Ο Jeremy Saulnier είναι ένας εξαιρετικά ενδιαφέρων σκηνοθέτης που έχει απασχολήσει συχνά τους φίλους των ταινιών θρίλερ και τρόμου τα τελευταία χρόνια. Αξιοπρόσεκτες και σπάνιας δυναμικής ταινίες του όπως τα Blue Ruin (2013) και Green Room (2015) προκάλεσαν αίσθηση και συζητήθηκαν πολύ στην πιάτσα των σινεφίλ. Κάτι ανάλογο έχει γίνει και για το πιο πρόσφατο κινηματογραφικό του πόνημα που φέρει τον επιβλητικό τίτλο «Hold The Dark».
Μπορεί να κατατάσσεται γενικά στις ταινίες θρίλερ/τρόμου όμως το «Hold the Dark» είναι κάτι πιο βαθύ και πολύπλοκο για να το περιορίσεις σε 1-2 ευρύτερες κατηγορίες. Πρόκειται για μια αλλόκοτη ταινία με βαριά ατμόσφαιρα και σκοτεινούς χαρακτήρες που αξιοποιεί περίτεχνα τα στοιχεία του δράματος, του ψυχολογικού τρόμου και της αιματοβαμμένης βίας φτάνοντας σε ένα αρκετά ικανοποιητικό -αν και όχι χωρίς κακοτοπιές- αποτέλεσμα.
Το φιλμ ξεκινάει με φαινομενικά απλό τρόπο. Μια θλιμμένη μητέρα ονόματι Medora προσκαλεί στο σπίτι της σε ένα απομονωμένο χωριό της Αλάσκας τον συγγραφέα Russel Core ο οποίος τυχαίνει να μελετά τη συμπεριφορά των λύκων. Ο λόγος μοιάζει εντελώς παράξενος και «βολικός» καθώς η Medora ισχυρίζεται ότι οι αγέλες λύκων ευθύνονται για την αρπαγή του γιου της και άλλων δύο παιδιών της περιοχής.
Κι ενώ συνταρακτικές αποκαλύψεις έρχονται γρήγορα στο προσκήνιο, επιστρέφει στο σπίτι μετά από μεγάλο διάστημα απουσίας του στον πόλεμο του Ιράκ ο σύζυγος της Medora ονόματι Vernon λαμβάνοντας κι αυτός με τη σειρά του τα δυσάρεστα νέα. Αυτό που ακολουθεί όμως δεν είναι ό,τι θα περίμενε κανείς από μια υπόθεση αναζήτησης χαμένων προσώπων αλλά ένα απίστευτο ξέσπασμα βίας που εγκλωβίζει τους πρωταγωνιστές στα πιο σκοτεινά βάθη της ανθρώπινης ψυχής.
Η ταινία βασίζεται στο ομότιτλο μυθιστόρημα του William Giraldi που εκδόθηκε το 2014.
Η σεναριακή ανατροπή είναι ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του «Hold the Dark». Μαζί με την πλούσια σκιαγράφηση των χαρακτήρων, την βαριά ατμόσφαιρα και την απεικόνιση σοκαριστικών ωμοτήτων το φιλμ ξεφεύγει από τα όρια του «λογικού» παρασέρνοντας τον θεατή σε ένα εφιαλτικό ταξίδι όπου κανένας δεν είναι ασφαλής.
Εντυπωσιακή είναι και η φωτογραφία από την χιονισμένη ύπαιθρο όπου διαδραματίζεται μεγάλο μέρος της ιστορίας. Τα φολκλορικά και σαμανιστικά στοιχεία προσδίδουν μια γοητευτική εσωτερικότητα στο «Hold the Dark» που σίγουρα δεν είναι μια ταινία για πολλούς με τον αντιεμπορικό της χαρακτήρα να γίνεται φανερός από νωρίς.
Το περιθώριο για ερμηνείες και αποσυμβολισμούς είναι μεγάλο. Βέβαια αυτή η δαιδαλώδης δομή δεν ενεργεί συνεχώς υπέρ της ταινίας. Κάποια σημεία της ιστορίας έχρηζαν περισσότερης φροντίδας ενώ η διάρκεια και το tempo όφειλαν να συρρικνωθούν και να επιταχυνθούν αντίστοιχα προς όφελος της ουσίας. Με άλλα λόγια το φιλμ είναι μεν βαθύ και φιλοσοφημένο αλλά σποραδικά γίνεται ενοχλητικά λαβυρινθώδες και δυσνόητο ακόμα και για τους λάτρεις των ασυνήθιστων φιλμικών πειραματισμών.
Το σίγουρο είναι ότι ο Jeremy Saulnier κατόρθωσε να φτιάξει άλλη μια ξεχωριστή ταινία επιβεβαιώνοντας ότι είναι ένας σκηνοθέτης με ιδιαίτερο ύφος και δημιουργικό μυαλό αποτυπώνοντας το ξεχωριστό ταλέντο του στα υποβλητικά πλάνα των ταινιών του. Αναμένουμε με ενδιαφέρον τις επόμενες δουλειές του.
