Μετά από τον θάνατο της μητέρας της, η Κουίν επισκέπτεται την Ελίζ για να την βοηθήσει να επικοινωνήσει με την μητέρα της. Η Ελίζ είναι αρκετά διστακτική στην αρχή μιας και η ικανότητά της να πηγαίνει στον κόσμο των νεκρών της έχει κοστίσει και είναι πολύ επικίνδυνη πια για εκείνη. Ενώ κάνουν μια πρώτη συνεδρία καταλαβαίνει πως η Κουίν κινδυνεύει και αρνείται να την βοηθήσει ζητώντας της μάλιστα να μην προσπαθήσει να ξαναεπικοινωνήσει με την μητέρα της. Λίγες μέρες αργότερα η Κουίν τραυματίζεται σοβαρά από αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να καθηλωθεί σε αναπηρικό καροτσάκι. Και από εδώ ξεκινάνε όλα. Ένα κακόβουλο πνεύμα στοιχειώνει την Κουίν και η μόνη που μπορεί να την βοηθήσει είναι η Ελίζ.
Και η πολυαναμενόμενη ταινία του 2015 βγήκε επιτέλους στους κινηματογράφους. Σκηνοθέτης και σεναριογράφος αυτή την φορά ο Leigh Whannel και μάλιστα κάνει και το ντεμπούτο του και στο ρόλο του παραγωγού ο James Wan. Έχουμε την κλασσική συνταγή του Insidious. Δηλαδή η ταινία είναι σκοτεινή, αρκετά σκοτεινή, ατμοσφαιρική, γεμάτη με jump scares, εξαίρετη μουσική επένδυση. Η επιτυχία της λοιπόν είναι δεδομένη κατά την άποψη μου. Την περίμενα με αγωνία και μάλιστα είχα ξαναδεί και τις προηγούμενες για να τις «φρεσκάρω» στην μνήμη μου.
Γίνονται πολλές αναφορές σε δαίμονες που είδαμε στο Insidious 1 και 2.
Δεν με απογοήτευσε καθόλου τολμώ να πω. Στέκεται επάξια απέναντι στις άλλες δυο, πράγμα σπάνιο όταν πρόκειται για συνέχειες ή prequel όπως είναι η συγκεκριμένη. Το μόνο αρνητικό που μπορώ να βρω είναι πως θυμίζει κάτι από Jessabelle. Και οι δυο πρωταγωνίστριες είναι καθηλωμένες σε αναπηρικό καροτσάκι, στοιχειώνονται από κάποιο κακόβουλο πλάσμα και έχουν χάσει τις μητέρες τους. Αλλά κανείς δεν είναι τέλος και όπως έχουμε ξαναπεί παρθενογένεση δεν υπάρχει.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό που μου άρεσε στην σκηνοθεσία είναι το χτίσιμο της αγωνίας και του τρόμου στις εκάστοτε σκηνές και πόσο μαεστρικά ο σκηνοθέτης αμέσως μετά σε χαλαρώνει. Μας λύνονται όλες οι απορίες για τις προηγούμενες δυο ταινίες τόσο σε επίπεδο που αφορά την ζωή της Ελίζ αλλά και ποια είναι η σχέση της με την οικογένεια Lambert μετά από την πρώτη γνωριμία της Ελίζ μαζί της. Μαεστρικά σκηνοθετημένη, εξαίσιο σενάριο, η πλοκή δεν κάνει κοιλιά. Μιάμιση ώρα σε κρατάει μαζί της και όσο προχωρά η ταινία λύνονται όλες οι απορίες του θεατή για τις προηγούμενες δυο μιας και είναι κατά την άποψη μου όχι μόνο το prequel της σειράς αλλά και ο σύνδεσμος μεταξύ των δυο αυτών ταινιών κατά ένα τρόπο.
