιλάμε για ένα ενδιαφέρον φιλμ τρόμου, ατμοσφαιρικό και τρομακτικό ανά διαστήματα, με μυστηριώδη πλοκή και σταδιακή κλιμάκωση της βίας. Η κατάληξή του είναι επίσης ασυνήθιστη αλλά και ευπρόσδεκτη σε όλους όσοι αναζητούν πινελιές φρεσκάδας στο σημερινό cinema τρόμου.
