Μετά από δύο χρόνια αναμονής, το sequel του Happy Death Day, φτάνει επιτέλους στη μεγάλη οθόνη. Η φρεσκάδα, ο χαβαλές και η δημιουργικότητα του αρχικού φιλμ, οπωσδήποτε ανέβασαν τον πήχη των προσδοκιών μας. Το Happy Death Day2U στέκεται άξια δίπλα στον προκάτοχό του προσθέτοντας ενδιαφέρουσες πινελιές επιστημονικής φαντασίας στην αφήγηση.
Με αυτές τις sci-fi προσθήκες γίνεται απόπειρα να εξηγηθεί σε γενικές γραμμές ο εγκλωβισμός της ηρωίδας Tree στον χρονικό βρόχο όπου αναγκάζεται να υποφέρει ξανά και ξανά οδυνηρούς θανάτους με βασικό δράστη τον μασκοφόρο φονιά Babyface. Η μεταφορά της πρωταγωνίστριας σε άλλη διάσταση με εναλλακτικά δεδομένα από το περιβάλλον της είναι από τις πιο πικάντικες καινοτομίες που πετυχαίνει το Happy death Day 2U.
Γενικά τα sci-fi στοιχεία δένουν κακά με τον slasher κορμό και την κωμική διάθεση καθιστώντας το τελικό κινηματογραφικό προϊόν διασκεδαστικότατο. Θέλει όμως και λίγο ανοιχτό μυαλό για να δεχτεί κανείς όλες αυτές τις καινοφανείς ιδέες που τόσο τολμηρά μας σερβίρει ο Christopher Landon.
Για τις σκηνές που γυρίστηκαν στο νοσοκομείο του Πανεπιστημίου τα σκηνικά έπρεπε να στηθούν από την αρχή καθώς το εσωτερικό του αληθινού νοσοκομείου που χρησιμοποιήθηκε για τα γυρίσματα του πρώτου φιλμ είχε καταστραφεί.
Αν και το φιλμ δεν ισοδυναμεί με πάρτι gore και αίματος, κάποιες φορές γίνεται αρκετά βίαιο. Οι ευρηματικοί θάνατοι της πρωταγωνίστριας με σκοπό την διόρθωση της ροής των γεγονότων πραγματοποιούνται συχνά με σκληρούς τρόπους. Είναι αποτρόπαιοι στη σύλληψη αλλά όχι στην εκτέλεση και την απεικόνιση λεπτομέρειας, χωρίς πάντως να χάνουν σημαντικά τη δυναμική τους.
Η ηθοποιία είναι καλή για τα κωμικά standards της ταινίας. Εκεί που υστερεί το Happy Death Day 2U είναι στο σεναριακό κομμάτι και στους χαρακτήρες. Το πρώτο καταφεύγει σε διάφορες υπερβολές ή λαβυρινθώδεις καταστάσεις ενώ οι δεύτεροι είναι μάλλον υπερβολικά πολλοί μπαχαλοποιώντας κάπως την ιστορία.
Ωστόσο, η συνολική εικόνα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες που δεν ήταν άλλες από μια ψυχαγωγική εμπειρία τρόμου και κωμωδίας όπου θα διασαφηνίζονται τα ερωτηματικά που προέκυψαν από την πρώτη ταινία. Είναι ένα sequel που έχει λόγο και νόημα ύπαρξης, κάτι που δεν είναι ο κανόνας για πολλές ταινίες τρόμου της νεότερης εποχής. Κι αυτό λέει πολλά.
Θετικά: Ενδιαφέροντα sci-fi στοιχεία, πλούσια δράση, μερικές ευφάνταστες σκηνές θανάτων και φόνων, πετυχημένο χιούμορ.
Αρνητικά: Διάφορες σεναριακές υπερβολές και κακοτοπιές. Πληθώρα χαρακτήρων που δεν χρειάζονταν.
Συμπέρασμα: Αξιοπρεπές και διασκεδαστικό sequel που αναμειγνύει με δεξιοτεχνία sci-fi, slasher και comedy στοιχεία.
Βαθμός:
Gore:
👆 Οι καλύτερες σκηνές (spoilers):
- Η απολαυστική slow motion σκηνή με την ενεργοποίηση του κβαντικού αντιδραστήρα που εκσφενδονίζει μακριά τους ήρωες.
- Όλες οι κωμικοτραγικές αυτοκτονίες της πρωταγωνίστριας Tree.
