Το «Huesera: The Bone Woman» είναι καρπός συνεργασίας Μεξικού και Περού, μια όχι και τόσο συχνή κινηματογραφική «συμμαχία» θα λέγαμε. Όπως και το πρόσφατο «Bed Rest» (2022) επικεντρώνεται σε μια έγκυο γυναίκα που αντιμετωπίζει υπερφυσικές ή φανταστικές απειλές και φτάνει στα όρια της ψυχικής κατάρρευσης. Μόνο που το παρόν φιλμ είναι σαφώς ανώτερο από το «Bed Rest». Ας τα δούμε όμως αναλυτικότερα.
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από την Valeria, μια παντρεμένη γυναίκα με «αλήτικο» παρελθόν που έχει μείνει έγκυος. Κι ενώ περιμένει πώς και πώς την έλευση του βρέφους με τον αγαπημένο της σύζυγο, η ζωή της μετατρέπεται σε εφιάλτη όταν μια σκοτεινή, απειλητική γυναικεία φιγούρα με τάση να σπάει τα οστά της, πολιορκεί την άτυχη Valeria. Τι συμβαίνει και ποιος ο λόγος που η ηρωίδα μας ταλαιπωρείται από αυτή την φρικτή οπτασία; Είναι αληθινή η δαιμονική οντότητα ή μήπως κάτι παίζει με την ψυχική και διανοητική κατάσταση της πρωταγωνίστριάς μας;
Το φιλμ ακολουθεί την «λογική» ταινιών τρόμου με διφορούμενη οπτική όπως το μοντέρνο κλασικό «The Babadook» (2014). Τροφοδοτεί δηλαδή την ερμηνευτική διάθεση του θεατή αναφορικά με τα μεταφυσικά συμβάντα που βλέπουμε. Συμβαίνουν στην πραγματικότητα ή αποτελούν αποκύημα της φαντασίας της πρωταγωνίστριας; Αλληγορικός τρόμος ή μία ακόμα εμμονή στις απλοϊκές, διαβολικές οντότητες του κόσμου του υπερφυσικού; Καλύτερα να απαντήσετε μόνοι στο ερώτημα βλέποντας την ταινία. Έτσι έχει και περισσότερο ενδιαφέρον άλλωστε.
Το φιλμ έκανε πρεμιέρα στο Tribeca Festival της Νέας Υόρκης τον Ιούνιο του 2022.
To «Huesera: The Bone Woman», παρά την εντύπωση της τετριμμένης ταινίας που αρχικά δίνει, στην πορεία αποδεικνύεται απρόσμενα φρέσκο και δημιουργικό. Όχι ότι φτάνει σε αριστουργηματικά επίπεδα αλλά τουλάχιστον χρησιμοποιεί τεχνικές τρομάγματος που δεν βλέπουμε συχνά στις σύγχρονες ταινίες τρόμου. Για παράδειγμα αντί για τις τυπικές jump scares, αξιοποιεί την αργόσυρτη κίνηση της ανατριχιαστικής γυναικείας φιγούρας κλιμακώνοντας το αίσθημα ανησυχίας βήμα προς βήμα. Και πιστέψτε με αυτή η τεχνική δεν είναι καθόλου κατώτερη από τα απότομα τρομάγματα.
Στα θετικά του έργου θα έβαζα οπωσδήποτε και τις ρεαλιστικές ερμηνείες των ηθοποιών. Τόσο η πρωταγωνίστρια Natalia Solián όσο και ο συμπαθητικός τυπάκος που υποδύεται τον σύζυγο, τα πάνε περίφημα και βγάζουν πολύ καλή χημεία στις μεταξύ τους συνομιλίες και στην όλη επαφή τους. Στην πλοκή μπλέκονται και άλλοι ενδιαφέροντες χαρακτήρες όπως η θεία και μια πρώην φίλη της Valeria από το αμαρτωλό παρελθόν της. Εκείνα δε τα πιτσιρίκια που καλείται να φυλάξει για ένα βράδυ η Valeria είναι πραγματικά διαβολάκια.
Αποκρουστικά θεαματικές είναι και όλες οι σκηνές των σπασμένων οστών και μερών σώματος που παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα κατά τις εμφανίσεις της δαιμονικής γυναίκας. Στον αντίποδα, το φιλμ δεν προσπαθεί μόνο να σοκάρει αλλά και να προβληματίσει με έννοιες όπως η πίεση που δέχονται μερικές γυναίκες για εγκυμοσύνη από τον περίγυρό τους καθώς και τα τοξικά σχόλια της κοινωνίας για το ποιος έχει την ικανότητα να γίνει γονέας. Καλοδεχούμενη λοιπόν και η ηθική διάσταση που δίνει το έργο μέσα από τις εξελίξεις του. Λίγη τροφή για σκέψη δεν βλάπτει.
Αυτά που με χάλασαν από το «Huesera: The Bone Woman» ήταν ο αισθητά βραδύς ρυθμός και το προβληματικής έμπνευσης φινάλε. Η αναμέτρηση της ηρωίδας με το κακό μέσα στα πλαίσια μαγικών τελετών και ακατανόητων εξορκισμών θεωρώ πως απέτυχε να δώσει έναν ιδανικό επίλογο με καθαρότητα. Αντιθέτως «κατάφερε» να θολώσει το τοπίο δίνοντας την εντύπωση της διεκπεραιωτικής διαδικασίας για να πάμε σε αναγκαστική λήξη του δράματος.
Συνολικά όμως το «Huesera: The Bone Woman» κερδίζει τις εντυπώσεις παρά τα λίγα αρνητικά στοιχεία του. Είναι αληθινά τρομακτικό, με πυκνή ατμόσφαιρα απειλής και απόγνωσης, με εξάρσεις ευρηματικότητας και έξυπνα βίαιο με σοκαριστικές σκηνές που παγώνουν το αίμα. Θα αρέσει σε ευρεία γκάμα θεατών, τουτέστιν αυτών που προτιμούν τον ψυχολογικό τρόμο αλλά και αυτών που γουστάρουν ακραίο gore. Τσεκάρετέ το και δεν θα το μετανιώσετε.