Σίγουρα τα συναισθήματα στο άκουσμα remakes κλασικών ταινιών ή βιβλίων τρόμου είναι πάντα ανάμεικτα. Η εν λόγω καχυποψία εκ μέρους κυρίως των μεγαλύτερων ηλικιακά θεατών δικαιολογείται ως ένα βαθμό καθώς πολλές τέτοιες απόπειρες έπεσαν στο κενό, όντας εντελώς αχρείαστες και κακόγουστες ενώ δεν έτρεφαν ούτε τον απαραίτητο σεβασμό στο original υλικό. Ως εκ τούτου, ανάλογες επιφυλάξεις είχαμε και για το παρόν remake του «It» ενός κλασικού φιλμ και ενός ακόμα κλασικότερου βιβλίου του μετρ του συγγραφικού τρόμου Stephen King. Ευτυχώς όμως το πόνημα του Andy Muschietti και της παρέας του κατόρθωσε να δείξει ότι η έννοια του remake δεν είναι εντελώς ασήμαντη και κατακριτέα. Διότι το νέο τους φιλμ, αν και διαφοροποιείται αισθητά από το βιβλίο, βγάζει μια εικόνα πληρότητας αξιοποιώντας τη μοντέρνα τεχνολογία και τις νεότερες τεχνικές στο πλαίσιο ανάδειξης του ένδοξου παρελθόντος.
Φόρος τιμής στα 80s και στο παλιό, αλλά με έξυπνη χρήση του καινούριου υπέρ του συνολικού αποτελέσματος. Παιδικός τρόμος που όμως δεν διστάζει να δείξει τα κοφτερά του δόντια όταν κρίνεται σκόπιμο. Μια ταινία τρόμου που πετυχαίνει το σκοπό της. Δηλαδή τρομάζει και ψυχαγωγεί ταυτόχρονα υιοθετώντας ένα από τα βασικά θέματα του βιβλίου, αυτό των μεγαλύτερων φόβων που οι ήρωες καλούνται να αντιμετωπίσουν δίνοντας τέλος στον ευρύτερο εφιάλτη που απειλεί τη μικρή τους πόλη.
Την βασική ιστορία πάνω κάτω την ξέρετε επομένως δεν χρειάζεται να υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες. Απλά να επισημάνουμε ότι όλη η ταινία είναι αφιερωμένη στην περίοδο δράσης των παιδιών αφήνοντας τη δράση των ενηλίκων για το sequel. Ας πάμε λοιπόν στα πιο τεχνικά χαρακτηριστικά του «Το Αυτό» που αποτελούν και τα δυνατά σημεία του.
Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε την άποψη του ίδιου του Stephen King για το remake αυτό. Ο μεγάλος συγγραφέας -ο οποίος δεν φημίζεται για τις θετικές του απόψεις πάνω σε ταινίες βασισμένες σε βιβλία του- είδε την ταινία 6 μήνες πριν την κυκλοφορία της και δήλωσε ότι το φιλμ ξεπέρασε τις προσδοκίες του και ότι οι παραγωγοί έκαναν καταπληκτική δουλειά!
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στα ειδικά εφέ και στην χρήση του CGI όπου το «It» πραγματικά θριαμβεύει. Η σύγχρονη τεχνολογία βοηθά τα μέγιστα στις μεταμορφώσεις του διαβολικού κλόουν σε ακόμα πιο τρομακτικές εκδοχές του, ενώ και οι υπόλοιπες φιγούρες που τρομάζουν τα παιδιά έχουν σχεδιαστεί με τη δέουσα προσοχή και αποτελεσματικότητα. Με λίγα λόγια το οπτικό θέαμα είναι συγκλονιστικό και απογειώνει το φιλμ.
Επιπλέον, το «It» θριαμβεύει και στον τομέα των ηθοποιών/ερμηνειών. Οι ταλαντούχοι πιτσιρικάδες μοιάζουν ταυτισμένοι στο ακέραιο με τους ρόλους τους δίνοντας όλοι τους εξαιρετικές performances. Αξιομνημόνευτοι είναι και αρκετοί δευτερεύοντες χαρακτήρες όπως ο ανώμαλος πατέρας της Beverly, η υπερπροστατευτική ευτραφής μητέρα του Eddie και ο σαδιστικός αρχηγός της συμμορίας που τρομοκρατεί τους μικρούς μας πρωταγωνιστές.
Αλλά ο απόλυτος θρίαμβος όσον αφορά το cast εντοπίζεται στον κακό της υπόθεσης -ήτοι τον διαβολικό κλόουν Pennywise. Από την αρχή η επιλογή του Bill Skarsgård μου είχε φανεί πολύ ενδιαφέρουσα και με προϋποθέσεις επιτυχίας. Το ταλέντο του στην απόδοση χαρακτήρων από το σύμπαν του τρόμου το είχαμε παρατηρήσει στην σειρά Hemlock Grove, όμως εδώ κλήθηκε να σηκώσει πολύ μεγαλύτερο βάρος στις πλάτες του ενσαρκώνοντας μια εμβληματική φιγούρα της σκηνής του τρόμου. Και τα κατάφερε με χαρακτηριστική ευκολία!
Ο Σουηδός διαθέτει εκείνο το παρανοϊκό βλέμμα που ταιριάζει άψογα πίσω από το μακιγιάζ και τα φανταχτερά στολίδια του Pennywise. Οι εκφραστικές παραμορφώσεις του προσώπου του κάθε στιγμή που εκδηλώνει τις κακόβουλες διαθέσεις του προκαλούν ανατριχίλα και εκτινάσσουν τα αισθήματα τρόμου στα ύψη. Οι ανατριχιαστικές ατάκες του ξεστομίζονται χωρίς ίχνος επιτήδευσης. Σίγουρα πρόκειται για μια σπουδαία ερμηνεία που θα σημαδέψει την καριέρα του.
Συμπερασματικά, θα έλεγα ότι η επιτυχία του «It» δεν βρίσκεται μόνο στο εντυπωσιακό οπτικό περιεχόμενο και στην εξαίρετη ηθοποιία αλλά και στην γενική εντύπωση που σου αφήνει ότι είναι ένα remake που επιδεικνύει σεβασμό στο παρελθόν χωρίς να καταντά στείρα επανεκτέλεση και ως εκ τούτου καθίσταται ευπρόσδεκτο. Δεν συναντάμε παρόμοια εικόνα συχνά για τα remakes κλασικού horror υλικού κι αυτό λέει πολλά.
Στη μόδα της λατρείας για τα 80s που έχει ήδη ξεκινήσει να εξαπλώνεται με φιλόδοξα projects όπως το Stranger Things, το νέο «It» μπορεί να αποτελέσει ένα σημαντικό σημείο αναφοράς κι ας μην είναι κανένα αριστούργημα. Αναμένουμε με ενδιαφέρον τη συνέχεια.
