Αναμφίβολα το «Halloween» είναι η πιο σημαντική ταινία του γίγαντα John Carpenter και κατέχει ξεχωριστή θέση στον τομέα των slashers αφού χωρίς να είναι το πρώτο στη συγκεκριμένη υποκατηγορία, έδωσε το μεγάλο έναυσμα για την ασταμάτητη παραγωγή ταινιών slasher που ακολούθησε. Ταυτόχρονα δημιούργησε έναν από τους πιο cult «κακούς» του σινεμά τρόμου, τον ψυχρό, ανέκφραστο και ανίκητο Michael Myers.
Με πενιχρό προϋπολογισμό και εκθαμβωτικά αποτελέσματα στο box office, το «Halloween» έχει καθιερωθεί ως κλασικό στον χώρο του τρόμου. Αφηγείται την τραγική ιστορία του Michael Myers ο οποίος στα παιδικά του χρόνια δολοφόνησε τη μεγαλύτερη αδερφή του τη νύχτα του Halloween στις 31 Οκτώβρη του 1963 και κλείστηκε σε ίδρυμα μένοντας βουβός για 15 χρόνια. Ένα βράδυ ο επικίνδυνος Michael το σκάει από το ψυχιατρείο και επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος, στην πόλη των παιδικών του χρόνων όπου θα βάλει στόχο τη νεαρή babysitter Laurie Strode και τους φίλους της. Ταυτόχρονα ο γιατρός που τον παρακολουθούσε όλα αυτά τα χρόνια, ακολουθά τα ίχνη του Michael και γνωρίζοντας πόσο επικίνδυνος είναι προσπαθεί να τον εντοπίσει σε συνεργασία με την αστυνομία προτού είναι αργά. Η νύχτα του Halloween προμηνύεται δραματική και αγωνιώδης…
To «Halloween» γυρίστηκε μέσα σε 21 ημέρες τον Απρίλη του 1978. Με έναν προϋπολογισμό 320.000 δολαρίων, έγινε το πιο προσοδοφόρο ανεξάρτητο φιλμ μέχρι εκείνη την εποχή. Η Jamie Lee Curtis που έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο με το «Halloween», έλαβε 8000 δολάρια.
Η ιδιαιτερότητα του «Halloween» έγκειται στο ότι δεν χρησιμοποιεί εφέ αίματος για να τρομάξει ή να σοκάρει τον θεατή αλλά στηρίζεται στην σκοτεινή φωτογραφία και την απειλητική ατμόσφαιρα εν αντιθέσει με πολλές παραπλήσιες ταινίες τρόμου/slasher γεμάτες αιματηρές σκηνές, συχνά σε παράλογο βαθμό. Εδώ το gore είναι πραγματικά απειροελάχιστο αλλά αυτό δεν χτυπάει καθόλου αρνητικά. Χαρακτηριστικές είναι επίσης οι σκηνές όπου ο Michael Myers παρακολουθεί τα υποψήφια θύματά του την ώρα που οι θεατές φρικάρουν ακούγοντας την ανατριχιαστική του ανάσα. Άλλο ένα σήμα κατατεθέν του «Halloween» είναι η καταπληκτική μουσική του επένδυση, γραμμένη από τον ίδιο τον Carpenter. Πρόκειται για ένα απλό κομμάτι στο πιάνο αλλά με τόσο σκοτεινή και απειλητική διάθεση που σπάνια συναντάμε σε ταινία τρόμου. Αναμφίβολα από τα καλύτερα και χαρακτηριστικότερα μουσικά θέματα που έχουν υπάρξει στον κινηματογράφο. Η τρομακτική φιγούρα του Michael Myers δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι μια ιστορία από μόνη της!
Εξαιρετική θεωρείται γενικότερα η σκηνοθετική δουλειά του Carpenter από το ξεκίνημα μέχρι το τέλος του φιλμ. Η αρχική φωτεινή κολοκύθα σε σκοτεινό φόντο που μας βάζει στο κλίμα, ο στιλάτος φόνος της αδερφής του Michael Myers τον οποίο παρακολουθούμε μέσα από τη μάσκα του μικρού φονιά, τα σκοτεινά πλάνα στο σπίτι της φίλης της Laurie όπου εκτυλίσσονται οι περισσότεροι φόνοι και πολλά ακόμα καλοφτιαγμένα μέρη επιβεβαιώνουν την απαράμιλλη σκηνοθετική δεινότητα του Carpenter. Αξιομνημόνευτες είναι φυσικά και οι ερμηνείες των Jamie Lee Curtis και Donald Pleasence. Οι δύο ηθοποιοί συμβάλλουν τα μέγιστα στην διαμόρφωση της τρομακτικής ταυτότητας του «Halloween» με τις νευρικές και αγωνιώδεις αντιδράσεις τους.
Κάποιες σεναριακές αφέλειες υπάρχουν, ειδικά στις σεκάνς που η Laurie αντιμετωπίζει τον Myers, αλλά ευτυχώς δεν στέκονται ικανές να πλήξουν σοβαρά την υψηλή ποιοτική αξία της ταινίας. Γενικά είναι απαραίτητο να δείτε (όσοι δεν το έχετε ήδη κάνει) το «Halloween» όχι μόνο για την αναντίρρητη ιστορική του αξία αλλά και επειδή είναι μια πραγματικά σπουδαία ταινία, μια αυθεντική ταινία τρόμου.
Θετικά: Η χαρακτηριστική, πρωτότυπη, πρωτοποριακή, μοναδική σκηνοθεσία του Carpenter, η κλασική τρομακτική μουσική-παντοτινό σήμα κατατεθέν του φιλμ, η καθιέρωση ενός κλασικού πλέον σφαγέα στη σκηνή του τρόμου.
Αρνητικά: Περιστασιακές αφέλειες στο σενάριο που γενικά δεν πολυενοχλούν.
Συμπέρασμα: Όλο χωρίς ενδοιασμούς. Για να δείτε από πού ξεκίνησαν τα περισσότερα στην διάσημη υποκατηγορία του slasher. Από τις κλασικότερες ταινίες τρόμου όλων των εποχών.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Ο ιστορικός πλέον φόνος της αδερφής του Michael Myers που ισοδυναμεί με τη γέννηση ενός διάσημου φονιά, από τους πιο άγριους στην ιστορία του κινηματογράφου. Η σκηνοθετική ευφυΐα του Carpenter να τον παρουσιάσει μέσα από τα μάτια του ίδιου του δράστη είναι όλα τα λεφτά!
- Ο επίσης κλασικός φόνος του Bob, ενός φίλου της Laurie. Ο Michael Mayers κοιτά με ευχαρίστηση το θύμα που μόλις κάρφωσε στον τοίχο κι εμείς θαυμάζουμε ακόμα μια φορά την σκηνοθετική μαεστρία του Carpenter.
- Η ανυπέρβλητη μουσική που συμβάλλει τόσο καθοριστικά στην δημιουργία σκοτεινής ατμόσφαιρας όσο λίγα μουσικά θέματα μπορούν να το κάνουν!
- Και last but not least ο επιβλητικός χαρακτήρας του Michael Myers με το παγωμένο βλέμμα και την τρομακτική μάσκα που κρύβει την ακόμη πιο φρικιαστική όψη ενός ιστορικού κινηματογραφικού δολοφόνου!
