Μία από τις διασημότερες και πολυσυζητημένες ταινίες τρόμου με λυκάνθρωπους είναι το «The Howling» που ξεπήδησε στην αυγή των 80s, συνεισφέροντας στη γενικότερη τρέλα με λυκανθρωπικές ταινίες που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Ο ταλαντούχος Joe Dante (σκηνοθέτης του θρυλικού «Gremlins») μετουσιώνοντας σε ταινία μέσω αρκετών γόνιμων αλλαγών ένα παλιότερο μυθιστόρημα του 1977 γραμμένο από τον Gary Brandner, κατάφερε να φτιάξει ένα έργο που θεωρείται δικαιολογημένα από τα κορυφαία στη συγκεκριμένη υποκατηγορία.
Το «The Howling» ξεκινάει ατμοσφαιρικά αποπνέοντας μια μυστηριακή ατμόσφαιρα όπου λαμβάνουμε τις πρώτες λυκανθρωπικές νότες μέσω τηλεοπτικών παρουσιάσεων και σκίτσων. Η βασικότερη σκηνή του ξεκινήματος είναι η επίθεση που δέχεται η Karen White (Dee Wallace), μια παρουσιάστρια ειδήσεων μέσα σ’ ένα κατάστημα ερωτικών ταινιών από έναν κατά συρροή δολοφόνο. Η Karen συμμετείχε στο σχέδιο σύλληψης του εγκληματία που είχε οργανώσει η αστυνομία και ευτυχώς για την ίδια οι αστυνομικοί έφτασαν έγκαιρα στον τόπο του ραντεβού της, σκοτώνοντας τον φονιά. Ωστόσο, η Karen μετά το συμβάν υποφέρει από επιλεκτική αμνησία και φρικτούς εφιάλτες. Για να τα αντιμετωπίσει καταφεύγει στη βοήθεια του ψυχίατρου Dr Waggner ο οποίος τη συμβουλεύει να εγκατασταθεί προσωρινά σ’ ένα δασώδες μέρος έξω από την πόλη υπό την ονομασία «Αποικία» όπου βρίσκονται και άλλοι «ασθενείς». Η Karen μεταβαίνει στην «Αποικία» με τον σύζυγό της αλλά εκεί θα ανακαλύψει ότι κάτι δεν πάει καλά. Περίεργοι ήχοι από το δάσος, ουρλιαχτά λύκων και διάφορες συμπτώσεις στοιχειώνουν τη διαμονή της. Σύντομα θα διαπιστώσει ότι οι εφιάλτες της γίνονται πραγματικότητα.
Το «The Howling» πρώτα απ’ όλα έχει το προτέρημα να καθίσταται ατμοσφαιρικό από την αρχή. Η μυστηριακή ατμόσφαιρα δεν εγκαταλείπει σχεδόν ποτέ το φιλμ, αντιθέτως το διάστημα που η Karen παραμένει με τον σύζυγό της στην υπαίθρια «Αποικία» (το μεγαλύτερο μέρος του φιλμ δηλαδή) δυναμώνει όλο και περισσότερο. Λίγο τα δασώδη σκοτεινά τοπία, λίγο τα ουρλιαχτά λύκων από τα βάθη του δάσους, λίγο ο ερωτισμός, λίγο οι μυστηριώδεις χαρακτήρες που μπλέκονται στη ζωή του ζευγαριού και μπαίνουμε για τα καλά στο ελκυστικό κλίμα της ταινίας. Παράλληλα το φιλμ κινείται για μικρότερο διάστημα και σε δεύτερο ταμπλό, αυτό της πόλης όπου δύο συνεργάτες της Karen από το κανάλι προσπαθούν να μάθουν περισσότερα γύρω από τον αρχικό φονιά και περί των λυκάνθρωπων γενικότερα, μέχρι που οι ανακαλύψεις τους θα φέρουν κι αυτούς στο αλλόκοτο περιβάλλον της «Αποικίας» για να σώσουν την Karen.
Στο φιλμ υπάρχει και μια cameo εμφάνιση του τεράστιου Roger Corman. Είναι ο άνδρας που περιμένει να χρησιμοποιήσει τον τηλεφωνικό θάλαμο μετά την Dee Wallace.
Το «The Howling» εκτός από την γοητευτικά σκοτεινή ατμόσφαιρα περιέχει και δύο μνημειώδεις σκηνές μεταμορφώσεων σε λυκάνθρωπο που ακόμα και σήμερα δεν φαίνεται να βρίσκουν εύκολα ανταγωνιστές. Οι σκηνές βίας δεν είναι πολλές αλλά δεν βρίσκεται εκεί η αξία του «The Howling». Τα κλισαρισμένα μοτίβα γύρω από το θρύλο των λυκανθρώπων δεν λείπουν αλλά δεν ενοχλούν καθόλου αφού η ευχάριστη ροή της ταινίας απορροφά τον θεατή. Οι γοητευτικές θηλυκές παρουσίες των Dee Wallace και Elisabeth Brooks σε εκ διαμέτρου αντίθετους ρόλους προσθέτουν μία ακόμα σαγηνευτική πινελιά στο φιλμ. Το φινάλε είναι απλά συγκλονιστικό με τις δραματικές του εικόνες να αποτελούν το ιδανικό επιστέγασμα για αυτή την αξιέπαινη προσπάθεια του Joe Dante.
Το γύρισμα ποιοτικών ταινιών τρόμου με θεματολογία τους λυκάνθρωπους δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Όμως η μαεστρία και η ευρηματικότητα του σκηνοθέτη μαζί με την καθοριστική συμβολή των ηθοποιών στο όλο θέαμα του «The Howling» προσφέρουν μια σπουδαία ταινία η οποία συνδυάζει καταπληκτικά το συναίσθημα με τη λυκανθρωπία και τον τρόμο.
