Άλλο ένα σημαντικό λιθαράκι στο απαιτητικό ιδίωμα των λυκαθρωπικών ταινιών μπήκε εδώ. Το «Ginger Snaps» ξεπρόβαλλε στην εκκίνηση της δεκαετίας 00s όντας μια φρέσκια πρόταση που συνδύαζε νεανικό τρόμο και λυκανθρωπία μέσα από μια δυνατή, καλογραμμένη και συγκινητική ιστορία. Η πετυχημένη συνταγή άφησε θετικές εντυπώσεις σε κοινό και κριτικούς, με τις διεθνείς διακρίσεις να έρχονται η μια μετά την άλλη.
Οι Ginger και Brigitte είναι δύο αγαπημένες αδερφές που ακολουθούν την γκόθικ κουλτούρα. Η συμπάθειά τους για το θάνατο εκδηλώνεται μέσα από τις αριστοτεχνικές, μακάβριες φωτογραφίες με πόζες θανάτου που συγκεντρώνουν στο πλαίσιο μιας σχολικής εργασίας (!). Όταν η Ginger δαγκώνεται από ένα λυκάνθρωπο η αδερφή της επιδίδεται σε μια αγωνιώδη και αγχωτική προσπάθεια να την απαλλάξει από τις μαρτυρικές αλλαγές που βαθμιαία επέρχονται.
Η σεξουαλική ορμή της Ginger εντείνεται παράλογα, η συμπεριφορά της γίνεται επιθετική και διάφορα αφύσικα χαρακτηριστικά εμφανίζονται στο σώμα της (ουρά, τρίχες, κοφτερά νύχια κλπ). Θα καταφέρει η Brigitte να σώσει την αδερφή της προτού είναι αργά για όλους; Και πόσο εύκολη είναι η αντιμετώπιση μιας «πάθησης» που ξεφεύγει από κάθε λογικό όριο;
Το «Ginger Snaps» γυρίστηκε μέσα σε 6 εβδομάδες και ήταν το 5ο πιο προσοδοφόρο καναδέζικο φιλμ για το 2001. Επίσης χρειάστηκαν 6 μήνες για τους παραγωγούς προκειμένου να βρουν τις κατάλληλες ηθοποιούς για τις Ginger και Brigitte.
Σημείο αναφοράς αποτελεί η καταπληκτική απόδοση των δύο ηθοποιών-πρωταγωνιστριών του «Ginger Snaps». Οι Emily Perkins και Katharine Isabelle δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και μόνες τους κρατάνε ολόκληρη την ταινία. Ενσαρκώνουν άψογα τις δύο αγαπημένες, αχώριστες αδερφές, έτοιμες να κάνουν τα πάντα η μια για την άλλη, ακόμα και να θυσιαστούν. Η ταινία χρησιμοποιεί περίτεχνα την λυκανθρωπία ως αλληγορία για το πέρασμα στην ταραγμένη εφηβική ζωή με όλες τις ψυχικές και σωματικές αλλαγές που την χαρακτηρίζουν.
Παρά το νεανικό του αέρα το «Ginger Snaps» δεν ξεπέφτει στο βούρκο των ανούσιων νεανικών χαζοταινιών τρόμου και παρότι δεν είναι απαλλαγμένο από τα κλισέ, τα ενσωματώνει προσεκτικά στην αφήγησή χωρίς να καταντά γραφικό. Διαθέτει νεανική αύρα αλλά και σοβαρότητα. Είναι βίαιο αλλά και δραματικό ταυτόχρονα.
Αυτό που προσωπικά με ενόχλησε ήταν οι ιδιόρρυθμες μορφές των λυκάνθρωπων που τις περίμενα περισσότερο τριχωτές. Εδώ παραείναι «καραφλοί». Πάντως από επικινδυνότητα και οργή δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους συναδέλφους τους στις κλασικές ταινίες του είδους. Και σκεφτείτε ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν εφέ από CGI αλλά μόνο προσθετικά και make-up. Λίγες σεναριακές υπερβολές είναι σίγουρα υποφερτές.
Μιλάμε λοιπόν για μια σοβαρή ταινία λυκανθρωπίας με ξεχωριστό στιλ και προσεγμένη σκηνοθεσία. Βαθύτερη απ’ όσο δείχνει αλλά όχι ακίνδυνη. Οι φίλοι των λυκάνθρωπων πρέπει να δουν το «Ginger Snaps» οπωσδήποτε. Αλλά εκτιμώ ότι γενικότερα οι φίλοι των ποιοτικών ταινιών τρόμου θα το βρουν αρκετά ενδιαφέρον σαν φιλμ.
