Το σπίτι του θανάτου (House of Wax) Review: Τρόμος φτιαγμένος από κερί

Το φιλμ, αν και σκηνικά καλοδουλεμένο, πάσχει από την ίδια «αρρώστια» του horror των 00’s: οι εταιρείες παραγωγής δεν είχαν φρέσκο υλικό και ανακύκλωναν πλοκές περασμένων δεκαετιών σε μορφή remake. Αν και υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα (βλέπε The Texas Chainsaw Massacre του 2003), η συγκεκριμένη προσπαθεί να προτείνει κάτι νέο -αλλά δεν τα καταφέρνει πάντα.

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν είναι απολαυστική. Οι σκηνές αγωνίας και κυνηγητού είναι σφιχτοραμμένες, ενώ τα αιματοβαμμένα εφέ είναι σε ικανοποιητικό βαθμό και πλήρως ανατριχιαστικά. Ειδική μνεία αξίζει το ίδιο το μουσείο, μιας και στην πλειονότητά τους, όλα τα σκηνικά είναι κατασκευασμένα από πραγματικό κερί.

Πρόκειται για remake του φιλμ με τον ίδιο τίτλο του 1953, που με τη σειρά του αποτελεί remake της ταινίας Mystery of the Wax Museum του 1933.

Παρόλο που η ελληνική διανομή φέρει τον ανέμπνευστο τίτλο Το Σπίτι του Θανάτου, αξίζει να τονιστεί η προσπάθεια των σεναριογράφων για μια μεταθεματική αλληγορία μεταξύ των πρωταγωνιστών. Το «καλό εναντίον κακού» περικλείει μια διάσταση που αφορά την αγάπη και την αφοσίωση, αλλά η δομή της ταινίας δεν αφήνει αρκετό χώρο για την ανάπτυξή της. Αν προσθέσουμε και την κάπως κραυγαλέα συμμετοχή της Πάρις Χίλτον, το πράγμα γλιστρά ελαφρά αλλά επικίνδυνα προς το κιτς.

Μην περιμένετε, λοιπόν, κάτι που δεν έχετε ξαναδεί. Αν αρκεστείτε στο γεγονός ότι η ταινία είναι αυτό που είναι, χωρίς να βασανίζεστε με θεωρίες για το ποιος είναι ο δολοφόνος, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα περάσετε μια διασκεδαστική βραδιά τρόμου. Προσκαλέστε φίλους, φτιάξτε μπόλικο ποπ κορν και μείνετε μακριά από αναμμένα κεριά -για το καλό σας.

Καλοδουλεμένες σκηνές αγωνίας, υποβλητικά σκηνικά, ικανοποιητικό gore, μεταθεματική διάσταση.

Υποτονικοί χαρακτήρες, κλισέ χτισμένα πάνω σε κλισέ, αναξιοποίητες ευκαιρίες για πιο σφιχτή πλοκή.

Η δολοφονία ενός μέλους της παρέας με μεταλλική ράβδο στο κεφάλι.
Το κόψιμο του αχίλλειου τένοντα ενός θύματος με ψαλίδι.
Η βίαιη αποκοπή ενός δαχτύλου με πένσα.