Μετά το επιτυχημένο εμπορικά αλλά και σε επίπεδο κριτικών «Halloween» του 2018, ήρθε το πολυαναμενόμενο sequel. Με τον πιο «βίαιο» τίτλο, το «Halloween Kills» φιλοδοξεί να συνεχίσει το λουτρό αίματος που ξεκίνησε ή ορθότερα επανέφερε ο προκάτοχός του πατώντας στο μύθο του ιστορικού Halloween του 1979.
Ο David Gordon Green έχοντας τη φόρα από το προηγούμενο φιλμ εξαπολύει στους δρόμους της Haddonfield έναν λυσσασμένο για αίμα Michael Myers που δείχνει ασταμάτητος. Στο πέρασμά του σκορπίζει τον όλεθρο. Ελάχιστοι από αυτούς που θα τον συναντήσουν καταφέρνουν να επιβιώσουν. Αυτή τη φορά βέβαια οι κάτοικοι της πόλης εμφανίζονται αποφασισμένοι να ανταποδώσουν τη βία απέναντι στον αδυσώπητο Myers και μετατρέπονται σε σκυλιά του πολέμου. Η σύγκρουση θα είναι καταιγιστική.
Το «Halloween Kills» είναι μια ταινία που δεν κάνει εκπτώσεις όσον αφορά το αίμα και τον θάνατο. Όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, μπορούν να θανατωθούν στα χέρια του Myers. Πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι, νέοι ή ηλικιωμένοι, άντρες ή γυναίκες, πολίτες ή ένοπλοι αστυνομικοί…όλοι βρίσκονται στο φονικό μενού του θρυλικού φονιά. Οι σκηνές φόνων είναι πολυάριθμες και αποτρόπαιες. Οποιοδήποτε αντικείμενο γίνεται φονικό όπλο στα χέρια του Michael Myers.
Με άλλα λόγια, αν είστε λάτρης του slasher και της splatterιάς, αποκλείεται να απογοητευτείτε από το «Halloween Kills». Αν όμως ψάχνετε κάποια βαθύτερη ιστορία και σεναριακή ευρηματικότητα μάλλον θα πρέπει να στραφείτε αλλού. Το φιλμ προορίζεται για τους λάτρεις του franchise οι οποίοι πλέον μπορούν να απολαύσουν τον αγαπημένο τους μασκοφόρο δολοφόνο στην πιο extreme εκδοχή του.
Οι 12 κολοκύθες στους τίτλους έναρξης υπονοούν τις 12 ταινίες του Halloween franchise.
Για να πούμε την αλήθεια όμως θα θέλαμε κάτι παραπάνω από την ωμή βία που προσφέρει το «Halloween Kills». Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολη η καινοτομία σε μια ταινία που αυτοπεριορίζεται στον κόσμο του Michael Myers και της ταλαιπωρημένης αδερφής του Laurie Strode. Λίγες δόσεις εμπνευσμένης διαφοροποίησης θα βοηθούσαν την ταινία να αναπνεύσει καλύτερα πιστεύω. Και μιας και ανέφερα την Laurie, πραγματικά ήταν κρίμα που ο ρόλος της Jamie Lee Curtis περιορίστηκε τόσο πολύ σε αυτό το sequel. Την περιμέναμε πιο δραστήρια απ’ το να αναλώνεται σε ρόλο κουτσομπόλας που φλερτάρει με τραυματισμένο μπάτσο στο νοσοκομείο.
Το σενάριο εκτός από πεζό είναι και αφελές σε σημεία. Για παράδειγμα βλέπουμε τους χαρακτήρες να παίρνουν χαζές αποφάσεις σε κάποιες στιγμές ενώ η κλιμάκωση στο νοσοκομείο με τον κόσμο εντός του να μετατρέπεται σε αγριεμένη μάζα ήταν εντελώς μη ρεαλιστική. Λίγες φορές το φιλμ προσπαθεί να φιλοσοφήσει πάνω στην βίαιη φύση του ανθρώπου και στο πόσο εύκολο είναι να βγει από μέσα μας το τέρας που κρύβουμε. Άλλοτε καταπιάνεται και με την έννοια της αυτοδικίας.
Αυτές οι προσπάθειες προσωπικά με άφησαν αδιάφορο καθώς δεν έδεναν καλά με την υπόλοιπη ιστορία, ήταν αποπροσανατολιστικές και επιτηδευμένες. Πάντως ευχαριστήθηκα το αιματοκύλισμα και την συνολική ένταση του έργου. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν καλύτερο από το προηγούμενο Halloween, αλλά μας κράτησε το ενδιαφέρον για τη συνέχεια που ελπίζουμε να είναι και το τελικό επεισόδιο σε αυτό το κρεσέντο βίας.
Θετικά: Πλούσιο αιματοκύλισμα με βίαιους και ευρηματικούς φόνους, συνεχής δράση, ωραία μουσικά θέματα
Αρνητικά: Ρηχό σενάριο, υπερβολικά πολλοί χαρακτήρες, ο υποβιβασμός της Jamie Lee Curtis σε ρόλο κομπάρσου.
Συμπέρασμα: Αιματηρό sequel με εντυπωσιακούς φόνους αλλά χωρίς σεναριακό βάθος.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η εντυπωσιακή σύγκρουση του Michael Myers με τους πυροσβέστες.
- Το κάρφωμα ενός λαιμού με μακρόστενη λάμπα.
- Η ανατριχιαστική εξόρυξη των οφθαλμών ενός θύματος.
- Μια σοκαριστική πτώση από κτίριο.