Μετά το εκπληκτικό Martyrs (2008) και το ευρηματικά ανατρεπτικό The Tall Man (2012) ο προικισμένος Γάλλος κινηματογραφιστής Pascal Laugier επιστρέφει στη horror δράση με μία ακόμα συναρπαστική ταινία τρόμου που θα συζητηθεί. Πρόκειται για παραγωγή καναδο-γαλλικής συνεργασίας όπου πρωταγωνιστεί η σπουδαία τραγουδίστρια Mylène Farmer στο ρόλο της μάνας μαζί με τις πολλά υποσχόμενες Crystal Reeds (Teen Wolf) και Anastasia Phillips (Reign) στο ρόλο των κορών.
Το «Ghostland» δεν φτάνει σε ποιότητα και βάθος το Martyrs (που δικαίως θεωρείται το αριστούργημά του Laugier) αντλεί όμως κάποια στοιχεία απ’ αυτό και οπωσδήποτε συνιστά μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση από την περιορισμένη φιλμογραφία του Γάλλου σκηνοθέτη. Το ισχυρό δέσιμο και ο κοινός αγώνας των δύο κοριτσιών είναι δύο απ’ αυτά τα κοινά στοιχεία ενώ η συγκλονιστική ανατροπή προς τη μέση του έργου μάς παραπέμπει στην αντίστοιχη ανατροπή του The Tall Man.
Το «Ghostland» είναι γενικά μια επαγγελματικά στημένη και προσεγμένη παραγωγή. Η περίτεχνη σκηνοθεσία του Laugier δίνει στο φιλμ την ώθηση που χρειάζεται ώστε να βυθίσει τον θεατή στον εφιαλτικό του κόσμο, βασικά συστατικά του οποίου αποτελούν ένα απειλητικό σπίτι με ανατριχιαστικές κούκλες και ένα παρανοϊκό δίδυμο σαδιστών δολοφόνων που δεν θα ήθελες να βρεθούν στον διάβα σου ποτέ.
Η ηθοποιός Taylor Hickson τραυματίστηκε σοβαρά στο πρόσωπο από τζαμαρία κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρή παραμόρφωση στο πρόσωπό της. Όπως ήταν αναμενόμενο προέβη σε μήνυση εναντίον της παραγωγής.
Διακρίνουμε επίσης επιρροές κι από το θρυλικό «The Texas Chain Saw Massacre» (1974) που αφορούν στο ευρύτερο περιβάλλον δράσης, στην αιχμαλωσία των θυμάτων και τον βασανισμό τους, στο νοσηρό image ενός εκ των μανιακών και στο ιδιότυπο δέσιμό τους ως ολιγομελής «οικογένεια». Θετικά κρίνονται και οι αποθεωτικές αναφορές στον μεγάλο συγγραφέα τρόμου και φανταστικού H.P. Lovecraft παρότι η ατμόσφαιρα δεν είναι «λαβκραφτιανή».
Σεναριακά το «Ghostland» είναι αρκετά συμπαγές και όπως αναφέρθηκε ανεβαίνει πολύ ποιοτικά με την ανατροπή που αλλάζει δραματικά τα δεδομένα της ιστορίας. Βέβαια κάνει και λίγα νερά υποπίπτοντας στα συνηθισμένα «παραπτώματα» των κοινοτοπιών (π.χ. jump scares) και ευκολιών. Επίσης -κι αυτό είναι ένα ακόμα αρνητικό σημείο- παρότι οι δύο μανιακοί είναι αληθινά φρικιαστικοί και καλοφτιαγμένοι, μας ξενερώνει κάπως που δεν αναπτύσσεται μια σύντομη έστω ιστορία του background τους.
Οι ερμηνείες όλων είναι εξαιρετικές. Η δράση είναι συνεχόμενη και ο ταχύς ρυθμός δεν σε αφήνει να ανασάνεις παρά μόνο σε ελάχιστα σημεία. Το κλίμα αβεβαιότητας δεν υποχωρεί σχεδόν ποτέ. Η αγωνία διαρκώς εντείνεται και οι ουκ ολίγες σκηνές βίας προκαλούν το απαραίτητο σοκ. Μην περιμένετε βέβαια κανένα μεγάλο και ασταμάτητο αιματοκύλισμα αλλά το επίπεδο βίας είναι αρκετό για να σας σοκάρει. Πιστέψτε μας…
